Ο έρωτας και η λογική. Δυο έννοιες που μάλλον δεν θα καταφέρει κανείς να «παντρέψει». Όχι αγάπη. Η αγάπη είναι άλλο κεφάλαιο. Μιλάμε για τον έρωτα που μάλλον παραπλανητικά απεικονίζεται με εκείνο το ξανθό μικρο αγγελάκι. Από την άλλη βέβαια θα μου πεις, βέλη δείχνει ότι πετάει, άμα είχες τέτοιο πόνο εσύ θα σκεφτόσουν λογικά;

Γενικά ρε παιδί μου ο έρωτας σε πάει. Το που δε το ξέρεις αλλά δε σε πολύ απασχολεί κιόλας. Παρανοείς, πιο πέρα από την τρέλα φτάνεις που έλεγε πολύ επιτυχώς ένα παλιό λαϊκόν άσμα….. Δε θες να σκέφτεσαι, μόνο να νιώθεις. Να φεύγει το μυαλό σου και να μένει σε παύση. Και να βλέπεις μπροστά σου μόνο δυο μάτια, ένα χαμόγελο….. Δε σε νοιάζει τίποτα άλλο εκτός από αυτό. Χάνεις τις σκοτούρες σου, η καθημερινότητα σου γίνεται πιο ομαλή.

Ο έρωτας δεν είναι εκεί για να σου προσφέρει μια ομαλή μια ήρεμη, χλιαρή καθημερινότητα.
Δεν είναι εκεί για να σε κάνει να νιώσεις σιγουριά, για να αφήσει στη ρουτίνα της ημέρας τη ζωή σου…. Βαρετό.

 

Είναι εκεί για να σε έχει σε εγρήγορση, να είσαι στην τσίτα να έχεις αδρεναλίνη, ζωντάνια. Να νιώθεις ότι είσαι ζωντανός και όχι βαλσαμωμένο ζωάκι στη σιγουριά (;) ενός ραφιού που πήγες και στολίστηκες ή ακόμα χειρότερα, που σε στόλισαν.

Είναι εκεί για να σε κρατάει στην τσίτα και να σε κάνει να νιώθεις σημαντικά όταν η παρουσία σου είναι η ανάγκη κάποιου. Όταν η ύπαρξη σου είναι απαραίτητη στη μέρα κ το χαμόγελο κάποιου και το αντίστροφο. Είναι τότε που νιώθεις σε μια έντονη μέρα γκρίζα γεμάτη, τρέξιμο και ένταση, ένα χρώμα να την φωτίζει και να σου κολλάει στα μούτρα ένα χαμόγελο έτσι, χωρίς λόγο. Άπλα γιατί είναι όμορφο!

Είναι φάρμακο ο έρωτας, είναι γιατρειά από πολλά πράγματα.
Κι αν δεν το έχεις σκεφτεί ψαξ’το.
Κι αν κάπου τον έχεις χάσει,αναθεώρησε.

Γιατί ο έρωτας είναι σφυγμός και έχεις μια καρδιά που πρέπει να δουλέψει.
Γιατί ακόμα και το μυαλό, χωρίς καρδιά δε ζει!