Κι όμως, είναι τα 42 αυτά, και κάτι, χιλιόμετρα που εμπνέουν. Όχι μόνο εμπνέουν αλλά ενώνουν κιόλας, διαφορετικούς ανθρώπους κάτω από μια κοινή ιδέα και στόχο. Ο χθεσινός Μαραθώνιος της Αθήνας έδειξε το πως μπορεί ο κόσμος όλος να αναφέρεται, ταυτόχρονα, σε κάτι τόσο διαχρονικό, τόσο ελπιδοφόρο και τόσο ελληνικό. Πολλά τα προβλήματα, μεγάλη η έλλειψη εμπιστοσύνης, αλλά η χώρα μας εμπνέει, αστείρευτα, το κόσμο με μια φιλοσοφία που υπερβαίνει πάντα την πεζή καθημερινότητα, την οικονομία ή την πολιτική. Οι δάφνες του παρελθόντος καλά κρατούν.
Πήγα χθες στο Καλλιμάρμαρο, όχι ως δρομέας αλλά ως επισκέπτης της γιορτής. Η μέρα βοήθησε, ο κόσμος βγήκε και το Στάδιο έγινε πολύχρωμο. Αισιοδοξία παντού. Κυριολεκτικά μια γιορτή για την πόλη. Σε όλη τη διαδρομή με το τραμ και το μετρό, είδα ξένους επισκέπτες με την επίσημη ενδυμασία και τα παρελκόμενα του Μαραθωνίου να κινούνται με μεγάλη ανυπομονησία και ικανοποίηση. Ήταν ένα γεγονός που γέμισε την πόλη με επισκέπτες, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν μαζικά, για άλλη μια χρονιά, σε αυτό το κάλεσμα που για τον καθένα μπορεί να σήμαινε κάτι διαφορετικό, αλλά είχε έναν κοινό παρανομαστή. Τη συμμετοχή και την επίτευξη του στόχου. Συγκίνηση, δάκρυα, χαμόγελα, από περισσότερους από 50.000 ανθρώπους που βρέθηκαν εκεί, για λίγες στιγμές. Μια κυρία δίπλα μου, από τη Σλοβακία, περίμενε τον άντρα της να τερματίσει στη μεγάλη διαδρομή, λέγοντας πως θα είναι μια μοναδική εμπειρία στη ζωή τους το γεγονός αυτό. Ο κάθε σύγχρονος «Φειδιππίδης», έτρεξε για το δικό του μήνυμα, άλλα όλοι τους κατάφεραν να το πουν. Στους δικούς τους που τους έβλεπαν από τις κερκίδες, στο κόσμο που χειροκροτούσε, αλλά κυρίως στον εαυτό τους. Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα, το οποίο ολοκληρώθηκε με επιτυχία και αυτό μόνο χαρά και αισιοδοξία μπορεί να προσφέρει. Η Αθήνα μας χρειάζεται τέτοιες «ενέσεις» εμπιστοσύνης από τους πολίτες της αλλά και από τον κόσμο όλο. Ο κλασσικός κόσμος δεν εγκατέλειψε ποτέ την πόλη, αλλά αυτή την πολύ ειδική μέρα, φαίνεται να υπάρχει στον αέρα. Αθόρυβα και δυναμικά μαζί.
Είτε είναι απλά η συμμετοχή, είτε είναι απλά η ανάγκη του να βρεθείς εκεί, είτε η θέληση να πετύχεις το στόχο σου, ο Μαραθώνιος έδειξε πως πάντα υπάρχουν κοινά σημεία αναφοράς, τα οποία θα μας ενώνουν και θα μας δίνουν δύναμη να πάμε παρακάτω. Ο Μαραθώνιος της Αθήνας θα είναι πάντα κάτι παραπάνω από απλή διαδρομή ή ολυμπιακό αγώνισμα. Αυτή τη φορά, στο Καλλιμάρμαρο, εμείς «Νενικήκαμεν».
