Κάνει ζέστη, ακόμα και αν μπήκε το Φθινόπωρο, λίγο ανυπόφορο κάτω από τον ήλιο να περιμένεις μαζί με τόσους άλλους, φορώντας και την μάσκα για το λεωφορείο. Από την στάση αυτή περνάνε τόσα πολλά, θα είσαι τυχερός να περάσει το δικό σου ακριβώς την ώρα που το θες; Και αν περάσει, θα έχει χώρο για εσένα;
Κάπως έτσι είναι στο μυαλό μου και το φλερτ. Τι είναι αυτό που μεσολαβεί για να συγχρονιστεί το timing την ώρα που είσαι ανοιχτός σε νέες προκλήσεις να εμφανιστεί η πρόκληση αυτή; Γιατί δεν συντονίζονται πάντα οι στιγμές με τους ανθρώπους.
Οι απόψεις διίστανται περί πεπρωμένου, κάρματος, τύχης ή σύμπτωσης. Εγώ θέλω να πιστεύω πως δυο άνθρωποι δεν συναντιούνται τυχαία, ακόμα κι αν η «συνάντηση» διαρκέσει λίγο. Κάτι έχεις να πάρεις και από το λίγο. Όταν όμως όλα συντονίζονται και προκύπτει το φλερτ, λοιπόν τότε ξεκινά και η μαγεία. Ο χρόνος σταματάει, όλα μοιάζουν όμορφα, κάθε χαμόγελο, κάθε άγγιγμα φαντάζει μυθικό. Κάθε ατάκα αποκτά διπλό νόημα (αυτό που ακούς και αυτό που θες να μεταφράσεις ότι άκουσες!) και όλες οι αισθήσεις είναι λες και έχουν κουρδιστεί από ένα αόρατο χέρι και λειτουργούν με απόλυτο συγχρονισμό.
Αυτό που γρήγορα θα αποκομίσεις από ένα πετυχημένο φλερτ/ραντεβού είναι πως κάποια στιγμή (γρήγορα) θα σου χτυπήσει την πόρτα και ο πόθος. Συνήθως έρχεται άμεσα, ξαφνικά με διάθεση να σε κατασπαράξει μέχρι να φάει και την τελευταία ρινίδα λογικής σου. Εάν πάμε χιλιάδες χρόνια πίσω θα κατανοήσουμε καλύτερα γιατί σε κάποιες καταστάσεις και ανθρώπους είναι ανέφικτο να αντισταθούμε.
Ο Επίκουρος εξηγεί για την ηδονή και τον πόθο πως και τα δυο αποτελούν το κύριο συστατικό μιας ευτυχισμένης ζωής. Το ζητούμενο για τον άνθρωπο, είπε, είναι η ψυχική του γαλήνη. Γιατί τότε, σ’ αυτή την κατάσταση, ο άνθρωπος βρίσκεται σε καλή διάθεση και ο τεράστιος πλούτος που κρύβει μέσα του βγαίνει στην επιφάνεια και γίνεται χαρά και δημιουργία. Αυτό το συναίσθημα της ευχαρίστησης, την ευεξία, την ευθυμία, ο
Επίκουρος το ονόμασε ηδονή.
Σκέψου τώρα το ραντεβού εκείνο που δεν ήθελες να τελειώσει με τίποτα. Όταν γύρισες σπίτι σχεδόν χορεύοντας και νιώθοντας πως ο κόσμος σου ανήκει τι ένιωθες; Προσμονή, ευεξία, επιθυμία, πόθο! Αυτό το τέλειο συναίσθημα που δεν κρατά πολύ είναι η δόσηbενέργειας που οφείλουμε να κρατάμε μέσα μας για να μας δίνει boost.
Το φλερτ κρατά όσο οφείλει να κρατήσει και εμείς οφείλουμε να μην το αφήνουμε από μέσα μας σαν συναίσθημα να χάνεται γρήγορα. Κάρμα, πεπρωμένο ή τύχη, τελικά σημασία έχουν οι στιγμές και το συναίσθημα. Κι αν τελικά πάρεις λάθος λεωφορείο, ψάξε λίγο καλύτερα στις στάσεις, κάτι θα σε περιμένει και θα σε πάει ένα βήμα παρακάτω.
Τι, δεν το βλέπεις; Ίσως δεν είχες τα μάτια σου ανοιχτά.
