Ναι. Το κορίτσι! Γιατί «άλλο ο άντρας!» (μια φράση-στερεότυπο που θα αναλύσουμε σε ένα άλλο επεισόδιο…) Το κορίτσι (δεν έχει σημασία η ηλικία) «σκαμπίζει» που λένε. Θέλει να δειχτεί, θέλει να προκαλέσει, αλλιώς γιατί να το κάνει? Και γιατί δηλαδή να κάνεις τατουάζ? Έχεις κάνει φυλακή? (αυτή η άρρηκτη σχέση των τατουάζ με το σωφρονιστικό ίδρυμα και τις ναρκωτικές ουσίες θα ζεί εις τους αιώνας των αιώνων νομίζω….)

Βέβαια υπάρχει και άλλη εκδοχή, αν δουν μια πεταλουδίτσα, ένα λουλουδάκι κλπ, θα πουν «άχουτο τι χαριτωμένο» αλλά θα ακολουθήσει αμέσως ένα κερασάκι «αλλά τι το ήθελες ρε παιδάκι μου τώρα εσύ αυτό?» εννοώντας φυσικά με την προσωπική αντωνυμία ότι στις Ουρσουλίνες δε σας δίδαξαν τετοιαπραγματα! (όλο μαζί μια λέξη!).

Για μεγαλύτερα σχέδια ή διαφορετικής θεματολογίας ούτε λόγος φυσικά!
…. «πάτε και σημαδεύεστε….!!!»
Με τι?
Με περίστροφο?
Με δίκανο?
Βελάκια μήπως?
Και στο κάτω κάτω ρε παιδιά, ποιόν ενοχλούμε?
Εσείς «λερώνεστε»?
Εσεις πονάτε? (άλλη ερώτηση αυτή, «τι πάτε και κάθεστε και σας αρέσει να πονάτε….?»)
Να φάμε, ή μήπως θα βαρυστομαχίασετε και με αυτό?

Κι αφού έχεις πέρασει το level «σοϊ, οικογένεια, φίλοι γονέων κλπ», εχεις πάρει περήφανα το κανονάκι σου, γιατί τι θα κάνουν, θα σου κόψουν την καλημέρα (?), σείρα έχει η πίστα του εργασιακού χωρουυυυ………Εκεί όπου ο «μύθος» ότι θες πτυχία και διάφορα τέτοια διαπιστευτήρια για να προσληφθείς κάπου, έχει δώσει ανεπιστρεπτί τη θέση του στο ρεαλιστικότερο και λογικότερο κριτίριο του αν, που, πόσα, και τι τατουάζ έχεις!

Ναι, το πήρα απόφαση, στο εξής στο βιογραφικό μου γιατρέ θα γράφω «αγγλικά, κλασσικό πιάνο, πτυχίο αργυροχρυσοχοΐας, α, γράψε και 9 τατουαζάκια μη το ξεχάσω, σε διάφορα σημεία, άνω άκρα κυρίως!»

Μονάδα μέτρησης εργατικότητας, όσο πιο πολλά τα τατουάζ τόσο πιο τεμπελχανάς είσαι!

Εγώ, θυμάμαι μόνο μια φορά, στην ασφάλεια ρωτούσαν έναν τύπο στο αυτόφωρο αν έχει τατουάζ, τώρα το ρωτάνε και στις καφετέριες ε? Κι αν έχεις δηλαδή, τι θα γίνει, θα σπάσει το καϊμάκι στον ελληνικό του κυρίου απέναντι, ή θα κόψει το αφρόγαλα στον fredo cappuccino της μαντάμ? Όχι, ρωτάω για να καταλάβω στο job application μου που παίζει ρόλο το πόσο μελάνι έχω πάνω μου και τι συμβολίζει!

Και φυσικά η ερώτηση κόλαφος, αυτή που για αιώνες ταλανίζει την ανθρωπότητα και μελέτες επιστημόνων της NASA ακόμα δεν έχουν δώσει μια σαφή απάντηση, θα σκάσει κάποια στιγμή μπροστά σου σαν βεγγαλικό:

«Πως θα γίνεις μάνα έτσι??????»
Εχμμμμμμ…..ξερω’γω?
Με τον «παραδοσιακό» τρόπο νομίζω? Όχι?
Ούτε αυτό το πέτυχα?
Πάει δεν είμαι για τηλεπαιχνίδια, τέλος!

Δλδ τι, «εμείς» με τα τατουάζ, αυτό το καταφέρνουμε αλλιώς?
Βγάλτε με από την αγωνία ρε παιδιά, τι έχει παιχτεί??????……

Και ζείς με το όνειρο, ότι αυτό το στερεότυπο (μαζί με τοοοοσα άλλα που ακόμα ζουν-ανάμεσά-μας), κάποτε θα εκλείψει, αλλά και πάλι δεν πολυσκάς, πέφτεις σε βαθιές σκέψεις……….

……για το επόμενο σχέδιο που θα χτυπήσεις!
Γιατί αυτό, είναι ο εσωτερικός μας κόσμος έξω μας!…

Γιατί η μόνη διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που έχουν τατουάζ και σε εκείνους που δεν έχουν, είναι ότι αυτοί που έχουν, δεν νοιάζονται για ποιό λόγο δεν έχεις.