Κλέψε κι εσύ ένα παιδί. Μπορείς! Μπερδεύτηκες ε; Θα σου εξηγήσω αμέσως! Είμαστε ενήλικες υποτίθεται, με συνείδηση υποτίθεται, με σώας τας φρένας υποτίθεται. Ναι! Υποτίθεται!!!!!
Όπως θα σκεφτόταν ενα παιδί. Κλέψε λίγη από τη συμπεριφορά του, την γενναιοδωρία των συναισθημάτων του…. Ένα παιδί δίνει απλόχερα αγάπη χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα! Γελάει με την ψυχή του,νοιάζεται για’σενα, είναι ευχαριστημένο με απλά καθημερινά πράγματα και συνήθειες.
Όταν γεννιέται ενα παιδί δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή “συσκευασία” αγνής ανόθευτης αγάπης! Μιας λευκής άγραφης σελίδας που εμείς έχουμε την ευθύνη. Το στυλό που θα την γράψει δεν είναι στο χέρι μας, έχει όμως και τα δικά μας αποτυπώματα πάνω.
Ας δούμε λοιπόν καλύτερα το δικό τους παράδειγμα και ας αφαιρέσουμε κ απο τις δικές μας σελίδες τις μουτζούρες και τα πολλά πολλά. Τα παιδιά βλέπουν καθαρά. Βλέπουν αμερόληπτα. Γι’ αυτό και αντιλαμβάνονται πολλά!
Μας κάνουν καλό, να το θυμάστε! Μας μαθαίνουν και δεν τα μαθαίνουμε, γι αυτό φροντίστε να τα έχετε σαν παράδειγμα σας, και οχι να τους δίνετε το παράδειγμα σας. Δεν ξέρουν την κακία, δεν ξέρουν το μίσος, κι ακόμα κι αν κάτι τα θυμώσει, το ξεχνούν σε χρόνο ρεκόρ, και ασχολούνται με οτι πιο ευχάριστο έχουν.
Κλέψε κι εσύ ένα παιδί. Μπορείς.
Κλέψε την καρδιά και το παράδειγμα του.
Την αύρα του.
Και θα γίνουν όλα τόσο ζωντανά και όμορφα….
Σαν παιδική ζωγραφιά.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα λουλούδια είναι πιο μεγάλα σχεδόν πάντα από τα σπίτια και ο,τι άλλο άψυχο…..
