Όχι, δεν είναι γυναικείο «προνόμιο» οι αποτυχημένες σχέσεις, οι προδομένες καρδιές και ο φόβος της επόμενης κακοτοπιάς. Δυστυχώς είναι ΚΑΙ αντρική υπόθεση. Και λέω δυστυχώς όχι γιατί μεροληπτώ για κάποιο λόγο, αλλά γιατί εντάξει, λογικά να το πάρουμε, ποιος θέλει τον συνάνθρωπό του να πληγώνεται, το φίλο, το συγγενή του, ή ακόμα και έναν άγνωστο?… Είναι θέμα ανθρωπιάς βρε αδερφέ…
Βλέπεις μια γυναίκα πληγωμένη να πέφτει στα πατώματα, δε θα στεναχωρηθείς? Ομοίως αν την ίδια εικόνα τη δεις σε αντρική φιγούρα θα σου έρθει λίγο «κάπως» παραπάνω…. Κάποιες φορές μάλιστα σου έρχεται στο μυαλό αυτόματα, χωρίς να ξέρεις τι έχει προηγηθεί ένα «την κακούργα, τον τσάκισε τον άνθρωπο» κάτι το υποστηρικτικό, παρ’όλο που μπορεί να φταίει και ο ίδιος, άλλωστε κατά γενική ομολογία πάντα σε ό,τι συμβαίνει σε μια σχέση μερίδιο ευθύνης έχουν και οι δύο. Ποτέ το ίδιο μερίδιο βέβαια, πάντα ένας από τους δυο είναι πιο…ριγμένος, αλλά το φταίξιμο είναι από κοινού. Ωστόσο, σου «χτυπάει» αλλιώς. Ίσως γιατί μοιραία οι άντρες έχουν πάρει πολλές φορές το ρόλο του θύτη. Όταν όμως γίνουν το θύμα, τότε η καταστροφή είναι μεγάλη αν όχι ολοκληρωτική. Όταν ένας άντρας λοιπόν πληγωθεί, ή μετανιώσει, είναι λίγο πιο έντονα τα πράγματα, λίγο πιο μυστήρια από αυτά της γυναίκας.
Έχετε ζήσει άντρα με δέκατα? Ναι ναι τον πυρετό εννοώ! Ε, ααααυτό ακριβώς!
Το παίρνουν και το περνούν πιο βαριά απ’ότι θα το έβλεπες σε μια γυναίκα. Και όχι από υπερβολή, ούτε από ανάγκη να τραβήξουν την προσοχή των άλλων – ίσα ίσα που θέλουν το αντίθετο σε τέτοιες περιπτώσεις – απλά και μόνο επειδή από τη φύση τους δεν είναι συναισθηματικοί με τον ίδιο αριθμό περιπτώσεων που είναι οι γυναίκες, σε όσα αφοσιωθούν, αφιερώνονται! Το πιστεύουν! Το βιώνουν στο αίμα τους ρε παιδί μου! Γι’αυτό λοιπόν θέλουν προσοχή. Κάθε χειρισμός θέλει μελέτη.
Αν είναι «χτυπημένοι» θέλουν βοήθεια, αν έχουν κάνει λάθος θέλουν έναν καλό ακροατή. Ίσως και μια καλή συμβουλή, αλλά κυρίως κάποιον να τους ακούσει. Όχι έναν κριτή. Όχι έναν δικαστή. Αν τους σηκώσεις επιδεικτικά το δάχτυλο, όπως στο παιδάκι που το μαλώνει η γιαγιά γιατί της έσπασε το βάζο με το γλυκό, θα σιωπήσουν. Θα κλειστούν. Έχεις δει πως και πόσο γρήγορα κλείνεται το θαλασσινό μέσα στο όστρακο του? Έτσι ακριβώς. Και τότε το χάνεις. Θα αργήσει τόσο πολύ να ανοιχτεί πάλι, ώστε να βαρεθείς και να φύγεις, για να «γλιτώσουν» την κριτική σου (την οποία και δεν ζήτησαν φυσικά). Γιατί δεν είναι αυτό που έχουν ανάγκη, δεν είναι καν αυτό που θα μπορούσαν να διαχειριστούν αυτή τη στιγμή.
Αν λοιπόν βρείτε έναν τέτοιο άντρα, μην τον ζορίσετε πολύ.
Δεν έχει αδειάσει τα αποθέματα του, έχει αρκετά να δώσει ακόμα, περισσότερα ίσως κι από πριν, φτάνει να μη τα ζητήσετε πρώτες. Τα έχει όλα καλά κρυμμένα, είναι επενδύσεις ζωής και βιώματα, είναι ένα κομμάτι πολύτιμο που δεν θα ρισκάρει να ξαναχάσει σε κάποια «κακή συναλλαγή» οπότε και το ψάχνει λίγο περισσότερο απ’όσο μπορείτε να αντέξετε
Να δώσετε χώρο και χρόνο.
Να καταλάβετε τις ανάγκες & τις ευαισθησίες τους, που λίγο πιο πριν δεν έγιναν κατανοητές!
Ολοι οι άντρες δεν είναι ίδιοι!
Αν ήταν, θα ήμασταν ίδιες και εμείς!
