Tο καλοκαίρι ξεπροβάλλει η πιο ξέγνοιαστη, η πιο ανέμελη, η πιο χαλαρή και φυσική εκδοχή του εαυτού μας. Και ειδικά μετά την φετινή άνοιξη και την καραντίνα, το να έρθει το καλοκαίρι έχει γίνει ανάγκη επιτακτική!
Τα καλοκαίρια πάντα μυρίζουν αντιηλιακό, άμμο και αλκοόλ. Η δύναμη της θάλασσας να εξαφανίζει κάθε λύπη και κούραση, τεράστια. Το καλοκαίρι είναι συναίσθημα!
Κάθε καλοκαίρι κρύβει τη δική του ιστορία. Μια ιστορία αξέχαστη, η οποία δεν επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά. Ποτέ δεν είναι το ίδιο, ακόμη κι αν πας στα ίδια μέρη. Ό,τι ζεις μία φορά δεν μπορείς να το ζήσεις και δεύτερη. Πάντα κάτι θα αλλάζει, και θα ενισχύει τη μοναδικότητα αυτής της εποχής. Νέοι προορισμοί κι άνθρωποι, περιμένουν να τους εξερευνήσεις. Νέες ιστορίες περιμένουν να καταχωνιαστούν στο άλμπουμ των αναμνήσεων.
Για τους περισσότερους ανθρώπους, τα καλοκαίρια από την παιδική τους ηλικία ακόμα, τους έχουν αφήσει μια πολύ γλυκιά γεύση. Τότε όλοι μετρούσαμε μπάνια και παγωτά. Συναγωνιζόμασταν ποιος θα φτιάξει το μεγαλύτερο κάστρο στην άμμο. «Και ναι, σήμερα έφαγα το πρώτο μου παγωτό» ανακοινώναμε όλο χαρά στους φίλους μας. Έτσι με αυτό τον γλυκό πειρασμό σηματοδοτούσαμε την έναρξη της ωραιότερης εποχής του χρόνου!
Και όσοι υπήρξαν τυχεροί και έζησαν τα καλοκαίρια τους σε κάποιο χωριό, μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, τα φιλαράκια και την ασταμάτητη τρέλα πάνω στα ποδήλατα, είναι διπλά κερδισμένοι. Οι μελανιές στα γόνατα, οι λεκέδες από το παγωτό στο πρόσωπο και στα ρούχα, το πλατύ χαμόγελο, ήταν ένδειξη πραγματικής ευτυχίας.
Κάπως έτσι, ακόμα και τώρα στα 35 τα καλοκαίρια μου έχουν φίλους, θάλασσα και αγνάντι. Αυτό που το μάτι χάνεται κάπου ανάμεσα στην θάλασσα και τον ουρανό και αυτόματα, τσουπ, αδειάζεις ολόκληρος.
Και εκεί κάπου, σε αυτό ακριβώς το σημείο, ανάμεσα στην θάλασσα και τον ουρανό, η ζωή μοιάζει λίγο πιο ανάλαφρη, πιο ροζ και πιο φωτεινή. Όπως ακριβώς και το καλοκαίρι. Ζήσε το!
