Από το μπαλκόνι μου βλέπω ένα μικρό χωράφι. Γεμάτο καταπράσινα αγριόχορτα. Έχω από χθες που μέσα σε όλη αυτή την πρασινάδα που πραγματικά είναι παράδοξα όμορφη, με έχει κερδίσει μια μικρή παπαρούνα μες στη μέση μόνη της. Προσπαθούσα να διακρίνω αν έχει και καμία άλλη πιο μικρούλα κάπου πιο δίπλα, ίσως λίγα μέτρα πιο μακριά. Τίποτα.

Είναι μόνη της μες στο καταπράσινο, κόκκινη κόκκινη και διακριτικά επιβλητική. Φαίνεται όμως τόσο ξεχωριστή. Έπιασα την φωτογραφική μου και την έβγαλα μερικά καρέ, σαν να της άξιζε για αυτή της την τόλμη ένα μικρό αποτύπωμα στον χρόνο. Ποιος ξέρει ποιος άνεμος την έφερε σποράκι ως εκεί και τι σημασία έχει άλλωστε….

 

Σήμερα το πρωί βγήκα ξανά στο μπαλκόνι μου. Ασυναίσθητα κοίταξα πάλι απέναντι. Ήταν εκεί τόσο ξεχωριστή όσο χθες και δίπλα της κατακόκκινη στεκόταν τώρα μια δεύτερη. Μου ήρθε αυθόρμητα ένα χαμόγελο και αυτόματα η σκέψη πως «συμβαίνει και με ανθρώπους».

Ναι, πραγματικά το έχω παρατηρήσει να συμβαίνει πολύ έντονα τελευταία και με απογοητεύει. Κυκλοφορώ στο δρόμο και νομίζω πως τους ξέρω όλους. Αφού είναι όλοι και όλες ίδιες. Ίδια ρούχα ίδια μαλλιά, αξεσουάρ, συνήθειες….

Ο άνθρωπος λέει κατάγεται από τον πίθηκο και ο πίθηκος έχει τη συνήθεια να μιμείται. Και με τόση μίμηση νομίζω είμαστε ένα κλικ πριν «ξαναγίνουμε» πίθηκοι…..

 

Δες το διαφορετικό. Έχει δυναμισμό, έχει χαρακτήρα, ξεχωρίζει. Έχει μια μοναδικότητα να σου παρουσιάσει και τις περισσότερες φορές θα κερδίσει τα βλέμματα. Κι όμως δεν θέλουμε να είμαστε μοναδικοί να είμαστε ξεχωριστοί, να έχουμε τη δική μας προσωπικότητα. Κοιτάμε δίπλα μας να κάνουμε το ίδιο, να μοιάζουμε ίδιοι, και κάπως έτσι είναι σαν να ανήκουμε σε ένα καλοστημένο κοπάδι. Ανούσιο, βαρετό χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, το συναρπαστικό.

Κι αν εσύ δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι πώς θες να σε αποδεχτούν οι γύρω σου. Κι αν θες να προσαρμόσεις και να προσαρμοστείς πως έχεις τη σιγουριά ότι κάτι τέτοιο σου ταιριάζει και δεν ξενίζει με το είναι σου? Κι αν σε εσένα δεν αρέσεις και σε αλλάζεις κατά τις διαταγές της μόδας και τα “must” της εποχής τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα ξεχωρίσεις σε κάτι με αυτό? Το μόνο που θα ξεχωρίσει είναι ο εκμηδενισμός της αυτοπεποίθησης σου, και αυτό μόνο ξεχωριστό δεν σε κάνει.

 

Αγάπα τον εαυτό σου όπως ακριβώς θέλει να είναι, μείνε σε αυτόν και φρόντισε απλά να τον αναδείξεις. Και μην φοβηθείς ούτε μια στιγμή πως έτσι θα μείνεις μόνος. Αντιθέτως έτσι θα κερδίσεις την μοναδικότητα που σου ταιριάζει και το περιβάλλον που σου αρμόζει και σου αξίζει πραγματικά.

Just be yourself. The world will adjust!