Η Παράξενη Υπόθεση του Δόκτωρ Τζέκιλ και Χάιντ είναι μια νουβέλα φανταστικής λογοτεχνίας γραμμένη από τον Σκωτσέζο συγγραφέα Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1886 στο Λονδίνο.

Το βιβλίο βασίστηκε σε έναν εφιάλτη που είχε ο συγγραφέας, και έγινε ένα από τα πιο γνωστά του έργα. Έγινε μεγάλη επιτυχία αμέσως μετά την κυκλοφορία του και μέσα σε λίγο διάστημα ανέβηκε στο θέατρο στη Βοστώνη και το Λονδίνο. Αργότερα έγινε η βάση για αναρίθμητες παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες.

 

Υπόθεση
Ο Κύριος Άτερσον, ο δικηγόρος, μαθαίνει από τον εξάδερφό του, τον κο Ένφιλντ, πως ένας απεχθής άντρας με το όνομα Χάιντ έχει πληγώσει ένα μικρό κοριτσάκι. Ο Άτερσον ξέρει πως ο Χάιντ είναι ο μοναδικός κληρονόμος του πελάτη και φίλου του δόκτορ Τζέκιλ. Ο Άτερσον αρχίζει να παρατηρεί παράξενα φαινόμενα μεταξύ των Δόκτωρ Τζέκιλ και Χάιντ, που ποτέ δεν τους βλέπει μαζί: ο Κύριος Χάιντ μπαινοβγαίνει στο σπίτι του Τζέκιλ, είναι ένοχος για το φόνο του μέλους του κοινοβούλιου Σερ Ντάνβερς, και επίσης, φαίνεται να είναι δεμένος μαζί με τον Τζέκιλ στον ξαφνικό θάνατο του δόκτορ Λάνιον, ενός φίλου του δόκτορ Τζέκιλ.

Ο γιατρός κλειδώνεται στο εργαστήριό του και στέλνει τους υπηρέτες του σε αναζήτηση ενός φάρμακου. Ο Άτερσον ειδοποιείται από τον μπάτλερ του γιατρού, και οι δύο μπαίνουν μετά βίας στο εργαστήριο. Εκεί βρίσκουν τον Χάιντ, που έχει αυτοκτονήσει, και ένα γράμμα από τον δόκτωρ Τζέκιλ, που αποκαλύπτει πως ο Χάιντ και εκείνος ήταν ο ίδιος άνθρωπος: O δόκτωρ Τζέκιλ είχε κάνει ένα πείραμα πάνω του με ένα φάρμακο που υποτίθεται πως θα χώριζε το καλό και το κακό από τον άνθρωπο. Το πείραμα πήγε στραβά, και ο γιατρός μεταμορφώθηκε στον κακό εαυτό του, τον Χάιντ.

 

 

 

Θεωρείες και tips

Το κλασικό αριστούργημα Δόκτωρ Τζέκιλ και Χάιντ καταδεικνύει τη διπλή φύση της ανθρώπινης ψυχής: το καλό και το κακό, αδιάσπαστα ενωμένα, η επιστημονική γνώση και τα αβυσσαλέα πάθη, που οδηγούν τον άνθρωπο άλλοτε στα ύψη εκπληκτικών τεχνολογικών ανακαλύψεων κι άλλοτε στα πιο φρικτά εγκλήματα.

Ο Στίβενσον ήταν άρρωστος με φυματίωση όταν έγραψε την περίφημη ιστορία. Πρόσφατα είχε υποστεί αιμορραγία στους πνεύμονες και είχε ο γιατρός του είπε να ξεκουραστεί και να αποφεύγει τους ενθουσιασμούς. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε από το να γράψει το προσχέδιο των 30.000 λέξεων κάπου μεταξύ τριών και έξι ημερών και στη συνέχεια ένα δεύτερο, σε άλλες τρεις ημέρες!

Στο βιβλίο, ο Δρ Τζέκιλ παίρνει ένα φάρμακο από ένα φαρμακείο που τον μετατρέπει σε άλλο πρόσωπο. Του αρέσει μέχρι που αρχίζει να χάνει τον έλεγχο του φαρμάκου. Ο Στίβενσον ίσως εμπνεύστηκε από την προσωπική του ιστορία. Έχει αναφερθεί ότι του είχε συνταγογραφηθεί φαρμακευτική κοκαΐνη για τη θεραπεία της αιμορραγίας του και ότι το εμπνευσμένο όνειρο συνέβη ενώ ήταν υπό την επήρειά της.

Σύμφωνα με μια εκδοχή των γεγονότων, μετά την ανάγνωση του χειρογράφου, η σύζυγός του επέκρινε την αποτυχία του να εκτελέσει με επιτυχία την ηθική αλληγορία της ιστορίας. Αργότερα ομολόγησε ότι βρήκε τον σύζυγό της να κάθεται στο κρεβάτι με το θερμόμετρο στο στόμα του. Είδε στάχτες στο τζάκι και κατάλαβε ότι είχε καεί το προσχέδιο.

Πούλησε 40.000 αντίγραφα μέσα σε έξι μήνες και σύντομα υπήρχαν πάνω από 250.000 πειρατικά αντίγραφα στη Βόρεια Αμερική. Ο κόσμος έπιασε το ηθικό μήνυμα της ιστορίας. Έγραψαν γι’ αυτό σε θρησκευτικές εφημερίδες και οι κήρυκες κήρυτταν γι’ αυτό σε εκκλησίες. Μέσα σε ένα χρόνο, υπήρξε μια παράσταση βασισμένη στο βιβλίο και σύντομα υπήρχαν παραγωγές στη Σκωτία και τις ΗΠΑ. Ήταν το πιο επιτυχημένο μυθιστόρημα του Στίβενσον.

Η φράση Τζέκιλ και Χάιντ έχει περάσει στην καθομιλουμένη (ειδικά στην αγγλική γλώσσα) για να περιγράψει κάποιον του οποίου η προσωπικότητα αλλάζει απότομα από το καλό στο κακό και ανάποδα.

Η νουβέλα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1886 στο Λονδίνο και από τότε μεταφράστικε αμέτρητες φορές και παίχτηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο.