Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν φοράει τζιν παντελόνι – κι αν δεν είναι καθημερινή του συνήθεια σίγουρα κάποια στιγμή το φόρεσε. Το Τζιν έχουν μια ιστορία που ξεκινάει σαν πανί από την εποχή του Κολόμβου και φτάνει σαν παντελόνι εργασίας στους χρυσοθήρες της Καλιφόρνιας.
To 1847 o Βαυαρός μετανάστης Levi Strauss έφτανε στη Νέα Υόρκη για να βοηθήσει τα αδέλφια του στην οικογενειακή επιχείρηση χονδρεμπορίου υφασμάτων.
Το 1853, όταν στην Αμερική άνθιζε το κυνήγι χρυσού, ο Strauss μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο για να αναλάβει το παράρτημα της επιχείρησης με όνομα Levi Strauss & Co. Ο θρύλος θέλει έναν χρυσωρύχο να ρωτάει τον Strauss για τα εμπορεύματά του και όταν εκείνος απάντησε ότι πουλούσε ανθεκτικό καραβόπανο για τα αντίσκηνα που έστηναν, ο χρυσωρύχος του απάντησε «Έπρεπε να μας είχες φέρει παντελόνια!». Αφουγκραζόμενος τις ανάγκες του εμπορίου, ο Strauss χρησιμοποίησε το ανθεκτικό ύφασμα για να κατασκευάσει παντελόνια και σαλοπέτες για τους εργάτες. Λέγεται όμως, ότι οι εργάτες παραπονιούνταν για τη σκληρότητα του υφάσματος κι έτσι ο Strauss το αντικατέστησε με το ντένιμ.
Λίγα χρόνια αργότερα, ένας Λετονός ράφτης και πελάτης του Strauss ονόματι Jacob Davis του πρότεινε να δημιουργήσουν από κοινού μια πατέντα ρούχων με μεταλλικές κόπιτσες. Το πρώτο ρούχο- πείραμα που χρησιμοποιήθηκε για την πατέντα ήταν το ντένιμ παντελόνι, το οποίο εμπλουτίστηκε με τις χαρακτηριστικές κόπιτσες που στερεώνουν σήμερα τις τσέπες και την περιοχή γύρω από το φερμουάρ. Το πείραμα πέτυχε και οι δύο έμποροι κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τη «νέα μορφή παντελονιών εργασίας» το 1873.
Το πρώτο τζιν παντελόνι φημολογείται ότι πωλήθηκε το 1874, στην τιμή των 13 δολλαρίων η δωδεκάδα. Ο κωδικός 501 υπήρχε ήδη στα πρώτα τζιν που κυκλοφόρησαν στο εμπόριο ενώ η δερμάτινη ετικέτα στο πίσω μέρος που απεικονίζει δύο άλογα να τραβούν ένα παντελόνι -σύμβολο του πόσο ανθεκτικά ήταν τα Levi’s προϊόντα- προστέθηκε το 1886.
Η κόκκινη μίνι ετικέτα στην αριστερή τσέπη προστέθηκε ως χαρακτηριστικό trademark λίγα χρόνια αργότερα.
Από τη δεκαετία του ‘60 και μετά το τζιν ανεβαίνει όλο και ψηλότερα την κλίμακα της αποδοχής και της απενοχοποίησης με statements όπως οι διαφημίσεις των τσιγάρων Marlboro στις οποίες οι άντρες φορούν πάντα τζιν, οι Jefferson Airplane οι οποίοι ηχογραφούν ραδιοφωνικές διαφημίσεις για τα τζιν Levi’s, ο Paul Newman με το total denim look, και οι Ramones που εισάγουν για πρώτη φορά τα skinny jeans, ενώ στη δεκαετία του ’80 μια αμερικάνικη εταιρεία πειραματίζεται με το stone washed στυλ στα τζιν, που γίνεται άμεσα fashion trend.
Στην Ευρώπη, το τζιν αποκτά για πρώτη φορά δημοσιότητα στα παριζιάνικα ντεφιλέ του Yves Saint Laurent το ’70, για να ακολουθήσουν τα all time classic τζιν του Calvin Klein.
• Το 2000 το περιοδικό Time ονόμασε τα Levi’s 501 τζιν το αντικείμενο μόδας του 20ού αιώνα.
Ένα από τα σημαντικότερα και πιο αθώα προϊόντα της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας ήταν κάποτε απαγορευμένο.
