Μεγάλωσα και σε μεγάλωσα. Δεν μου χρωστάς κάτι. Εγώ επέλεξα να το κάνω όλο αυτό. Δεν μου έχεις υποχρέωση. Ούτε πρέπει στα γεράματα μου να σου γίνω «βάρος”.

Η ζωή του παιδιού κάθε γονέα,είναι για να ανθίσει μόνο του, να αναπτυχθεί και να κάνει τους δικούς του καρπούς. Όχι στο ίδιο χωράφι όμως. Δεν είναι δέντρο δεν έχει ρίζες. Πρέπει να ανοίξεις φτερά να πετάξεις να δεις με τα δικά σου πια μάτια γη ουρανό και θάλασσα. Εγώ σε έφτασα ως εκεί, σου έδωσα τις βάσεις, και τώρα είναι η σειρά σου. Δεν έχω κανένα δικαίωμα να σε κρατήσω πίσω θα είναι σαν να σου στερω όσα εξ αρχής σου χάρισα.

 

Εγώ θα μεγαλώσω κι άλλο…μέσα στις δημιουργίες μου είσαι κι εσύ
Θα προχωρήσω σε άλλο δρόμο παράλληλο με τον δικό σου γιατί θέλω να είμαι εκεί όταν γυρίσεις το βλέμμα να κοιτάξεις ποιος είναι δίπλα σου. Όμως δεν θα μπω στο δρόμο σου ποτέ. Το πως θα πορευθώ εγώ δεν πρέπει να σε απασχολεί.

Δεν έχω κανένα δικαίωμα να σε κρατήσω στη γη επειδή εγώ δε μπορώ πια να πετάξω. Μαζί σε με τον καιρό μερικά φτερά να φτιάξω τη φωλιά σου, να σε κρατάω ζεστό, να κοιμάσαι προστατευμένο, μέχρι να ανοίξεις εσύ τα λαμπερά φτερά σου. Κι όταν κάποια δεν ήταν αρκετά δυνατά για το πόσο ψηλά θες να φτάσεις έβγαλα και πάλι από τα δικά μου να σου συμπληρώσω

Γιατί αυτός είναι ο ρόλος μου. Γιατί στη ζωή,υπάρχουν πολλά σταυροδρόμια. Όταν επιλέγεις αυτό της διαιώνισης του είδους σου,παρακάμψεις που θα μπορούσες να έχεις από άλλους δρόμους, θα τις βρεις φραγμένες. Το ήξερες, είχες δει τον χάρτη. Στην πραγματικότητα βέβαια ο χωματόδρομος και η ανηφόρα δεν είναι τόσο απλά όσο δείχνουν στο χαρτί.Όμως είναι η επιλογή μου. Και θα την στηρίξω. Όχι από εγωισμό η πείσμα. Απλά γιατί έτσι είναι.  Γιατί αυτό το δρόμο διάλεξα και εσύ είσαι πάντα μπροστά του.

Κι εσύ να διαλέξεις το δικό σου δρόμο. Να πας ψηλά για να δεις τον κόσμο Όχι για να σε δει αυτός, κι εγώ θα φτάσω ψηλά εκεί μαζί σου, με την αγάπη σου,όχι με την μεταφορά μου στην πλάτη σου. Θα κουραστείς στα μισά του δρόμου και δεν θα κάνεις όλα όσα θα ονειρευτείς. Κι εγώ δεν θέλω να φτάσεις στα μισά. Γιατί ούτε εγώ το έκανα. Γιατί μεγάλωσα για να σε μεγαλώσω. Κι αυτό από μόνο του με έχει πάει στους ουρανούς από χαρά.

 

Από ευτυχία κάθε μέρα κάθε στιγμή που βλέπω άλλο ένα βήμα σου….
Και κάθε βήμα σου θα είναι στρωμένο πάντα με τα φτερά μου….
Να πατάς απαλά να μην πονάνε τα βήματα σου…..
Γραμμα μιας μαμάς για το παιδί της.