Η ταινία Γορίλες στην Ομίχλη, μιλάει για την Ντάιαν Φόσι και τους αγώνες που έδωσε για τα συγκεκριμένα πλάσματα. Πάμε όμως να τα δούμε από την αρχή.. Η Ντάιαν Φόσι γεννιέται στις 16 Ιανουαρίου 1932 στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια αναπτύσσοντας την απαράμιλλη αγάπη της για τα ζώα ήδη από τρυφερή ηλικία.
Ο πατέρας της ήταν ασφαλιστής και η μητέρα της πρώην μοντέλο, το ζευγάρι χώρισε όμως όταν η μικρή ήταν 6 ετών και τη θέση του πατέρα πήρε σύντομα ο αυστηρός πατριός, που ποτέ δεν αγάπησε την Ντάιαν.
Παρά τα πολλά οικογενειακά προβλήματα και τις στερήσεις ως παιδί, η πιτσιρίκα βρίσκει καταφύγιο στην αγάπη των ζώων: ιππεύει άλογα και ονειρεύεται να γίνει μια μέρα κτηνίατρος. Κάτι που κάνει πράγματι ολοκληρώνοντας το σχολείο, όταν γράφεται στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της το 1953, έκανε την πρακτική της σε νοσοκομείο της Καλιφόρνια και αργότερα θα μετακομίσει στο Κεντάκι, για να αναλάβει διευθυντικά καθήκοντα σε κέντρο αποκατάστασης παιδιών.
→ Tον Σεπτέμβριο του 1963 βρίσκεται για πρώτη φορά στη Μαύρη ηπειρο . Για το δύσκολο ταξίδι ξόδεψε όλες τις οικονομίες της και πήρε μάλιστα και τραπεζικό δάνειο 8.000 δολαρίων, σεβαστό για την εποχή ποσό.
Φτάνωντας στην Κένυα ταξίδεψε σε ολη την Κεντρική Αφρική, περνώντας από τη Ζιμπάμπουε, την Τανζανία, το Κονγκό και πολλά ακόμα κρατίδια. Όντας λευκή τουρίστρια στη Μαύρη Ήπειρο, ήταν απλώς θέμα χρόνου να γνωριστεί με τη Mary Leakey και τον σύζυγό της Louis Leakey, τους τρομερούς αρχαιολόγους δηλαδή και ένα από τα πιο διάσημα επιστημονικά ζευγάρια της Ιστορίας.
Η Φόσι επιστρέφει στο Κεντάκι των ΗΠΑ και τότε ήταν που θα ερχόταν στη ζωή της ο φύλακας-άγγελός της: ο καθηγητής Louis Leakey, ο οποίος της πρότεινε μια μακροχρόνια έρευνα για τους γορίλες της Ρουάντας, στα πρότυπα δύο ακόμα αμερικανίδων ζωολόγων που ήταν ήδη εκεί: η Jane Goodall μελετούσε τους χιμπαντζήδες στην Τανζανία και η Birute Galdikas παρατηρούσε τους ουρακοτάγκους της Κεντρικής Αφρικής.
→ Αφού περίμενε 8 μήνες για να εγκριθεί η βίζα της αλλά και το ερευνητικό κονδύλι, αποβιβάστηκε στο Ναϊρόμπι τον Δεκέμβριο του 1966…
Εκεί νοίκιασε ένα όχημα, την περίφημη «Lily», και πρώτη δουλειά ήταν να επισκεφτεί την Jane Goodall στο ερευνητικό της κέντρο Gombe Stream Research Center για να δει από κοντά πώς αλληλεπιδρούσε η ζωολόγος με τα πιθηκοειδή.
Με τη βοήθεια του φωτογράφου Alan Root πήρε τελικά έγκριση για να δουλέψει στα Βουνά Virunga και να παρακολουθεί τους γορίλες.
→ Από το 1967, έγινε η αιχμή του δόρατος για την ίδρυση του καταφυγίου άγριας ζωής και ερευνητικού κέντρου Karisoke Research Center, μια απομονωμένη κατασκήνωση δηλαδή σκαρφαλωμένη στα τροπικά και απροσπέλαστα δάση της επαρχίας Ruhengeri.
Θα της έπαιρνε πολύ καιρό και μεγάλο κόπο να γνωριστεί με τους γορίλες της περιοχής, καθώς ποτέ δεν είχαν μελετηθεί από ανθρώπους και συνήθιζαν να μας θεωρούν εισβολείς αλλά και πηγή θανάτου, καθώς η μόνη επαφή τους με τον ανθρώπινο παράγοντα ήταν μέσω των λαθροθήρων που τους κυνηγούσαν για την εκμετάλλευση του σώματός τους.
Η ίδια αντιτάχθηκε με όλες της τις δυνάμεις στη λαθροθηρία και καλούσε την κυβέρνηση της Ρουάντας να πάρει αποτρεπτικά μέτρα, καθώς παρά το γεγονός ότι το κυνήγι του γορίλα ήταν παράνομο, ο νόμος μεταφραζόταν συνήθως χαλαρά.
Ταυτοχρόνως, εργάστηκε ενεργά για την αποτροπή των λαθροθηρών, μπαίνοντας συχνά στον φονικό τους δρόμο, την ίδια στιγμή που προσπάθησε να αποτρέψει την «εξαγωγή» των ζώων σε ζωολογικούς κήπους της Δύσης.
Ήταν αυθεντία στον τομέα της και μια από τους κορυφαίους ζωολόγους της υφηλίου, γνωρίζοντας στα 18 αυτά χρόνια που πέρασε κοντά τους όλες τις συμπεριφορικές συνήθειες των πιθηκοειδών. Η ίδια χαρακτήριζε τους γορίλες «αξιοπρεπή ζώα» και βάλθηκε να αλλάξει τις τρέχουσες αναπαραστάσεις τους ως άλογα θηρία που επιβουλεύονται τον άνθρωπο.
→ Βρέθηκε κατακρεουργημένη στις 26 Δεκεμβρίου 1985 μέσα στο παράπηγμά της στο ερευνητικό κέντρο που είχε ιδρύσει.
Παρά το γεγονός ότι κανείς δεν καταδικάστηκε τελικά, όλα τα χέρια όσων ήξεραν έδειχναν όχι μόνο τους λαθροκυνηγούς, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση της χώρας.
→ Το 1988, η ιστορία της ζωής της έγινε ταινία, με τους «Γορίλες στην Ομίχλη» να βραβεύονται με 5 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και χρυσό αγαλματίδιο για την ενσάρκωση της Ντάιαν Φόσι από τη Σιγκούρνεϊ Γουίβερ…
