Δεν ξέρω αν έχει τύχει ποτέ σας να το σκεφτείτε αλλά υπάρχουν πάρα πολύ τρόποι για να κάνεις κάτι πραγματικά άσχημο καθώς οδηγείς.

Όταν λέω «κάτι πραγματικά άσχημο» εννοώ  το να οδηγείς με ένα τέτοιο τρόπο που ενώ δεν είναι απαραίτητα παράνομος, ωστόσο σε χαρακτηρίζει ως ένα άλλο ένα κάθαρμα που κυκλοφορεί ελεύθερο δυσκολεύοντας τη ζωή των υπολοίπων. Ας αρχίσουμε λοιπόν με μια λίστα η οποία είναι ενδεικτική και σίγουρα όχι ταξινομημένη.

 

1^ο: Οδηγείς σε ένα δρόμο που έχει μία λωρίδα. Ξαφνικά ο μπροστά σου ανάβει τα αλάρμ γιατί βρήκε μια κενή θέση να παρκάρει. Το ένα σου μάτι έχει μείνει καρφωμένο στο πορτοκαλί που πήρε να σχηματίζεται στο φανάρι, μπροστά, ενώ με το άλλο παρατηρείς την παράλογη πρόθεση του προπορευόμενου οχήματος. Θολώνεις, δεν ξέρεις τι να κάνεις και το πρώτο που σκέφτεσαι είναι να πιέσεις με όλη σου τη δύναμη την κόρνα, ενώ στη συνέχεια μένεις κατσούφης μπροστά σε ένα κόκκινο φανάρι, βλέποντας τον τύπο που μόλις πάρκαρε να περνάει πεζός από μπροστά σου.

Είσαι πραγματικά ένα εγωκεντρικό κάθαρμα γιατί θεωρείς πως σε ένα τέλειο κόσμο, όλοι όσοι οδηγούν μπροστά από εσένα θα έπρεπε να παρκάρουν μετά από εσένα.

 

2^ο: Οδηγείς σε ένα δρόμο που αυτή τη φορά έχει δύο λωρίδες. Επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο με το παραπάνω. Αυτή τη φορά είσαι περισσότερο τυχερός. Κάνεις ένα ελιγμό και προσπερνάς από δεξιά. Προλαβαίνεις το πορτοκαλί με το μισό μπροστινό σου όχημα ενώ το πίσω του κομμάτι περνάει με κόκκινο. Παρόλα αυτά έχεις τη δύναμη ΝΑ: Ανοίξεις το παράθυρο – Γυρίσεις το κεφάλι σου– Λούσεις με ευφάνταστες βρισιές τον οδηγό του αυτοκινήτου που προσπαθεί να παρκάρει καθώς κάτι τύποι σαν και σένα τον προσπερνάνε, δυσχεραίνοντας το παρκάρισμα του.

Είσαι ένα θρασύδειλο κάθαρμα. Αν αυτός που παρκάρει είναι γυναίκα, παππούς ή γιαγιά, βρίζεις σα ναυτεργάτης. Αν είναι άντρας, βρίζεις μέσα από τα δόντια σου. Ωστόσο, αισθάνεσαι πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηδονή από το να βρίζεις καθώς απομακρύνεσαι.

 

3^ο:Ας υποθέσουμε πως δεν πέτυχες κανένα εξυπνάκια μπροστά σου που θέλει να παρκάρει κανονικά και νόμιμα στον δρόμο που εσύ κινείσαι. Στο κόκκινο που σε στέκεις, περιμένοντας, ένας ζητιάνος πλησιάζει για να ζητάει λίγα ψιλά. Επειδή δεν έχεις όρεξη να πεις το παραμικρό, βλέποντας το ζητιάνο να πλησιάζει, αφήνεις το αμάξι σου να κυλήσει γλυκά μπροστά για να καταφέρεις να τον ξεπεράσεις δίχως να εμπλακείς σε κουβέντες.

Είσαι ένα αισιόδοξο κάθαρμα. Θεωρείς πως αυτός ο κόσμος είναι αγγελικά πλασμένος και σαν τύχει να βρεις κάποιον κακομοίρη μπροστά σου, καμώνεσαι πως δεν υπάρχει. Θέλεις να δημιουργήσεις έναν καλύτερο κόσμο, απλά κλείνοντας τα μάτια στον χειρότερο που ζει κάπου ανάμεσα του.

 

4^ο: Αυτή τη φορά δεν οδηγείς. Μόλις έχεις παρκάρει. Βγαίνεις από το αμάξι ανταποδίδοντας τις βρισιές στον οδηγό που βρισκόταν πίσω σου και έχασε το πράσινο φανάρι καθώς εσύ πάρκαρες (ότι σου έκαναν δηλαδή στο 1^ο σενάριο). Αναρωτιέσαι πως γίνεται και υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στον κόσμο. Λίγα βήματα μετά έχεις συνευρεθεί σεξουαλικά -στο μυαλό σου- με ολόκληρο το σόι του, παρότι έχεις φύγει ήδη πολύ μακριά του.  Γεγονός  που δε σου επιτρέπει να συνευρεθείς κανονικά έστω και με τον ίδιο τον οδηγό.

Είσαι ένα κάθαρμα δίχως μνήμη. Κατηγορείς ανθρώπους για πράγματα που και εσύ ο ίδιος κάνεις κατ’ εξακολούθηση. Η μνήμη σου είναι ένα κουμπί που επιλέγεις πότε θα πατάς. Τσαντίζεσαι για πράγματα που σου κάνουν ενώ τα ίδια έκανες και εσύ αλλά επιλέγεις να ξεχάσεις. Δηλαδή κάτι θυμάσαι αλλά στο κάτω κάτω εσύ είσαι άλλο πράγμα. Ιδιαίτερο.  Μοναδικό. Ξεχωριστό.

 

5^ο: Περπατάς στο δρόμο για να πας στη δουλειά σου και σε σκουντάει κάποιος τεράστιος τύπος που βάδιζε κοιτάζοντας το κινητό του. Σου πέφτει ο υπολογιστής, το κολατσιό και τα κλειδιά του αυτοκινήτου που δεν είχες προλάβει να βάλεις στην τσέπη σου. Ωστόσο δε λες τίποτα. Το παραμικρό. Ξαφνικά έχεις γίνει ένας πολιτισμένος και καθώς πρέπει κύριος.  Καθώς εκείνος απομακρύνεται, τον κοιτάζεις επιτιμητικά. Σκέφτεσαι το πόσο κρίμα είναι να υπάρχουν πιο δυνατοί κρετίνοι από εσένα.

Φτάνοντας στη δουλειά σου το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να ανοίξεις το facebook και να αναφέρεις όλες τις λεπτομέρειες του συμβάντος. Έχεις καταφέρει να βγάλεις μια φωτογραφία τον τύπο καθώς έφευγε. Την αναρτάς και αυτή. Τον λούζεις ασύστολα μέσα από την ανάρτηση σου, αλλά καταλαβαίνεις πως δεν σου προσφέρει την ίδια ηδονή με το να βρίζεις μέσα από το αμάξι σου καθώς απομακρύνεσαι από τον στόχο.

 

6^ο:Την επόμενη ημέρα περνάς με 60 χιλιόμετρα όλες τις διαβάσεις πεζών που θα βρεθούν στη διαδρομή σου, κάνοντας τους πεζούς να οπισθοχωρούν. Σκέφτεσαι το πόσο μαλάκες είναι που δεν προσέχουν τα αμάξια και που νομίζουν πως βρίσκονται. Ξαφνικά μια γυναίκα που μοιάζει πως ξεπήδησε μέσα από χορογραφία ταγκό, φορώντας τα ρούχα της λίγο περισσότερο σφιχτά, αφήνοντας τα μαλλιά της λυτά και το βλέμμα της να ταξιδεύει, προσπαθεί να διασχίσει το δρόμο σε ένα σημείο που δεν υπάρχει διάβαση πεζών. Παρότι έχεις τον χρόνο να περάσεις, αποφασίζεις να το κοκκαλώσεις κάνοντας τα φρένα των πίσω σου να στριγγλίζουν στην άσφαλτο.

Είσαι ένα ερωτικό κάθαρμα. Αυτό σκέφτεσαι καθώς βρίζεις όλες εκείνες τις κόρνες που άκουσες. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει από ερωτιάρηδες σαν και σένα. Λίγα μέτρα μετά μια γριά θα οπισθοχωρήσει καθώς εσύ πέρασες με κόκκινο. Τη λες σκατόγρια από μέσα σου. Που να ήξερες πως κάποτε και εκείνη χόρευε ταγκό με γάμπες γεμάτες λαγνεία;

 

7^ο: Έχεις παρατηρήσει πως σου τη δίνουν εκείνοι οι τύποι που ανοίγουν διάπλατα την πόρτα του αυτοκινήτου τους ενώ εσύ περνάς το πεζοδρόμιο, φράζοντάς σου το;

Σίγουρα ναι. Βέβαια προχθές το έκανες και εσύ ο ίδιος και σκέφτηκες πως ο πεζός που του έκλεισες την πορεία στο πεζοδρόμιο θα μπορούσε να περάσει από τον δρόμο καθώς εσύ ξεφόρτωνες τα ψώνια του σούπερ μάρκετ από το αμάξι σου. Μα καλά αυτοί που προχωράνε αμέριμνοι στα πεζοδρόμια δεν μπορούν να καταλάβουν πως ο υπόλοιπος κόσμος έχει τόσα πολλά που πρέπει να κάνει; Τι είδους κάθαρμα είσαι; Σίγουρα δεν αναρωτήθηκες ποτέ σου.

 

8^ο:Είσαι μποτιλιαρισμένος μέχρι το μεδούλι στην αιχμή της κίνησης. Το αμάξι σου είναι σταματημένο στη μεσαία λωρίδα και το μόνο που κάνεις είναι να αλλάζεις σταθμούς στο ραδιόφωνο και να παρατηρείς τους άλλους οδηγούς να κάνουν το ίδιο ή να παίζουν με το κινητό τους. Ξαφνικά ακούς τη σειρήνα του ασθενοφόρου να πλησιάζει ξοπίσω. Αρχικά ξαφνιάζεσαι, μετά λυπάσαι γιατί μέσα στην κίνηση ο θάνατος κινείται πιο γοργά από το συνηθισμένο. Στο τέλος, καθώς το ασθενοφόρο σε έχει μόλις προσπεράσει, βλέπεις την ευκαιρία. Σφηνώνεσαι από πίσω. Προσπερνάς όλα τα αμάξια, ακολουθώντας το ασθενοφόρο με την σειρήνα του να ηχεί και είναι τέτοια η χαρά σου που στη διαδρομή ξεχνιέσαι και φτάνεις στο νοσοκομείο αντί στο γραφείο.

Είσαι ένα τυχοδιωκτικό κάθαρμα. Εκεί που πας να αισθανθείς άσχημα για αυτό που έκανες, η φιλοσοφία έρχεται και σε σώζει. Δεν έβλαψες κανέναν στο κάτω κάτω. Απλά γέμισες αυτό το κενό που άφηνε πίσω του το ασθενοφόρο καθώς στρίγγλιζε προσπερνώντας τα ακινητοποιημένα οχήματα.  Σκέφτεσαι πως κάτι ανάλογο θα έκανε ο οποιοσδήποτε, απλά δεν το σκέφτηκε, όπως εσύ ο ξύπνιος.

 

9^ο: Αχ! Αυτός ο τρόπος που πατάς την κόρνα! Σου έχει τύχει να την πατάς παρατεταμένα καθώς ο μπροστινός σου ξεχάστηκε στο φανάρι. Σου έχει τύχει να την πατάς διακεκομμένα  ή σε αυτοσχέδιους ρυθμούς. Αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι κάπως σα μουσικός. Παραδέξου το! Ο βασικός λόγος που επιμένεις να παίζεις τόσο πολύ με την κόρνα του αυτοκινήτου σου είναι ένα καταπιεσμένο μουσικό ένστικτο που είχες από μικρός και τελικά δεν ευδοκίμησε.

Είσαι ένα ηχορυπαντικό κάθαρμα. Εντάξει…ίσως φταίει και κάτι άλλο για αυτή την εμμονή σου με την κόρνα: Θέλεις να δηλώσεις την παρουσία σου. Τόσες καταπιεσμένες στιγμές έχεις ζήσει και ξαφνικά σου παρουσιάζεται η ευκαιρία. Να μην την αδράξεις; Το να πιέζεις την κόρνα εκτός από μουσικά καταπιεσμένο ταλέντο σε κάνει κεντρικό ήρωα. Άσε που δρα και ως αγχολυτικό (για σένα τουλάχιστον, οι υπόλοιποι που τους έχεις σπάσει τα νεύρα ας βρουν το δικό τους αγχολυτικό).

 

10^ο: Πλησιάζεις στα διόδια. Παρότι υπάρχουν δέκα αμάξια μπροστά σου, εσύ αποφασίζεις να βγάλεις ένα κολαριστό χαρτονόμισμα που ανεμίζεις επιδεικτικά έξω από το παράθυρο έως ότου ο υπάλληλος να το παραλάβει.

Είσαι ένα επιδειξιομανές κάθαρμα.  Σε αυτή την περίπτωση δύο πράγματα μπορεί να ευθύνονται. Είτε είσαι πολύ υπερήφανος για το ότι διαθέτεις ένα κολλαριστό χαρτονόμισμα, είτε νομίζεις πως ο ή η υπάλληλος που εργάζεται στα διόδια διψάει πραγματικά για τα χρήματα σου και εσύ του τα ανεμίζεις από μακριά.