Ένα άδειο συρτάρι. Όχι μόνο του, πως θα μπορούσε άλλωστε!.
Ένα άδειο, κενό συρτάρι σε ένα έπιπλο με άλλα 3, μένει εκεί κάτι μέρες. Μπας δεν έχω λες πράγματα να το γεμίσω? Ένα σπίτι ολόκληρο αν μπορούσα, σε συρτάρια θα το έβαζα. Τόσο ψυχαναγκαστική. Μαζί του ωστόσο δεν θέλω να ασχοληθώ.
Μυστήριο ε? Ενώ πάντα με βόλευε ένα παραπάνω συρτάρι. Με αυτό νομίζω έχω άρνηση. Και με το από κάτω, και με το παρακάτω.
Είναι σαν να υπάρχουν εναλλακτικές σε μια κατάσταση, σαν να υπάρχουν πτυχές σε ένα χαρακτήρα, ωστόσο να μην σου προσφέρει καμία τους πλέον τίποτα.
Μπήκε σε μια άκρη και έμεινε εκεί. Ένα βαρύ μπαούλο έκατσε πάνω του, σαν παραλληλισμός. Σαν να έχω κουβαλήσει πολλά βάρη πάνω μου, κ αφού δε μπορεί να χρησιμεύσει για την ώρα κάπου, ας έχει κάτι να κρατά, μη μου πιάνει χώρο άδικα. Τα συρτάρια του ωστόσο παραμένουν κενά.
Ίσως να έκανα και λάθος που το κράτησα αρχικά. Με ένα συναίσθημα αδιάφορο, κενό χωρίς καμία επιθυμία να φιλοξενήσει τα πράγματα μου.
Σαν να μην περιμένω τίποτα από αυτό. Αλληγορικό και πάλι. Ούτε από σένα περιμένω τίποτα πια, και από εσένα.
Βλέπεις, φτάνει μια μέρα, που έχοντας κάνει πράγματα εσύ, περιμένεις κάτι κ από τους άλλους. Όχι επειδή το κάνεις γι αυτό το σκοπό. Επειδή ξέρεις πως έτσι είναι το σωστό το έντιμο. Επειδή αν έκαναν πράγματα για εσένα, θα έκανες κι εσύ τα διπλά και με όλη σου την καρδιά.
Και έρχεται η μέρα, που στέκεσαι μόνο με όσα έχεις καταφέρει εσύ. Που πρέπει να το κάνεις, και να μην περιμένεις να στηριχτείς σε ξένες κατασκευές.
Έχω συνηθίσει πια. Έμαθα καλά πως όταν χρειάζεσαι κάτι, καλό είναι να φροντίσεις εσύ για αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να μην έχει ανάγκη κανέναν, εκεί φυσικά η αποξένωση και η μοναξιά θα ήταν σε αποκαρδιωτικά επίπεδα, αλλά ό,τι είναι πιθανό να περνάει καλύτερα από το χέρι σου, φρόντισε το εσύ.
Ο μπαμπάς μου, μου είχε πει μια πολύ βιωματική κουβέντα.
«Το καλύτερο που μπορείς να πετύχεις στη ζωή σου είναι να μην έχεις ανάγκη κανέναν. Το χειρότερο, να μη σε έχει ανάγκη κανένας» Μάντεψε τι του υποσχέθηκα να προσπαθήσω. (υ.γ. Χαρίζεται έπιπλο μεσαίας διάστασης, με 3 συρτάρια. Για όποιον το έχει ανάγκη)
