Ο χωρισμός είναι (και) ευτυχία. Ωπ! Τι συνέβη?
Μήπως ο δαίμων του «τυπογραφείου» μπήκε στο editorial μου?
Μπα! Το τυπογραφείο δεν έχει κανένα δαίμονα.
Οι μόνοι δαίμονες που υπάρχουν ζουν μέσα μας.
Ναι ο τίτλος μου είναι 100% σωστός.
Η αλήθεια είναι πως ένας χωρισμός, και επιτρέψτε μου να αναφερθώ περισσότερο στους μεγάλους χωρισμούς – με πολλά χρόνια σχέση – όπως και να το κάνουμε δεν είναι και το καλύτερο πράγμα. Και δυστυχώς δεν έχει σχεδόν ποτέ την καλύτερη εξέλιξη.
Αλλά επειδή τα πάντα είναι θέμα οπτικής και προοπτικών, αν το πολυμελετήσουμε δεν είναι μονοδιάστατο όλο αυτό. Όταν μια σχέση απλά «συνέβη» να ολοκλήρωσε τον κύκλο της και να μην έχει κάτι άλλο να προσφέρει.
⇒ Φτάνει αυτό να γίνει αποδεκτό και από τους δύο κάτω από ώριμη και αντικειμενική σκέψη.
⇒ Mερικοί άνθρωποι παρομοιάζουν τον χωρισμό με τον θάνατο. Κι αυτό γιατί υπάρχει όντως κάτι που «πεθαίνει» ή για να το εκφράσουμε λίγο πιο ήπια, κάτι που τελειώνει. Όπως και η ζωή. Μπορούμε να ελέγξουμε το τέλος της ζωής; Μπα! Μπορούμε όμως να κρατήσουμε μαζί μας όλα τα καλύτερα.
Ο χωρισμός στην αρχή ειδικά έχει πολλά σκούρα χρώματα .
Έχει εγωισμό, έχει άρνηση, έχει θυμό, έχει αδικία ίσως…..
Δεν είναι ποτέ εύκολος και ευχάριστος για κανένα.
Όλα αυτά είναι δαίμονες, οι δικοί μας δαίμονες που πρέπει να κοιτάξουμε κατάματα, να αντιμετωπίσουμε για να μη μας καταπνίξουν.Δεν είναι εύκολο αλλά είναι απαραίτητο.
Και όταν δοθεί αυτή η μάχη και κατατροπώσουμε τον εχθρό έρχεται η επόμενη μέρα.
Η μέρα που ο πόλεμος έχει τελειώσει, Που παντού υπάρχουν χαλάσματα που πρέπει να μαζέψεις….αλλά μην βλέπεις την γενική εικόνα. Εστίασε σε εσένα. Είσαι νικητής. Δεν νίκησες αυτόν/αυτή που χωρίσατε κι αν αυτό νομίζεις πως πήγαινες να πολεμήσεις έχεις χάσει το σκοπό σου εξ αρχής.
Νίκησες τους δαίμονες σου τις φωνές που έλεγαν «γιατί σ’ εμένα» στο κεφάλι σου, την απόλυτη καταστροφή, το τέλος του κόσμου. Αυτά πήγες να πολεμήσεις. Και τώρα που τα νίκησες είσαι καλά. Ναι. Ανέλπιστα καλά θα έλεγε όποιος σε ήξερε από πριν.
⇒ Ναι. Έχεις την ευτυχία του χωρισμού. Υπάρχει και αυτή η επιλογή.
Ένα χωρισμός μπορεί να δώσει ευτυχία και στα δύο άτομα που εμπλέκονται. Αν φυσικά οι λόγοι ξεκαθαριστούν και οι περισσότερες αποφάσεις είναι λογικές, τότε πραγματικά τα μάτια της ψυχής σου είναι καθαρά, βλέπεις σωστά μπροστά σου και σέβεσαι και αποδέχεσαι. Και συνειδητοποιείς κάπου εκεί πως μπορεί να πέθανε το αισθηματικό η συναισθηματικό κομμάτι, έμεινε όμως ανέγγιχτο το κομμάτι της λογικής, της αξιοπρέπειας και του σεβασμού ώστε να μην χαθούν μάταια και όλα τα υπόλοιπα καλά που ζήσατε σε αυτή την κοινή ζωή..
Και όλα αυτά συντελούν σε δύο πράγματα. Την ψυχική σου υγεία και γαλήνη, και να σε φέρουν σε κατάλληλη κατάσταση ώστε να υποδεχθείς τις υπόλοιπες ευτυχισμένες μέρες της ζωής σου και να τις απολαύσεις. Χωρίς τις ουτοπίες του «για πάντα».
Εξάλλου τίποτα δε μπορεί να διαρκέσει τόσο.
Όλα μπορούν να διαρκέσουν το πολύ όσο κι εμείς…..
Μετά γίνονται αέρας….
Όπως κ εμείς….
