“Δεν είμαι αυτός που θες“…. Παίζει Ενδελέχεια στο βάθος.
Γύρισα σπίτι κατάκοπη άλλη μια μέρα. Θα μου πεις δεν είσαι η μόνη. Εννοείται αυτό.
Δεν παραπονιέμαι πολύ. Κάποιες φορές Ναι θα με ακούσεις αλλά είναι πιο πολύ η συνέπεια της συνολικής μου κούρασης. Αυτή στο βάθος του χρόνου.
Έχω κάνει πολλά. Λατρεύω να κάνω πολλά. Αν σταματήσω να δημιουργώ είναι υλικά είτε θεωρητικά, θα πεθάνω κ το λέω κυριολεκτικά. (*κάναμε και ριμα) Θέλω το 24ωρο μου να είναι γεμάτο. Επιδιώκω όμως να είναι όσο πιο ευχάριστα γεμάτο.
“Εγώ είμαι αυτός που χάνεται κ αυτό να το θυμάσαι. Δεν είναι αυτός που θες.“
Το τραγούδι επιμένει. Με ξέρει από κάπου? Με βλέπει?
Έχω αλλάξει, Ναι. Δεν είμαι όντως αυτός που θες. Αυτός που βόλευε. Αυτός που πρέπει να τρέχει μόνιμα για όλα. Είμαι μια στροφή που αν δεν ξέρεις πως να την πάρεις θα σε πετάξει έξω.
Μεγάλωσα. Άλλαξα. Εξωτερικά με αλλάζει ο χρόνος. Εσωτερικά με αλλάζεις «εσυ». Ο κάθε εσύ που μόνο απαιτεί από εμενα. Ήρθε ο καιρός λοιπόν να ανοίξω και πάλι τα φτερά μου. Έτσι απλά τα αλλάζω όλα. Αλλάζω δουλειά,αλλάζω ρυθμό, αλλάζω σχέσεις.
Σαν το παλιό μου τηλέφωνο που κάθε φορά που το αλλάζω, περνάω και λιγότερους αριθμούς στον τηλεφωνικό μου κατάλογο. Γιατί να έχω τον αριθμό σου αφού δεν θα τον δω ποτέ να εμφανίζεται στις εισερχόμενες μου? Όταν από μόνος σου δώσεις πολλά , οι απαιτήσεις μεγαλώνουν όλο και πιο πολύ. Και πιο πολύ. Και έρχεται η στιγμή που σε κάνουν να νομίζεις ότι δεν είσαι αρκετός. Ενώ είσαι υπερποσότητα.
Και αυτό σου κάνει το μπαμ. Παύεις τα πάντα. Κάνεις αναστροφή και κοιτάς τον εαυτό σου. Η ζωή σου είναι μια όπως και όλων των ανθρώπων και ως τώρα σκόνες κομματάκια και κερνουσες. Εσύ όμως πότε χόρτασες η ποτέ είπες πως δεν θα πεινάσεις?
Κρατάω ζωντανό ότι θέλει να παραμείνει.
Όχι ότι περιμένει να αναστηθεί από έμενα.
Δεν είμαι Θεός δεν κάνω θαύματα.
Ψάχνω το δικό μου ναό πλέον για να προστατεύσω και να διαφυλάξω και την δική μου εικόνα για πρώτη φορά. Και που ξέρεις ίσως κάποιος πιστέψει και σε εμένα και δημιουργήσω κάτι σαν θαύμα.
Μέχρι τότε, δεν θα είμαι αυτός που θες.
Δεν θα είμαι καθώς πρέπει θα είμαι καθώς θέλω.
Μπορεί να σε ξεβολεύει αυτό αλλά μου δίνει χώρο και αέρα να αναπνεύσω κι εγώ μετά από πολύ καιρό…