Η Donna Summer ήταν αμερικανίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός, η οποία γνώρισε τεράστια επιτυχία τη δεκαετία του ’70 στη χρυσή εποχή της ντίσκο, εξού και ο τίτλος “βασίλισσα της ντίσκο”.
Η μέτζο σοπράνο με τα πέντε Grammy, η πρώτη τραγουδίστρια με τρία συνεχόμενα διπλά άλμπουμ που έφτασαν στο Νο1 του US Billboard chart, η καλλιτέχνης με τα τέσσερα Νο1 singles στις ΗΠΑ σε 13 μόλις μήνες, γεννήθηκε ως Λα Ντόνα Αντριαν Γκέινς την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1948 σε μια γειτονιά της Βοστώνης στη Μασαχουσέτη.
Η Donna Summer ήταν το έβδομο παιδί της χριστιανικής οικογένειας. Επηρεάστηκε στα παιδικά της χρόνια από τη Mahalia Jackson, όπου και άρχισε να τραγουδάει στις εκκλησιαστικές χορωδίες. Καθώς τραγουδούσε εκεί, είχε ένα όραμα όπου κατάλαβε πως ο Θεός της μίλησε και της είπε να χρησιμοποιήσει τη φωνή της και θα γίνει μεγάλο αστέρι.
Στα μαθητικά της χρόνια σχημάτισε διάφορα μουσικά σχήματα, που μιμούνταν τα γυναικεία συγκροτήματα, όπως οι The Supremes και οι Martha and the Vandellas. Όταν στα τέλη της δεκαετίας του ’60 άκουσε την Τζάνις Τζόπλιν μαγεύτηκε από τη φωνή και τα τραγούδια της και αποφάσισε να εγκαταλείψει το σχολείο, πεπεισμένη ότι η μουσική ήταν ένας τρόπος διαφυγής από τη Βοστώνη.
Το 1968 διεκδίκησε τη συμμετοχή της στο μιούζικαλ Hair, αλλά έχασε τον ρόλο της Σίλα από τη Μέλμπα Μουρ. Όταν το έργο παρουσιάστηκε στην Ευρώπη, η Donna Summer κέρδισε τον ρόλο και μετακόμισε στη Γερμανία, όπου παρέμεινε για αρκετά χρόνια.
Το 1971 η Donna Summer κυκλοφόρησε το πρώτο της σινγκλ με το πραγματικό της όνομα, μια διασκευή του τραγουδιού Sally Go ‘Round the Roses’, το οποίο πέρασε απαρατήρητο. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τον Αυστριακό ηθοποιό Χέλμπουτ Σόμερ και έγινε για πρώτη φορά μητέρα. Ακόμη κι όταν χώρισε αποφάσισε να κρατήσει το επώνυμό του αλλά μεταφρασμένο στα αγγλικά γιατί της θύμιζε καλοκαίρι (Summer).
Το 1975 συνάντησε τον παραγωγό Τζιόρτζιο Μορόντερ ο οποίος συμπτωματικά έψαχνε για κάτι νέο στη μουσική σκηνή. Του ζήτησε να καθίσει σε έναν καναπέ, να σβήσει τα φώτα και να ακούσει το Love to Love You Baby, το οποίο τραγούδησε με στεναγμούς και βογκητά, πράγμα αδιανόητο για την εποχή. Ο παραγωγός το τόλμησε, το τραγούδι κυκλοφόρησε και το άστρο της έλαμψε.
Τα επόμενα χρόνια η επιτυχία της Σάμερ συνεχίστηκε με τα τραγούδια I Feel Love, MacArthur Park, Heaven Knows, Last Dance , Hot Stuff, Bad Girls (1979) και No More Tears (Enough is Enough) ντουέτο με την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ.
Το 1978 παντρεύεται για δεύτερη φορά τον τραγουδιστή Μπρους Σουντάνο, με τον οποίο απέκτησε δύο κορίτσια, την Μπρούκλιν και την Αμάντα.
Το 1980 κάνει στροφή στην καριέρα της. Εγκαταλείπει την ντίσκο για ένα πιο «νιου γουέιβ» ήχο, με ροκ στοιχεία, στο άλμπουμ της Τhe Wanderer, που γίνεται χρυσό. Συνεχίζει να γνωρίζει επιτυχία με τα τραγούδια She Works Hard for the Money, Unconditional Love, Love Has a Mind of Its Own , Dinner with Gershwin, This Time I Know It’s for Real και When Love Cries.
Αυτό που έγινε ίσως λιγότερο γνωστό είναι πως στα 80s έδωσε μεγάλη μάχη κατά του μίσους των συντηρητικών Αμερικανών για τους γκέι και τη νέα αρρώστια για την οποία τους στιγμάτιζαν ως καταραμένους (AIDS). Την κατηγόρησαν ότι είχε δηλώσει πως το AIDS ήταν η τιμωρία του Θεού για την ανήθικη ζωή των γκέι και μέχρι το τέλος της ζωής της προσπαθούσε να πείσει πως δεν είχε ποτέ πει κάτι τέτοιο.
Στη μακρόχρονη καριέρα της η Donna Summer κέρδισε πέντε βραβεία Γκράμι, ενώ ήταν η πρώτη τραγουδίστρια που είχε τρία συνεχόμενα διπλά άλμπουμ στην πρώτη θέση του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών. Στις 11 Δεκεμβρίου 2009 τραγούδησε κατά τη διάρκεια της απονομής του βραβείου Νόμπελ για την Ειρήνη στον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στο Όσλο της Νορβηγίας.
Η Donna Summer έπασχε από καρκίνο. Βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Κι Γουέστ της Φλώριδας στις 17 Μαΐου 2012, σε ηλικία 63 ετών.
