Η Δέσπω Διαμαντίδου γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου του 1916 στον Πειραιά από οικογένεια Ρωσικής καταγωγής. Από μικρή είχε μεγάλη αδυναμία στα βιβλία, διάβαζε πάρα πολύ και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, όπως βέβαια και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της.
Η Δέσπω Διαμαντίδου δεν φοίτησε ποτέ σε ελληνικό σχολείο. Τις πρώτες της γνώσεις της πήρε στο σπίτι με ιδιαίτερα μαθήματα και στη συνέχεια φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, όπου ήταν πάντα μια άριστη μαθήτρια. Εκεί ήταν και συμμαθήτρια με τον μετέπειτα γνωστό πολιτικό Γιώργο Ράλλη.
Αφού τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, πρωτοεμφανίστηκε στο Χορό της Μήδειας του Ευριπίδη το 1942. O πρώτος της σημαντικός ρόλος ήταν αυτός της Λαίδης Καρολίνας στο έργο του Tζέιμς Μπάρρυ «Δεν φταίει το αστέρι μας», υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του δασκάλου και ιδρυτή του Θεάτρου, Κάρολου Κουν. Στο θέατρο συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, όπως του Μουσούρη, του Ανδρεάδη, της Μανωλίδου – Αρώνη και του Χορν.
Από το 1946 έως το 1950 ήταν βασικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου. Το 1949 είναι η κορυφαία του Χορού στην Ορέστεια του Αισχύλου που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Ηρώδειο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη. Στο Εθνικό επανήλθε το 1954 και παρέμεινε έως το 1963. Εμφανίστηκε σε πολλά έργα, ενώ ξεχώρισε με την ερμηνεία της ως κορυφαία στην Εκάβη του Ευριπίδη, στον Γλάρο του Τσέχωφ ως Πωλίνα και στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη στο ρόλο του Κήρυκα.
Το 1947 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία «Τα παιδιά της Αθήνας», αλλά ο δρόμος για τη διεθνή κινηματογραφική της καριέρα ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60. Το 1965 εμφανίστηκε στην ταινία «No Mr Johnson» με παραγωγό τον Tζέιμς Πάρις και σκηνοθέτη τον Γρηγόρη Γρηγορίου.
Την άνοιξη του 1967 η Δέσπω Διαμαντίδου είχε συμμετάσχει σε θεατρική περιοδεία στις ΗΠΑ ανεβάζοντας το έργο “Illya Darling” στο Θέατρο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής της έγινε στην Ελλάδα το απριλιανό πραξικόπημα. Η Δέσπω Διαμαντίδου αποφάσισε να μην ξαναγυρίσει στην Ελλάδα υπό αυτές τις συνθήκες και παρέμεινε “εξόριστη” στις ΗΠΑ ως τη μεταπολίτευση, αφού γύρισε στην Ελλάδα μόλις αργά το καλοκαίρι του 1974.
Μέχρι το 1970 η Δέσπω Διαμαντίδου είχε χαρακτηριστικούς ρόλους σε πολλές διάσημες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, τόσο δραματικές όσο και κωμικές. Οι πιο χαρακτηριστικοί ρόλοι που ερμήνευε ήταν αυτός της μητέρας και πολύ συχνότερα της κακιάς.
Το 1975 επιλέχθηκε από τον Woody Allen για την ταινία Ο Ειρηνοποιός, όπου έπαιξε τον ρόλο της μητέρας του. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης είχε παρακολουθήσει όλες τις παραστάσεις της ηθοποιού και ήταν μεγάλος θαυμαστής του ταλέντου της. Άλλο ένα στοιχείο της, ήταν η ιδιαίτερη προφορά της, λόγω της Ρωσικής καταγωγής της και των γερμανικών σπουδών. Επίσης μιλούσε πέντε γλώσσες.
Η Δέσπω Διαμαντίδου έλαβε μέρος σε πάνω από 40 ελληνικές ταινίες, πολλά και σημαντικά θεατρικά έργα και τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις. Εμφανίστηκε επίσης σε σειρές της τότε κρατικής τηλεόρασης, σε εκπομπές, καθώς και στο τηλεπαιχνίδι «Ζωντανό Σταυρόλεξο», το 1983.
Tο 1991 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία «Ο Τζώνυς Κελν Κυρία μου» του Θανάση Σκρουμπέλου.
• Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έχασε την όρασή της χάνοντας μαζί την δυνατότητα να απολαμβάνει αυτά που αγαπούσε από μικρή, το θέατρο, το διάβασμα και τις μεταφράσεις. Έφυγε από τη ζωή στις 18 Φεβρουαρίου του 2004 στα 88 της χρόνια.
