Ξέρεις… είναι πολλές οι φορές που βρισκόμαστε σε ιδιαίτερες καταστάσεις στη ζωή μας. Καλούμαστε να πάρουμε σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον, και ενδεχομένως αποφάσεις που ενδεχομένως να φέρουν την ηρεμία στον εσωτερικό μας κόσμο και να μας πάνε ένα βήμα παραπέρα! Αυτό συμβαίνει σε πολλούς τομείς, είθισται όμως στις περισσότερες περιπτώσεις -ω ναι…- να συμβαίνει στο συναισθηματικό μας κόσμο! Είναι φορές που βρισκόμαστε σε ένα δεσμό ρουτίνας, όπου όλα φαινομενικά έχουν μπει σε μια σειρά, έχουμε συνηθίσει στα δεδομένα μιας κατάστασης και επαναπαυόμαστε! Βγαίνοντας λίγο έξω από την φαινομενική αυτή ηρεμία και βλέποντας τη ζωή μας  συνειδητοποιούμε ότι μας λείπει το χρώμα, το βάθος, η πληρότητα!

Και ξέρεις… το κακό δεν είναι τόσο αυτό, όσο ότι εμφανίζεται κάποιος που δείχνει να έχει τη δυνατότητα, και κυρίως να “επιθυμεί διαβολεμένα”, να μας το παρέχει όλο αυτό…ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΗΣ! Εκείνος που δίχως εγωισμούς και ατοπήματα έρχεται να μας δείξει τι είναι ΖΩΗ μέσα στο σύνηθες, και κυρίως όλα μαζί του λειτουργούν… “ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ”!!! Είναι εκείνες οι περιπτώσεις που μας φέρνουν σε φαινομενικό αδιέξοδο γιατί καλούμαστε να επιλέξουμε! Ανάμεσα στην ήδη υπάρχουσα κατάσταση που αποτελεί ημίμετρο, αλλά που δεν χρειάζεται πλέον ρίσκο…ή τελικά σε αυτό που διαφαίνεται ξεκάθαρα να είναι ό,τι καλύτερο αποζητούσαμε, γεμίζοντας κάθε κύτταρο μας με ενέργεια και ζωτικότητα! Οι περισσότεροι θα έλεγαν ότι θέτω ένα ζήτημα που έχει να κάνει με συναίσθημα και λογική! Άλλοι πάλι, οι πιο ισχνοί, θα έλεγαν ότι θέτω θέμα καρδιάς ή εγκεφάλου! Όχι ρε φίλε… είναι πολύ απλό! Δυναμική ή Αδυναμία!!! Εμπιστοσύνη στον εαυτό μας… ή όχι! Αυτό είναι το ζητούμενο!

Ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό! Όχι για το τι τελικά θέλουμε! Είναι προφανές ότι ο καθένας για τον εαυτό του, για την ψυχική του ηρεμία και την εσωτερική του πληρότητα επιδιώκει το καλύτερο δυνατό! Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να έχει πίστη στον ίδιο… ότι “μπορεί και να το υποστηρίξει”! Ότι έχει το δυναμισμό και την προσωπικότητα να κάνει το βήμα παρακάτω. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό! Αρκεί να είναι επικεντρωμένος στον στόχο του, έχοντας παράλληλα δίπλα τον άνθρωπο που τον διεκδικεί και του δείχνει ποικιλοτρόπως και “χωρίς προσπάθεια” -το τονίζω- τι πραγματικά του αντιστοιχεί να έχει! Η πλειονότητα των ανθρώπων – με τον γυναικείο πληθυσμό (μη βαράτε κορίτσια) – να έχει τις περισσότερες φορές την αδυναμία να κάνει αυτό το παραπάνω βήμα! Κι όσο κι αν διαφαίνεται η ομορφιά, η πληρότητα και η γαλήνη του νέου, ο φόβος του “κι αν δεν τα καταφέρω και χάσω αυτό που έχω???” είναι η πλέον καταστροφική σκέψη! Με μαθηματική ακρίβεια χάνεται η περίπτωση που μας έδειξε ξεκάθαρα τι είναι ζωή, χάνεται και το ήδη υπάρχον, γιατί αφενός δεν αλλάζει σαν κατάσταση, κι αφετέρου, αν πραγματικά ήταν ολοκληρωμένο, δεν θα επέτρεπε από μόνο του, σαν συνθήκη, να προσεγγίσουμε κάτι άλλο και να καταλάβουμε… πώς πραγματικά είναι αυτό που θα επιθυμούσαμε!

Ξέρεις, το χειρότερο από όλα είναι ότι ο χρόνος δε γυρίζει πίσω! Και σαφώς είναι πολύ καλύτερο να ρισκάρουμε στη ζωή μας για να έχουμε ό,τι πιο ικανοποιητικό σε κάθε τομέα για εμάς, παρά οι “τύψεις” και η συνολική αδυναμία μας… να μας στερεί, αυτό που λέμε “πληρότητα στη ζωή”!!! Έλα… στήριξε τον εαυτό σου, πίστεψε στη δυναμική σου και μόνο… θα κερδίσεις! Σε κάθε περίπτωση…