Όχι δεν εννοώ πως είσαι διχασμένη προσωπικότητα. Ούτε πως έχεις διπολικό χαρακτήρα. Απευθύνομαι σ’εσένα, που για εμένα, έχεις ένα συγκεκριμένο όνομα και συγκεκριμένο τρόπο να με παίρνεις αγκαλιά για να κοιμηθούμε.

Για κάποιον άλλον το όνομα αυτό αλλάζει. Το όνομα, η μυρωδιά, το ποτό που πίνεις, τα ταξίδια που προτιμάς, η μουσική που ακούς,  ο τρόπος που στρίβεις τσιγάρο, ο τρόπος που ανεβαίνεις στη μηχανή, ο τρόπος που φλερτάρεις, που φιλάς, που προσεγγίζεις, που απομακρύνεσαι.. Αλλάζουν όλα αυτά. Και μαζί μ’αυτά αλλάζω κι εγώ.

Μεγαλώνω και (με) μαθαίνω. Κι αυτός ο “κάποιος άλλος” , αλλάζει κι αυτός . Εξελίσεται, πονάει, χαμογελάει , μαθαίνει.. Ένα κοινό γνώρισμα έχουμε εγώ κι αυτός ο Κάποιος Άλλος.  Σε ψάχνουμε. Ψάχνουμε εσένα με τα διαφορετικά ονόματα, εσένα με τα διαφορετικά ποτά και τις αλλιώτικες μάρκες τσιγάρων.

Κοιτάζωντας λίγο πίσω στο χρόνο, με βρίσκω ολίγον μανιακή , με παρωπίδες, μην έχοντας καθαρά “φίλτρα” να υπομένω , αναμένω, περιμένω,  με λαχτάρα “ένα σου σημάδι μόνο”.
(Άλλες) 365 μέρες πέρασαν και ξέρεις κάτι Άγνωστε Χ (Έτσι θα σε λέω!)..;;;;

Μου αρέσει που υπήρξα “ψυχωτική” τότε.

Μου αρέσει όμως συνάμα, που δεν είμαι νευρωτική πλέον, με εκείνη την παρουσία/απουσία,  που νόμιζα πως ήσουν εσύ…

Γιατί εσένα μάλλον ακόμη σε ψάχνω. Εκτός αν είσαι κάπου εδώ γύρω κι εγώ από ψυχωτική έγινα τυφλή. Αλλά μάλλον στο χέρι σου είναι να καθαρίσεις λίγο το τοπίο και να δω το φως το αληθινό.(Ευλόγησον).

Αλλού όμως ήθελα να καταλήξω και ως συνήθως πλατιάζω… Μ’αρέσει να πλατιάζω! Θέλω ο συνομιλητής μου να έχει πλήρη εικόνα της κατάστασης (μου), και νομίζω το καταφέρνω… Αν είσαι λοιπόν κάπου εδώ, ενδεχομένως να μην είμαι έτοιμη να σε δω. Μπορεί να σε κοιταζω χωρίς να σε βλέπω. Μπορεί και να είσαι στο δρόμο όμως.  Ή μπορεί να είμαι εγώ στον δρόμο , χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει πως ακόμη περπατάω .. Το πιο όμορφο όμως, και αισιόδοξο κομμάτι αυτής της ιστορίας ξέρεις ποιο είναι…;;;

Όλοι μας είμαστε για κάποιον ο Αγνωστος Χ και όλοι μας έχουμε υπάρξει ο Κάποιος Άλλος.

Και κάποια στιγμή συναντιόμαστε ή συνειδητοποιούμε πως γνωριζόμαστε ήδη!

Και γινόμαστε ένα. Σαν το Yin & Yang ένα πράμα.

Κι εγώ η νευρωτική – υπερβολική, αυτό #I_Call_It_Magic.