Σάντουιτς, hot dog, Μαγιονεζα, Πίτσα και τόσα ακόμα καθημερινά και αγαπημένα φαγητά, έχουν μια ιστορία ως προς το όνομα, την καταγωγή τους  ή και το που χρωστάνε την ύπαρξη τους – σαν ιδέα!!!

 

Σάντουιτς: Ο κόμης του Σάντουιτς, Τζον Μόντεγκιου, ήταν νονός και εμπνευστής του διάσημου σνακ . Ο κόμης τρελαινόταν να τρώει βοδινό ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμί, έτσι σώστε να έχει και ένα ελεύθερο χέρι για το αγαπημένο του χαρτοπαίγνιο. Η Wall Street Journal το περιέγραψε ως τη «μεγαλύτερη συνεισφορά της Βρετανίας στη γαστρονομία».

 

Σούπα: Μία από τις πρώτες σούπες χρονολογείται γύρω στο 6000 π.Χ. την εποχή που χρησιμοποιήθηκαν και τα πρώτα δοχεία από δέρματα ζώων για το μαγείρεμα υλικών μέσα σε νερό. Η λέξη «σούπα» είναι Γαλλική με λατινικές ρίζες και όταν πρωτοεμφανίστηκε τον Μεσαίωνα σήμαινε «ψωμί μουλιασμένο σε ζωμό»

 

Πίτσα: ιταλική καταγωγή και η ονομασία της προήλθε από το ρήμα pizzicare που σημαίνει μαδώ ή τσιμπάω. Η πίτσα θα μπορούσα να έχει εφευρεθεί από τους Φοίνικες, τους Έλληνες, τους Ρωμαίους ή οποιονδήποτε ήξερε το μυστικό να αναμιγνύει νερό με αλεύρι και να το ψήνει πάνω σε ζεστό φούρνο. Οι πηγές πάντως αναφέρουν, ότι η πίτσα αποτελούσε βασική τροφή στο ιταλικό διαιτολόγιο από τη Λίθινη εποχή. Το 1957 κυκλοφόρησε η πρώτη κατεψυγμένη πίτσα.

 

Τσιπς: Ο Τζορτζ Κραμ ανακάλυψε τα τσιπς το 1853 όταν ένας πελάτης στο εστιατόριο, όπου δούλευε ως σεφ παραπονέθηκε ότι οι πατάτες του ήταν πολύ παχιές. Το 1920 έγιναν δημοφιλή, όταν η κυρία Σκάντες άρχισε να τα πουλάει συσκευασμένα σε σακουλάκια.

 

Ταρτάρ: Η προέλευση του φιλέτου ταρτάρ συνδέεται με μία φυλή νομάδων από την Μογγολία, τους Τατάρους. Οι ιππείς πολεμιστές, λόγω της πολυήμερης παραμονής τους στις ασιατικές στέπες με τα άλογά τους, συνήθιζαν να αποθηκεύουν κομμάτια κρέατος – μοσχάρι ή και άλογο- κάτω από τη σέλα τους, ώστε αυτό να μαλακώνει και καταναλώνεται τις επόμενες ημέρες.

Η προέλευση της λέξης Tartar, που η συγκεκριμένη φυλή ονομάστηκε, φαίνεται να έχει σχέση με το ελληνικό όνομα του θεού Τάρταρου, γιου του Άδη, που είναι συνώνυμος της κόλασης (Τάρταρα), χαρακτηρίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο τον λαό ως βάρβαρο..

Στη συνέχεια, το ωμό κομμάτι κρέας, έγινε συνταγή στη Ρωσία με την πρόσθεση κρεμμυδιού, τουρσιών και αβγού και στην ιστορική διαδρομή του έφτασε στο Αμβούργο, όπου έδωσε τη θέση του, στο γνωστό Hamburg-er.

 

Σούσι: Το σούσι ήταν ένας τρόπος διατήρησης του ψαριού και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Ιαπωνία το 2ο π.Χ αιώνα. Στην Κίνα ήρθε πολύ αργότερα. Καθάριζαν το ψάρι και ωμό όπως ήταν, το έβαζαν ανάμεσα σε στρώσεις αλατιού και από πάνω τοποθετούσαν μια βαριά πέτρα. Ύστερα από μερικές εβδομάδες, αφαιρούσαν την πέτρα και απλώς το σκέπαζαν με κάτι ελαφρύ. Λίγους μήνες μετά, το ψάρι ήταν έτοιμο να φαγωθεί. Στη σημερινή του μορφή σερβιρίστηκε για πρώτη φορά το 18ο αιώνα από έναν σεφ, τον Πόχει.

 

Μακαρόνια: Υπάρχουν πολλές εκδοχές για τη καταγωγή των μακαρονιών, με πλέον βάσιμη το ότι πρωτοεμφανίστηκαν στην Κίνα, πολλούς αιώνες πριν. Το σίγουρο είναι ότι οι Ιταλοί τα έκαναν γνωστά.

 

Μαγιονέζα: Η μαγιονέζα εφευρέθηκε το 1756 από τον αγνώστων λοιπών στοιχείων σεφ του Louis Francois Armand de Vignerot du Plessis, υποκαθιστώντας, μια τοπική σπεσιαλιτέ sauce που έφτιαχναν με ελαιόλαδο, κρόκους αυγών, λεμόνι και διάφορα μυρωδικά – όταν ο σεφ διαπίστωσε ότι είχε ξεμείνει από κρέμα. Η σάλτσα χρειαζόταν για το επίσημο δείπνο προκειμένου να εορτασθεί η μεγάλη νίκη του Δούκα με τα πολλά ονόματα, όταν κατέκτησε τη πόλη Mahon, στο Ισπανικό νησί Μινόρκα. Έτσι, η αυθεντική ονομασία της ήταν “Mahonnaise”. Tο 1841, κάποιος τυπογράφος σ’ έναν από τους πρώτους μαγειρικούς οδηγούς, έβαλε το γράμμα h ανάποδα και έτσι τυπώθηκε αυτό ως y, με αποτέλεσμα η πρώην Mahonnaise, να μαθευτεί ως Mayonnaise.

 

Κέτσαπ:Η λέξη κέτσαπ προέρχεται από την κινέζικη ke-tsiap που είναι μια σάλτσα ψαριού τουρσί. Τον 17ο αιώνα οι Κινέζοι ανέμειξαν ψάρι τουρσί και μπαχαρικά και το ονόμασαν kôe-chiap ή kê-chiap που σήμαινε η άλμη του ψαριού τουρσί. Στις αρχές του 18ου αιώνα, η σάλτσα αυτή έφτασε μέχρι τη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη, όπου την ανακάλυψαν Βρετανοί εξερευνητές, ενώ τότε η λέξη για τη σάλτσα αυτή είχε αλλάξει σε kecap. Οι Βρετανοί πήραν την κέτσαπ μαζί τους στις αμερικάνικες αποικίες και ο όρος «κέτσαπ» χρησιμοποιήθηκε το 1690 στο Λεξικό του Canting Crew, το οποίο επιδοκιμάστηκε στη Βόρεια Αμερική.

Οι ντομάτες προστέθηκαν στο μείγμα το 1790, στη Νέα Αγγλία των ΗΠΑ. Το 1876, ο Henry J. Heinz κάνει την πρώτη μαζική παραγωγή κέτσαπ, την εμφιαλώνει και κατακλύζει την αγορά, με το διαφημιστικό μότο: «Ευλογημένη ανακούφιση για τη Μητέρα και τις άλλες νοικοκυρές του σπιτιού».

 

Ομελέτα: Η ιστορία αναφέρει ότι όταν ο Ναπολέοντας κατασκήνωσε μια νύχτα σε ένα χωριό της νότιας Γαλλίας, μια κάτοικος του σέρβιρε ομελέτα και αυτός ξετρελάθηκε. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε η φήμη της.

 

Ταμπάσκο: Το νησί Avery, κοντά στη νότια Λουιζιάνα, θεωρείται η πατρίδα του ταμπάσκο. Το 1850 ένας στρατιώτης δώρισε στον τραπεζικό Έντμουντ Μακ Ιλένι μερικές αποξηραμένες πιπεριές και αυτός κράτησε τα σπόρια και τα φύτεψε.
Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, δημιούργησε μια καυτερή σάλτσα από ξίδι, αλάτι από τα αλατωρυχεία του νησιού και ψιλοκομμένες πιπεριές και την ονόμασε «Tabasco». Κάποιοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι η λέξη στα ινδιάνικα σημαίνει «η γη που έχει ζεστό και υγρό έδαφος» ή «ο τόπος των κοραλλιών».

 

Hot dog: Το λουκάνικο αναφέρθηκε πρώτη φορά στην «Οδύσσεια του Ομήρου», αλλά οι Γερμανοί ήταν οι εμπνευστές του. Το 1871 στήθηκε το πρώτο σταντ από τον Γερμανό χασάπη Τσαρλς Φέλτμαν, που πούλησε 3684 χοτ ντογκ σε ένα χρόνο.

 

Σοκολάτα: Το μυστικό του κακαόδεντρου ανακαλύφθηκε πριν 2000 χρόνια στα τροπικά δάση της Κεντρικής Αμερικής. Οι Μάγιας και οι Αζτέκοι μάζευαν, έβραζαν και έψηναν τους σπόρους του κακαόδεντρου δημιουργώντας ένα στέρεο προϊόν, που όταν το ζέσταιναν και το ανακάτευαν με καρυκεύματα, παρήγαγαν ένα δυνατό πικρό ποτό.

 

Παγωτό: Το παγωτό προήλθε από το παγωμένο κρασί. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε αδυναμία στα παγωμένα ποτά. Το 62 μ.Χ ο αυτοκράτορας Νέρωνας έστελνε σκλάβους να του φέρουν χιόνια από τα Απέννινα Όρη, ώστε να παγώνει το αγαπημένο του ρόφημα από νέκταρ, χυμό φρούτων και μέλι. Λέγεται πως παγάκια έτρωγαν στην Ασία χιλιάδες χρόνια πριν, ενώ παγωμένα προϊόντα εμφανίστηκαν στην Κίνα το 12 αιώνα.