Το φαινόμενο ξεκίνησε στη Γαλλία, και συγκεκριμένα στην περιοχή του Beaujolais, στη Νότια Βουργουνδία. Εκεί, από την δεκαετία του ’50 (αν και οι ίδιοι οι Γάλλοι υποστηρίζουν ότι η ιστορία του Beaujolais Nouveau ξεκινάει στις αρχές του 19ου αιώνα), τα τοπικά οινοποιεία ξεκινούν αμέσως μετά τον τρύγο να παράγουν ένα ερυθρό κρασί που θα βγει στην αγορά σε χρόνο-ρεκόρ.
Αν και οι επίσημοι λόγοι γι αυτό είναι καθαρά… διονυσιακών επιρροών, στην πραγματικότητα πρόκειται για μία πανέξυπνη πρακτική που φέρνει γρήγορο και ζεστό χρήμα στα οινοποιεία, που τα απαλλάσσει από την πολυετή αναμονή της ολοκλήρωσης ενός ερυθρού κρασιού, μέχρι να είναι έτοιμο για πώληση και –συνεπώς– είσπραξη.
Το πού και το πώς:
Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν ότι Beaujolais δεν είναι ποικιλία, αλλά περιοχή προέλευσης. Το κρασί προκύπτει από την βασική ερυθρή ποικιλία του Beaujolais, που ονομάζεται Gamay (προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, προφέρεται «Γκαμέ»). Πρόκειται για μία ποικιλία που καλλιεργείται και οινοποιείται εύκολα, είναι ιδιαίτερα παραγωγική και δίνει κρασιά με ελαφρύ σώμα και πλούσιο φρουτώδη χαρακτήρα.
Χωρίς να μπούμε σε τεχνικές λεπτομέρειες, πρέπει να ξέρουμε ότι το Beaujolais Nouveau δεν οινοποιείται όπως όλα τα υπόλοιπα κόκκινα κρασιά, αλλά με μία τεχνική-εξπρές που ονομάζεται Macération Carbonique (ανθρακική εκχύλιση). Χρησιμοποιώντας διοξείδιο του άνθρακα, οι οινοποιοί έχουν την δυνατότητα να επισπεύσουν το χρόνο της ολοκλήρωσης της οινοποίησης σε πολύ μεγάλο βαθμό (εξ ου και το όνομά του, καθώς Nouveau σημαίνει νεαρό, ή φρέσκο). Αν σκεφτούμε, μάλιστα, ότι το κρασί εμφιαλώνεται ουσιαστικά αμέσως, χωρίς να μείνει καθόλου σε δρύινο βαρέλι για να ωριμάσει, τότε καταλαβαίνουμε γιατί από τον τρύγο ως το μπουκάλι, η όλη διαδικασία διαρκεί 6 με 8 εβδομάδες (σε ένα ποιοτικό ερυθρό κρασί ο αντίστοιχος χρόνος μπορεί να είναι και 2 χρόνια).
Όπως ισχύει για οτιδήποτε γίνεται… «εξπρές», και σε αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να έχουμε πολύ υψηλές προσδοκίες. Το Beaujolais Nouveau είναι ένα κρασί με ελαφρύ σώμα και έντονα φρουτώδη αρώματα με αρκετά εξωτικό χαρακτήρα (όχι τυπικά ενός κλασικού ερυθρού κρασιού), το οποίο δεν έχει καθόλου τανίνες. Είναι εξαιρετικά ευκολόπιοτο και μπορούμε να το πιούμε και ελαφρά δροσερό, αν προτιμάμε.
Το μυστικό της επιτυχίας..
Κι όμως, ένα κρασί όπως το Beaujolais Nouveau κατάφερε να γίνει μόδα, ή, όπως είπαμε στην αρχή, «φαινόμενο». Κι αυτό έγινε χρησιμοποιώντας έξυπνες τεχνικές μάρκετινγκ, οι οποίες γρήγορα το απογείωσαν. Με έξυπνους τρόπους όπως ένας αγώνας αυτοκινήτων από το Beaujolais ως το Παρίσι, καθώς και εκδηλώσεις σε μικρά και μεγάλα εστιατόρια, μπαρ και μπιστρό σε κάθε γειτονιά, οι Γάλλοι οινόφιλοι γρήγορα «εκπαιδεύτηκαν» να περιμένουν με ανυπομονησία την άφιξη του πρώτου κρασιού της εκάστοτε εσοδείας, του Beaujolais Nouveau, στα ποτήρια τους κάθε χρόνο, και συγκεκριμένα την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου.
Σύντομα έγινε και εξαγωγή του φαινομένου στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα η απήχησή του να αποκτήσει παγκόσμιες διαστάσεις. Σήμερα η ετήσια παραγωγή του Beaujolais Nouveau ανέρχεται στα 50 εκατομμύρια λίτρα περίπου, το 50% της οποίας εξάγεται, με πρωταρχικές αγορές την Γερμανία, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ. Χωρίς υπερβολή, η άφιξή του γιορτάζεται στις περισσότερες γωνιές του πλανήτη (συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας) με εκδηλώσεις, ειδικά δείπνα, πάρτυ, κλπ, με το σλόγκαν «Le Beaujolais Nouveau est arrivé» (Το Beaujolais Nouveau έφτασε).
Να το δοκιμάσω, να το παλαιώσω;
Ναι –και όχι. Και εξηγώ: σαφώς και αξίζει να δοκιμάσει κανείς το Beaujolais Nouveau, τουλάχιστον μια φορά. Είναι ένα κρασί που μπορούμε να σερβίρουμε μόνο του, ως απεριτίφ, ή συνοδεύοντας αλλαντικά, ημίσκληρα τυριά και ελαφρά πιάτα με κόκκινη σάλτσα (κυρίως ζυμαρικά). Για παλαίωση, ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε (ή να κάνουμε) πολλά. Λόγω της «εσπευσμένης» και συνοπτικής διαδικασίας οινοποίησής του, το Beaujolais Nouveau είναι καλό να μην το κρατήσουμε για παραπάνω από 6 μήνες από την άφιξή του.
Ό,τι είναι Beaujolais είναι και Nouveau;
Σαφώς και όχι. Η περιοχή του Beaujolais είναι μία ιδιαίτερα ενεργή οινοπαραγωγική ζώνη της Βουργουνδίας, η οποία παράγει και κρασιά από την ποικιλία Gamay με κλασική ερυθρή οινοποίηση. Αυτά μοιάζουν αρκετά με τα ερυθρά από Pinot Noir που παράγονται στην υπόλοιπη Βουργουνδία, είναι αισθητά πιο γεμάτα στο σώμα και συμπεριφέρονται διαφορετικά στο τραπέζι. Είναι πολύ πιο ποιοτικά κρασιά και προσφέρονται για μέτριας διάρκειας παλαίωση.
Πού βρίσκω το Beaujolais Nouveau και πόσο κάνει;
Όπως αναφέραμε, το Beaujolais Nouveau έρχεται στην αγορά την τρίτη Πέμπτη κάθε Νοεμβρίου και μένει μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων του. Στην Ελλάδα έρχονται κάμποσες ετικέτες, με πιο σημαντικές αυτές των μεγάλων οινοποιών της περιοχής, του Georges Duboeuf και του Louis Jadot. Το βρίσκουμε στις περισσότερες (αν όχι σε όλες) τις κάβες, στα μεγάλα σούπερ μάρκετ και σε πολλά εστιατόρια και wine bars. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα μπουκάλια του Beaujolais Nouveau διακρίνονται από μακριά χάρη στα… παρδαλά χρώματα της ετικέτας τους. Ανάλογα με τον παραγωγό, η λιανική τιμή του Beaujolais Nouveau κυμαίνεται ανάμεσα στα 4 και τα 8 ευρώ.
Cheers!
