Ο Τάσος Τουρνάς  είναι χρόνια στην εστίαση ή μάλλον, είναι πολλά χρόνια σε επισιτιστικού ενδιαφέροντος επαγγέλματα. Οι σπουδές του σε συνδυασμό με εμπειρία – αρκετά χρόνια εξωτερικό – τον τοποθέτησαν για χρόνια, σε πολύ γνωστά μαγαζιά της Αθήνας αλλά ακόμα και στο Μέγαρο Μαξίμου.

Τα τελευταία χρόνια δεν θα τον πετύχεις όμως σε κάποιο μαγαζί αλλά σε μεγάλο ξενοδοχείο της Βουλιαγμένης σαν Hotel Operation & Training Manage ή σε γνωστή σχολή στην Αθήνα – που αφορά την εστίαση – να διδάσκει.. 

→ Του ζητήσαμε να δούμε τον τουρισμό, την εστίαση, τα επισιτιστικού ενδιαφέροντος επαγγέλματα μ έναν άλλο τρόπο και αν μου επιτρέπεται.. Το κατάφερε!!

 

 

Ο Ωνάσης κάποτε είχε πει ότι αν οι Έλληνες ήταν έξυπνοι, θα ήταν όλοι σερβιτόροι!
Η Ελλάδα πλέον εξάγει τουριστικούς επαγγελματίες. Αν το motto του Ωνάση είχε γίνει πραγματικότητα από εκείνα τα χρονιά, ίσως τώρα να μην είμαστε σε αυτήν την οικονομική δυστυχία σαν χώρα. Θα έπρεπε να είχαμε προσέξει τον τουρισμό μας από εκείνα τα χρόνια και όχι τα τελευταία 15.

 

Είναι τελικά ο τουρισμός, η βαριά βιομηχανία αυτής της χώρας;
Δεν υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο σε αυτήν την χώρα από τον τουρισμό. Είναι η πιο ‘’βαριά’’ και η πιο σίγουρη εισροή χρημάτων σε αυτά τα δύσκολα χρόνια ( 25% του ΑΕΠ ΤΟ 2016 ) για αυτό και όλοι μας πρέπει να την προστατέψουμε σαν ‘’ κόρη οφθαλμού’’. Το απάντησε ήδη ο Ωνάσης!

 

Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει προσπάθειες ώστε να μπορεί η Ελλάδα να συναγωνιστεί αλλά και να ανταγωνιστεί, με αντίστοιχες κινήσεις του εξωτερικού – στο χώρο της εστίασης;
Η Ελλάδα έχει κάνει τεράστια άλματα προς το καλύτερο για να ανταγωνιστεί και έχει καταφέρει να ξεπεράσει πάρα πολλούς. Ας δούμε πόσες σχολές τουριστικών επαγγελμάτων έχουν ιδρυθεί τα τελευταία 15 χρόνια. Όλο αυτό έχει μεταφραστεί σε καλύτερες υπηρεσίες – παροχές για τον τουρισμό. Οπότε ναι, μπορούμε να κοιτάμε πολύ ψηλά.

 

Που βρίσκεται η Ελλάδα – αν θα υπήρχε μια παγκόσμια κλίμακα – στο χώρο της εστιατορικής;
Μπορεί να ακουστεί υπερβολικό αλλά βρίσκετε ανάμεσά στις 5 καλύτερες του κόσμου!  Έχουμε φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο και έχει να κάνει με αυτό που είπαμε πριν, έχουμε πλέον πολύ καλά καταρτισμένο προσωπικό, πολύ καλούς Έλληνες σεφ και πολύ καλούς managers, που διαπρέπουν.

→ Ιδιώτες από πολλές χώρες έρχονται και αντιγράφουν ιδέες και εφαρμογές εστιατορικής που χρησιμοποιούμε.  Κάνω σεμινάρια σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και όχι μόνο (εστιατόρια κλπ.), οι οποίες πολλές από αυτές είναι στο εξωτερικό. Οι περισσότεροι  ξέρουν πια, ότι εδώ πλέον υπάρχουν καινοτόμες ιδέες για να εφαρμόσουν και αυτοί.

 

Πόσο έχει επηρεάσει τον κλάδο της εστίασης, η περίοδος που περνάει η οικονομία και η χώρα;
Μετά από 28 χρονιά εμπειρίας και με λίγο αιρετική διάθεση στο επάγγελμα η κρίση μόνο καλό έκανε. Κάποτε οποίος είχε χρήματα, χωρίς καμία σχέση με το επάγγελμα, άνοιγε ένα καφέ, ένα εστιατόριο, μια ξενοδοχειακή μονάδα, γιατί νόμιζε ότι εκεί ήταν το εύκολο κέρδος. Πλέον τα πράγματα έχουν ξεκαθαρίσει προς το καλύτερο και μόνο αυτοί που επένδυσαν σοβαρά στον τουρισμό και στην εστίαση έχουν επιβιώσει.

→ Δείτε την άνοδο της τουριστικής προσέλευσης κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα, που συνεχώς ανεβαίνει με σταθερά βήματα και προσφέρει στην οικονομία της χωράς μας τεράστια κέρδη.  Άρα σε αντίθεση με άλλα επαγγέλματα θεωρώ ότι μας έκανε καλό. Σίγουρα κάποιοι διαβάζοντας μπορεί να έχουν τελείως διαφορετική άποψη απλά αναλύω την κρίση σε ένα συγκεκριμένο επαγγελματικό πεδίο με προσωπική καθαρά άποψη.

 

Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, πόσο έχει αλλάξει η ίδια η νύχτα / διασκέδαση τα τελευταία χρόνια;
Πάρα πολύ. Καταρχάς σβήνουν με μαθηματική ακρίβεια τα τεράστια club. Είναι πολύ δύσκολο να συντηρείς τεράστιους χώρους διασκέδασης, – άσε που δεν υπάρχουν πλέον οι πελάτες  για να τα συντηρούν και δεύτερον ο κόσμος ξαναγύρισε στα μαγαζιά της γειτονίας του και οι παρέες μαζεύονται εκεί για να διασκεδάσουν. Μια άλλη τεράστια αλλαγή είναι ότι ο πελάτης ‘’ξύπνησε’’ και έμαθε ποιο είναι το σκάρτο και ποιο είναι το καλό, πλέον απαιτεί να δίνει τα χρήματα του εκεί που του παρέχουν σωστές υπηρεσίες και σωστό προϊόν.

 

Τελικά η εστιατορική είναι επάγγελμα ή μια αρπαχτή όταν θέλουμε να μαζέψουμε κάποια χρήματα;
Δύσκολη απάντηση αλλά ας το πάρουμε διαφορετικά.Το επάγγελμα μας θα σταματήσει να είναι αρπαχτή – όπως είπατε – όταν εμείς οι ίδιοι θα προσλαμβάνουμε ανθρώπους επαγγελματίες και όχι κάποιους τυχάρπαστους που θα έρθουν για 5 ημερομίσθια και θα φύγουν. Πρώτα εμείς πρέπει να δούμε το “σπίτι” μας να είναι καθαρό και όχι οι ξένοι, για να μας πουν να το καθαρίσουμε.

 

Ποιο είναι το μέλλον που μπορεί να έχει κάποιος, σε αυτά τα επαγγέλματα;
Με την άλλη μου ιδιότητα ως καθηγητής τουριστικών επαγγελμάτων θα απαντήσω με μια έκφραση: Λαμπρό! Αρκεί να επενδύσει στην γνώση και στην πρακτική. Στις τουριστικές επιστήμες ο υποψήφιος πρέπει να διαθέτει πολύπλευρη προσωπικότητα – καθημερινά συναναστρέφεται με ανθρώπους που έχουν υψηλές απαιτήσεις, ασχολείται με οικονομικά με προμήθειες κλπ. Θεωρώ το επάγγελμα μας από τα ποιο δύσκολα στον κόσμο, όσοι το κάνουν ή το έχουν κάνει καταλαβαίνουν τι εννοώ.

→ Η γνώση και η εφαρμογή – παράλληλα – είναι το κλειδί στην επιτυχία του δικού μας επαγγέλματος

 

Πόσο παρεξηγημένη είναι η εστιατορική, ακόμα και σήμερα; Με δεδομένο ότι κάποτε – ισως ακόμα και σήμερα – το να λες ότι δουλεύεις σερβιτόρος, δεν σε “κολακεύει” στα ματιά πολλών!
Το κοινωνικό status στην Ελλάδα αποδεχόταν μέχρι πριν κάποια χρόνια μόνο Γιατρούς –Δικηγόρους και Δημοσίους υπάλληλους και κάποια αλλά ‘’σοβαρά’’ ως επαγγέλματα αξίας, που τελικά, τι έγινε με όλους αυτούς; Πλέον οι μισοί είναι στο εξωτερικό γιατί δεν υπάρχει δουλειά και οι άλλοι μισοί έχουν δει τον μισθό τους να πηγαίνει στον κάλαθο των αχρήστων.  Από τα 13 μου στη δουλειά αυτή, έχω νιώσει τον επαγγελματικό ρατσισμό στο πετσί μου – ακόμα και από την ίδια μου την οικογένεια.

→ Πλέον αν ρωτήσετε την μητέρα μου, θα σας πει ποσό υπερήφανη νιώθει, κάνοντας ο γιος της αυτήν την δουλειά.  Μπορείτε αν θέλετε, να ρωτήσετε όλα αυτά τα παιδιά που είναι εκεί έξω, τι έχουν νιώσει και τι έχουν υποστεί, για ένα μεροκάματο και πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνουν.Και δεύτερη ζωή να είχα το ίδιο επάγγελμα θα έκανα κατηγορηματικά!

 

 

 

 

Τι μπορεί να προσφέρει μια σχολή επισιτιστικού ενδιαφέροντος, σε κάποιον που θέλει να δουλέψει σαν σερβιτόρος – σε επαγγελματικό επίπεδο;
Το ποιο σημαντικό πλέον: ένα επαγγελματικό μέλλον, γνώση σε ένα πεδίο που είναι αρκετά δύσκολο και είναι το πρώτο στην Ελλάδα. Μια όμορφη καριέρα, σε οποίον έχει διάθεση να εξελιχθεί και να φτάσει ψηλά. Πολλοί νομίζουν – όταν αρχίζουν – ότι είναι εύκολο να κουβαλάς ένα δίσκο ή να βάζεις ένα ποτό, να μαγειρέψεις, να κάτσεις πίσω από μια ρεσεψιόν ή να καθαρίσεις ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Λάθος! Είναι δύσκολο και θέλει διάβασμα, πρακτική.  Όσο για τις χρηματικές απολαβές, όσο εξελίσσεσαι σαν επαγγελματίας είναι ανάλογα πολύ καλές. Αξίζει κάποιος να επισκεφτεί την σχολή, ( Etoile ) για να δει μόνος του, το πολύτιμο έργο που κάνουν όλοι οι καθηγητές της σχολής για να έχουμε αύριο αρίστους επαγγελματίες .

 

Αν πούμε ότι το κομμάτι της εστιατορικής έχει μια πιο ανθρωποκεντρική διάθεση , τι είναι αυτό που πρεπει να προσέξει κάποιος για να πετύχει σε αυτό τον κλάδο;
Πάμε τώρα στο ποιο δύσκολο κομμάτι αυτής της δουλείας αλλά και το πιο απλό όμως, Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ! Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί σε βιβλία πως πρέπει να γίνεται μια αρίστη παροχή υπηρεσιών. Σαν εκπαιδευτής θα καταθέσω την δική μου άποψη για την αρίστη παροχή υπηρεσιών:

1. Να αγαπάς την δουλειά σου και να είσαι χαρούμενος όταν πας να την κάνεις.
2. Πραγματικό Χαμόγελο όταν εξυπηρετείς.
3. Γνώση σε αυτό που καλείσαι να πουλήσεις και να προσφέρεις , χωρίς γνώση στο αντικείμενο σου δεν μπορείς να έχεις πραγματική παροχή .
4. Ευγένεια και καλοσύνη.
5. Σεβασμό στον πελάτη σου και τα χρήματα του.
6. Αντίληψη κατά την ώρα της εξυπηρέτησης.

⇒ Και το ποιο σημαντικό!  Δεν υπάρχουν προβλήματα αλλά μόνο λύσεις. Ο πελάτης δεν θέλει να ακούει δικαιολογίες, θέλει να περάσει όμορφα και είσαι υποχρεωμένος – σε κάθε πρόβλημα του – να βρεις αθόρυβα την λύση χωρίς, να του χαλάσεις την εικόνα που του έχει δημιουργηθεί για σένα (Ξενοδοχείο – Εστιατόριο) πριν έρθει.

 

Ξενοδοχεία ή εστιατόρια; Ποιο θα ήταν το ιδανικό ξεκίνημα;
Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής, αρκεί τα συγκεκριμένα σημεία να είναι χώροι γνώσης και επαγγελματικής καταξίωσης, ώστε να μπορεί ο εργαζόμενος να ‘’βλέπει’’ μια προσωπική εξέλιξη και επιβράβευση των προσπαθειών του. Σημαντικό ρόλο παίζει και ποιους έχεις διπλά σου. Κανένας δεν ανέβηκε στην ιεραρχία μονός του και δεν έμαθε μονός του. Η δουλειά αυτή είναι συνολική προσπάθεια πολλών και εκεί είναι το κλειδί της επιτυχίας, η ομαδικότητα.

→ Ως μάνατζερ έχω μια ρύση που με συνοδεύει όλα αυτά τα χρόνια, ώστε όσο μπορώ να δείξω το παραπάνω στους ανθρώπους μου: “TO BE THE LEADER , YOU HAVE TO WALK BEHIND YOUR PEOPLE”.

 

 

Υ.Σ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Θοδωρή και Γιάγκο Αγιοστρατίτη,  για την εμπιστοσύνη, την υπομονή τους και την θαυμάσια δουλειά που κάνουν στο ξενοδοχείο τους – “THE MARGI ” 5* HOTEL στην Βουλιαγμένη – ώστε να αντιπροσωπεύουμε σε όλα αυτά που αναφερθήκαμε παραπάνω, για το καλό του τουρισμού.