Ναι, είμαι και εγώ από εκείνους που θα συναντηθούν στο Σύνταγμα. Είμαι από εκείνους που αβίαστα θα κλείσουν το ραντεβού τους στη πλατεία. Αναρωτιόμουν πάντα, πως άραγε ερμηνεύει το υποσυνείδητο μας, το οτιδήποτε σχετίζεται με αυτό το χώρο; Τι μνήμες και τι προσδοκίες φέρνει στο νου μας μια συνάντηση στην πιο κεντρική πλατεία της Αθήνας;
Από το 1834, η μεγάλη πλατεία έγινε σκηνικό περιπάτων, εκδηλώσεων και εορτών, αλλά ενίοτε έγινε και θέατρο επαναστάσεων, διαδηλώσεων και σέλφις φωτογραφιών. Πολλών σέλφις φωτογραφιών. Από τα σκαλιά του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» έως τις σκηνές των αγανακτισμένων, η πρωτεύουσα, αλλά και κατ’ επέκταση η χώρα, ζει και αναπνέει. Το Σύνταγμα πάντα λέγαμε ότι είναι η βιτρίνα της Αθήνας. Είναι κάτι περισσότερο. Άλλωστε πάντα οι κοινωνίες καταγράφονται και μελετώνται στους δημόσιους χώρους. Πόσοι γνωρίζουν άραγε, ότι το σιντριβάνι της πλατείας Συντάγματος σχεδιάστηκε τον 19ο αιώνα από τον Ερνέστο Τσίλλερ; Πόσοι γνωρίζουν ότι στο χώρο της πλατείας, ο Θεόφραστος δημιούργησε τον Κήπο των Μουσών που ήταν ο πρώτος βοτανικός κήπος της Ευρώπης; Το Σύνταγμα αποτελεί τον πυρήνα της πόλης, την αυθόρμητη και αυτονόητη απάντηση στα ραντεβού μας. Η άλλοτε «Πλατεία Ανακτόρων» κέρδισε εύκολα στην καρδιά του πολίτη, τη σκονισμένη πλατεία Ομονοίας, η οποία ακόμα πασχίζει να βρει το βηματισμό της. Ίσως βοήθησαν τα μάρμαρά της, τα ξενοδοχεία της, τα πολυκαταστήματα. Ίσως και το Κοινοβούλιο. Ποιος ξέρει; Η πλατεία είναι για τον καθένα κάτι πολύ προσωπικό.
Ο δημόσιος χώρος αποτελεί ανάγκη της κοινωνίας. Ο δημόσιος χώρος δομεί τον αστικό ιστό και είναι το πεδίο όπου ξεδιπλώνεται η αισθητική της εκάστοτε κοινωνίας. Είτε όμορφη, είτε άσχημη. Και ποιο είναι το στοίχημα μιας πλατείας; Να συγκεντρώσει κόσμο και να γίνει σημείο αναφοράς. Και είναι όντως εντυπωσιακό. Πολίτες με διαφορετική αισθητική και διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας, μοιράζονται την ίδια πλατεία. Τι να σημαίνει άραγε για τον καθένα από αυτούς η μαρμάρινη γούρνα του Τσίλλερ στο κέντρο του χώρου; Τι σημασία έχει όμως; Αφού όλοι έχουμε το ίδιο Σύνταγμα. Το μόνο που ζητά η μεγάλη πλατεία αλλά και η πόλη μας είναι απλά σεβασμός.
