Η Αγία Δύναμις είναι μονόκλιτος βασιλική με καμάρα και κτίστηκε τον 16ο αιώνα πιθανόν πάνω στα ερείπια του Ναού του ενδοξοτέρου ήρωα (ημίθεου και κατόπιν θεού) της Ελληνικής Μυθολογίας Ηρακλή, γιου του Δία και της Αλκμήνης, συζύγου του Αμφιτρύωνος, του οποίου αδυναμία ήταν η δύναμή του.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου και γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, ονομάζεται Αγία Δύναμις, καθώς πιστεύεται ότι προστατεύει τις κυοφορούσες γυναίκες και τους χαρίζει έναν ασφαλή και ανώδυνο τοκετό.
Η επωνυμία «Αγία Δύναμις» αναφέρεται στην Παναγία ως προστάτιδα των επιτόκων γυναικών, γι’ αυτό και ο εορτασμός του ναού τελείται στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα του Γενεσίου της Θεοτόκου. Ωστόσο η ιστορία φανέρωσε και μια άλλη κρυφή, αλληγορική έννοια της επωνυμίας Αγία Δύναμη• ο ναΐσκος αυτός αποτέλεσε στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 ουσιαστική Δύναμη για τους Έλληνες αγωνιστές.
⇒ Κατά τα χρόνια της Επανάστασης πιστευόταν ότι η Αγία Δύναμις χάριζε δύναμη στους αγωνιστές για αντίσταση ενάντια στους Τούρκους. Κάτω από την Αγία Τράπεζα υπήρχε σκάλα 15 μ. βάθους που οδηγούσε σε έναν υπόγειο χώρο σαν σπηλιά. Αυτός χρησιμοποιούνταν από τους καλόγερους της Μονής ως εργαστήριο παρασκευής πυρίτιδας, σφαιρών και φυσεκιών στα χρόνια της Επανάστασης. Αυτά μεταφέρονταν με υπόγεια στοά στο σκοπευτήριο της Καισαριανής απ’ όπου τα έπαιρναν οι αγρότες και τα πήγαιναν στους αγωνιστές. Στους τοίχους υπάρχουν παλιές τοιχογραφίες και σκαλισμένες παραστάσεις πουλιών, φύλλων αμπέλου και αγγέλων που κρατούν ρομφαίες, γεγονός που υποδηλώνει ότι παλαιότερα εκεί ήταν τόπος λατρείας. Ακόμη σώζονται και κάποιες παλαιότερες μικρές κολώνες, ίσως του ναού του Ηρακλή.
Η αρχιτεκτονική του ναΐσκου είναι απλή και ακολουθεί τις επιλογές της εποχής. Ξεχωρίζουν μόνον τα στενά παράθυρα που θυμίζουν πολεμίστρες και το μαρμάρινο πλαίσιο της κεντρικής εισόδου με τα ανάγλυφα χριστιανικά σύμβολα. Στο εσωτερικό του υπάρχουν τοιχογραφίες με τις μορφές διαφόρων αγίων.