O αθλητής που νίκησε τον καρκίνο αλλά νικήθηκε από τον ναρκισσισμό του.

Ο Λανς Έντουαρντ Γκούντερσον γεννιέται στις 18 Σεπτεμβρίου 1971 σε κωμόπολη του Τέξας ως γιος ενός νορβηγικής καταγωγής υπαλλήλου διανομής Τύπου και μιας γραμματέως. Σε ηλικία 2 ετών, οι γονείς του χωρίζουν και ο Λανς μεγαλώνει με τη μητέρα του σε προάστιο του Ντάλας, η οποία θα παντρευτεί την επόμενη χρονιά κάποιον πλασιέ ονόματι Άρμστρονγκ, απ’ όπου θα πάρει ο μικρός το επίθετο που θα τον μάθαινε αργότερα η οικουμένη.

Αθλητικό σκαρί από τα γεννοφάσκια του, ο Λανς τρέχει και κολυμπά από πολύ τρυφερή ηλικία και στα 13 του θα βρεθεί να προπονείται στο απαιτητικό τρίαθλο (κολύμβηση, ποδηλασία και τρέξιμο). Οι ανεπανάληπτες επιδόσεις του θα τον φέρουν στα 16 επαγγελματία αθλητή του τριάθλου και πρωταθλητή των ΗΠΑ στο άθλημα και το 1989 και το 1990.

 

//Ο στόχος του να κατακτήσει πολλές φορές το Γύρο της Γαλλίας τον οδήγησε στην εξάρτηση στην ουσία ερυθροποιητίνη, στην τεστοστερόνη, σε μεταγγίσεις αίματος και επίσης, με ανηλεή τρόπο, περίμενε και απαιτούσε από τους συναδέλφους του στην ομάδα να πράττουν ομοίως με τις ουσίες, ώστε να υποστηρίξουν τους στόχους του. //

 

• Το 1998, η πρώην σύζυγος του, Κρίστιν Ρίτσαρντ χορηγούσε στην ομάδα χάπια κορτιζόνης τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο.
• Το 1999, ο Τάιλερ Χάμιλτον, ισχυρίστηκε πως ο Άρμστρονγκ του έδωσε ένα μείγμα τεστοστερόνης και ελαιόλαδου, μετά από ετάπ του Γύρου της Γαλλίας.
• Τον Ιούνιο του 2000, κατηγορείται πως ταξίδεψε μαζί με δύο συναθλητές του στη Βαλένθια, ώστε να υποβληθούν σε μετάγγιση αίματος.
• Η διαδικασία έλαβε χώρα σε δωμάτιο ξενοδοχείου, όπου δύο γιατροί και ο διευθυντής της ομάδας έβλεπαν το αίμα των αθλητών να στάζει σε πλαστικές σακούλες.
• Το 2000, σε αγώνα στην Ισπανία, ο Αρμστρονγκ είχε κάνει χρήση τεστοστερόνης και συναθλητής του τον προειδοποίησε ότι στο ξενοδοχείο βρίσκονταν ελεγκτές. Έτσι προκειμένου να αποφύγει τον έλεγχο είχε πτώση!

 

 

Ο ίδιος είχε όμως επιλέξει την ποδηλασία, καθώς εκεί ήταν πραγματικά αχτύπητος. Τόσο αχτύπητος που κατά το τελευταίο του σχολικό έτος έλαβε επίσημη πρόσκληση από την ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ να προπονηθεί μαζί τους! Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο γι’ αυτό, αν και αργότερα θα έκανε ιδιαίτερα μαθήματα ώστε να πάρει το απολυτήριό του το 1989. Το επόμενο καλοκαίρι, προκρίθηκε στην αποστολή των ΗΠΑ για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και κατατάχθηκε 11ος, σημειώνοντας μάλιστα τον καλύτερο χρόνο για αμερικανό αθλητή από το 1976!

Την ίδια χρονιά (1990), στέφθηκε ερασιτέχνης πρωταθλητής στις ΗΠΑ, με τους χρόνους που σημείωσε να είναι πολύ καλύτεροι από τους περισσότερους επαγγελματίες ποδηλάτες.

Οι πρώτες του εμφανίσεις στα μεγάλα σαλόνια της ποδηλασίας τον έστεψαν ως μεγάλο ταλέντο, κάνοντας πολλούς να τον χαρακτηρίσουν ως τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο ποδηλάτη της γενιάς του. Όταν μάλιστα κέρδισε την ιταλική κούρσα της Settimana Bergamasca, όλοι χαιρέτισαν το ανερχόμενο αστέρι.

 

Αφού ολοκλήρωσε δεύτερος την προκριματική φάση της ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ το 1992, φάνταζε το μεγάλο φαβορί για τους Θερινούς Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης, αν και κατατάχθηκε 14ος τελικά. Απτόητος, αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς στράφηκε στην επαγγελματική ποδηλασία και εντάχθηκε στο δυναμικό της ποδηλατικής ομάδας της Motorola, με ιδιαίτερα καλές ετήσιες απολαβές. Οι κακές εμφανίσεις συνεχίστηκαν, αν και ανέκαμψε σύντομα και κατατάχθηκε δεύτερος στην κούρσα του παγκοσμίου πρωταθλήματος στη Ζυρίχη της Ελβετίας.

Η επόμενη χρονιά του ανήκε όμως, καθώς στέφθηκε πρωταθλητής ΗΠΑ το 1993 και τερμάτισε τον Tour DuPont στη δεύτερη θέση. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στον πιο προβεβλημένο αγώνα της παγκόσμιας ποδηλασίας, τον Γύρο της Γαλλίας, όπου παρά τις καλές του επιδόσεις αρχικά έπεσε τελικά στην 62η θέση και αποσύρθηκε. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς όμως ο 21χρονος Άρμστρονγκ θα αποσπούσε τη σημαντικότερη μέχρι στιγμής νίκη του, στον αγώνα παγκοσμίου πρωταθλήματος στο Όσλο της Νορβηγίας, ως ο νεότερος αθλητής που κέρδιζε ποτέ αγώνα παγκοσμίου πρωταθλήματος και μόλις ο δεύτερος αμερικανός νικητής στο Όσλο. Την επόμενη χρονιά κατατάχθηκε δεύτερος στο Tour DuPont και απογοητευμένος που έχασε τη νίκη, προπονήθηκε σκληρά και επέστρεψε του χρόνου για να κερδίσει τον μεγάλο του αντίπαλο, τον ρώσο αθλητή Viatcheslav Ekimov, με δύο λεπτά μάλιστα διαφορά. Το 1996 ξανακέρδισε την κούρσα, γράφοντας πια και μερικά παγκόσμια ρεκόρ, όπως ας πούμε τη νίκη με τη μεγαλύτερη διαφορά (3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα) στην ιστορία της κούρσας!

 

 

Η μάχη με τον καρκίνο.
Στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα την ίδια χρονιά, κατατάχθηκε 12ος δείχνοντας εμφανή σημάδια υπερκόπωσης. Παρά τις μέτριες επιδόσεις του εκείνη τη χρονιά, παράμενε στο Νο 7 της παγκόσμιας κατάταξης, κάτι που του εξασφάλισε παχυλότατο συμβόλαιο με τη γαλλική ομάδα Cofidis ον Οκτώβριο του 1996, οι ειδήσεις για τον Άρμστρονγκ σόκαραν τον κόσμο της ποδηλασίας, καθώς διαγνώστηκε με καρκίνο των όρχεων, ο οποίος είχε κάνει μεταστάσεις στον πνεύμονα και τους λεμφαδένες. Σύντομα θα του έβρισκαν και όγκο στο κεφάλι, κάτι που έριξε τις πιθανότητες επιβίωσής του στο 50-50.

 

 

 Το 2006, έτρεξε στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης συγκεντρώνοντας περισσότερα από 600.000 δολάρια για το ίδρυμά του LiveStrong, από την προεδρία του οποίου παραιτήθηκε ωστόσο τον Οκτώβριο του 2012, όταν ξέσπασε το πολύκροτο σκάνδαλο με το ντόπινγκ.

 

 

Αφαιρώντας όρχεις και με ιδιαιτέρως επιθετική χημειοθεραπεία, ο Άρμστρονγκ κατάφερε να νικήσει την επάρατο, καθώς τον Φεβρουάριο του 1997 οι εξετάσεις ήταν καθαρές! Παρά τη δύσκολη μάχη για τη ζωή του, ο ίδιος δήλωνε πως θα επέστρεφε στην ποδηλασία ό,τι κι αν γινόταν, αν και η Cofidis έσπευσε να ακυρώσει το συμβόλαιό του και τα 600.000 δολάρια ετήσιες απολαβές του.

Χωρίς ομάδα πια, κατάφερε έπειτα από πολλές περιπέτειες να υπογράψει νέο συμβόλαιο με την αμερικανική ομάδα Postal Service για 200.000 δολάρια τον χρόνο. Ο Άρμστρονγκ αποσύρθηκε το 2005, αν και τρία χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2008, δήλωσε πως θα ξανακατέβαινε στην αγωνιστική ποδηλασία, στον Γύρο της Γαλλίας το 2009. Εκεί κατατάχθηκε τρίτος, αν και είπε πως θα ξανακατέβαινε του χρόνου με νέο χορηγό πια, τη Radio Shack Για μια δεκαετία σχεδόν οι φήμες οργίαζαν ότι ο Άρμστρονγκ έπαιρνε ουσίες για τη βελτίωση των επιδόσεών του, όταν μεταξύ 1999-2005 κέρδισε 7 συναπτές φορές τον Γύρο της Γαλλίας.

 

 

 Τον Ιούνιο του 2012, η Υπηρεσία Αντιντόπινγκ των ΗΠΑ τον κατηγόρησε επισήμως για χρήση απαγορευμένων ουσιών και τον επόμενο μήνα πέντε συμπαίκτες του συμφώνησαν δημοσίως με τα ευρήματα της USADA.

 

 

Ο Άρμστρονγκ χαρακτήρισε αβάσιμους τους ισχυρισμούς της επιτροπής, αν και τον Αύγουστο δήλωσε πως θα παρατούσε τη μάχη του με την USADA καθώς είχε κουραστεί από τις περιπέτειες: «Έρχεται ένα σημείο στη ζωή κάθε άντρα που πρέπει να πει ‘‘φτάνει, αρκετά’’. Για μένα, αυτό το σημείο είναι τώρα», είπε λακωνικά. Την επόμενη μέρα, 24 Αυγούστου 2012, η Διεθνής Ποδηλατική Ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι θα του έπαιρνε πίσω τους 7 τίτλους στον Γύρο της Γαλλίας, όπως και κάθε άλλη διάκριση μεταξύ 1999-2005, απαγορεύοντάς του ισοβίως οποιαδήποτε εμπλοκή με την ποδηλασία.

Τον Οκτώβριο η επιτροπή δημοσιοποίησε τις αποδείξεις ντόπινγκ κατά του Λανς, μεταξύ των οποίων και οι ένορκες καταθέσεις 26 ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και πρώην συναθλητές του. Ο Άρμστρονγκ για μια ακόμα φορά καταφέρθηκε κατά του πορίσματος της USADA, αν και η Διεθνής Ποδηλατική Ομοσπονδία του στέρησε τελικά τους τίτλους: «Ο Λανς Άρμστρονγκ δεν έχει καμία θέση στην ποδηλασία», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου της ένωσης.

 

 

Σε μια περίεργη τροπή της μοίρας ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2013 παραδέχτηκε στην εκπομπή της Oprah Winfrey τα πάντα. Εντωμεταξύ, το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης δήλωσε πως θα τον ανάγκαζε να επιστρέψει τμήμα των σχεδόν 35 εκατ. δολαρίων που είχε πάρει η ομάδα του από χορηγίες και σπονσοραρίσματα.

 

 

Στις εξωαγωνιστικές δραστηριότητές του, ο Άρμστρονγκ ίδρυσε το 1996 το Lance Armstrong Foundation for Cancer, που πλέον ονομάζεται LiveStrong, αλλά και το Lance Armstrong Junior Race Series για να προωθήσει την ποδηλασία στα νιάτα της Αμερικής. Παράλληλα, έχει συγγράψει τα μπεστ-σέλερ αυτοβιογραφικά «It’s Not About the Bike: My Journey Back to Life» (2000) και «Every Second Counts» (2003).

 

Δείτε την συγκλονιστική ταινία του αθλητή που τον νίκησε η ματαιοδοξία του…
Το βιβλίο έγινε ταινία από τον Στίβεν Φρίαρς και πλέον υπάρχει ολόκληρο το τρέιλερ. Τον Ουόλς υποδύεται ο Βρετανός ηθοποιός Κρις Ο’ Ντόουντ και τον Άρμστρονγκ ο Αμερικανός Μπεν Φόστερ. Τον Φεράρι ενσαρκώνει ο Γάλλος ηθοποιός Γκιγιόμ Κανέ.

 

 

//www.youtube.com/watch?v=v4MiqwYE-5k