Το 1966, στις 15 Ιανουαρίου o David Bowie, κυκλοφορεί το πρώτο τραγούδι («I can’t stop thinking about me») που φέρει μια υπογραφή, η οποία έμελλε να αλλάξει την ιστορία της μουσικής. Ο άσημος νεαρός κύριος Ντέιβιντ Τζόουνς που μέχρι τότε προσπαθούσε με διάφορα σχήματα να συστηθεί μουσικά στο κοινό, είπε να εγκαταλείψει το κοινό επώνυμο που του έδωσε η μοίρα και να υιοθετήσει ένα ψευδώνυμο. Το Τζόουνς έγινε Μπάουι. Και η κάπου εκεί η μουσική άλλαξε για πάντα.
Ο David Bowie εκτοξεύθηκε στο στερέωμα της μουσικής βιομηχανίας με το The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders From Mars, του 1972. Ο αποκαλούμενος «χαμαιλέοντας της ροκ» και «Λευκός, λεπτός δούκας» κυριάρχησε στα μουσικά τεκταινόμενα με το απαράμιλλο θεατρικό στυλ του, την εκπληκτική φωνή του, και την δυνατότητα να επανεφευρίσκει πάντα τον εαυτό του παρουσιάζοντας κάτι νέο. Μία μεγάλη μορφή της ροκ, σημαντικός εκπρόσωπος της μουσικής του 20ού αιώνα, κυρίως χάρις στη δουλειά του τη δεκαετία του 1970.
Έγινε αρχικά γνωστός το 1969, όταν το τραγούδι του Space Oddity έφτασε στο βρετανικό top-5. Εμφανίστηκε ξανά το 1972 με το τραγούδι Starman και το ανδρόγυνο alter ego Ziggy Stardust.
Το 1975 έγινε διάσημος στην Αμερική με το τραγούδι του “Fame” που έφτασε στο νούμερο 1, από το άλμπουμ Young Americans.
Πριν όμως φθάσει στην επιτυχία, είχε προηγηθεί σχεδόν μία δεκαετία προσπάθειας και απογητεύσεων. Μέχρι και το 1967, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, ήταν γνωστός ως Ντέιβιντ Τζόουνς και προσπαθούσε να δημιουργήσει τη δική του καριέρα σε αυτό που αγαπούσε με πάθος. Τη μουσική. Ξεκίνησε ως έφηβος παίζοντας μουσική με φίλους. Άλλαζε συνέχεια συγκροτήματα, μέχρι να βρει το σχήμα που θα τον ικανοποιούσε.
Το 1967 αποφάσισε να κάνει μία ριζική αλλαγή. Ακολούθησε σόλο καριέρα. Πήρε το όνομα του Τζιμ Μπάουι, ενός θρυλικού Αμερικανού πολεμιστή, που είχε δώσει το όνομά του και σε ένα είδος μαχαιριού.
Το πρώτο του άλμπουμ απέτυχε παταγωδώς. Ασφαλώς, ο David Bowie δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια. Επέστρεψε δύο χρόνια αργότερα, πιο αποφασισμένος από ποτέ. Στις 11 Ιουλίου του 1969, μόλις πέντε μέρες πριν ο άνθρωπος πατήσει πρώτη φορά στο φεγγάρι, κυκλοφόρησε το single, “Space Oddity”, που έγινε τεράστια επιτυχία. Τρία χρόνια αργότερα, ο David Bowie επέστρεψε, προκαλώντας σάλο. Έβαψε τα μαλλιά του πορτοκαλί, ντύθηκε με στρας και πολύχρωμες φόρμες και δήλωσε δημοσίως ότι ήταν ομοφυλόφιλος.
Κυκλοφορούσε στο δρόμο ντυμένος με φορέματα, προκαλώντας το βλέμμα των περαστικών και τα σχόλια των μίντια. Μία φορά μάλιστα, ένας πολίτης απείλησε να τον πυροβολήσει. Όλος ο κόσμος ασχολούνταν με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του David Bowie. Ήταν ένα εξαιρετικό διαφημιστικό τρικ, που κέντρισε όλα τα βλέμματα. Όπως αποκάλυψε ο ίδιος και ο βιογράφος του, Ντέιβιντ Μπάκλι, οι δηλώσεις του περί ομοφυλοφιλίας είχαν περισσότερο ως στόχο να σοκάρουν και να προκαλέσουν τα κοινωνικά ταμπού. Τον ενδιέφερε να πειραματιστεί σεξουαλικά και είχε έρθει σε επαφή με άντρες, αλλά παρέμενε “κρυφά” ετεροφυλόφιλός, όπως είπε κι ο ίδιος.
Όπως ήταν φυσικό, οι πωλήσεις του “Ziggy Stardust” ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και τον καθιέρωσαν ως μία από τις πιο πρωτοποριακές και ανατρετικές φιγούρες του 20ου αιώνα. Η αιτία όμως δεν ήταν μόνο το διαφημιστικό κόλπο αλλά και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ήταν ένας εξαιρετικός δίσκος.
Επόμενος στόχος ήταν η κάτακτηση της Αμερικής. Εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες το 1974. Αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με τα ναρκωτικά, ενώ ο εθισμός στην κοκαΐνη τον είχε αφήσει σκελετωμένο και με ψυχολογικά προβλήματα. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να φτάσει στιην 8η θέση των αμερικάνικων chart με το αλμπουμ “David Live” και ένα χρόνο αργότερα, να γοητεύει το Αμερικάνικο κοινό με το άλμπουμ “Young Americans”. Ο ήχος του David Bowie άλλαξε, καθώς επηρεάστηκε απ’ τους funk και soul ήχους της Αμερικής και το κοινό αντέδρασε πολύ θετικά. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Μπάουι ήταν ένας παγκόσμιος σούπερ σταρ.
Το 1976, μεταμορφώθηκε σε έναν “Άσπρο Δούκα” Ήταν η καινούρια περσόνα του Μπάουι, ο οποίος είχε πια χάσει τον έλεγχο με τα ναρκωτικά. Αρνήθηκε να καθυστερήσει την προβολή μιας ζωντανής συνέντευξης, αν και ο Ισπανός δικτάτορας Φράνκο είχε μόλις πεθάνει και το κανάλι ήθελε να εστιάσει σε αυτό. Οταν βγήκε στους δέκτες, δυσκολευόταν ακόμα και να μιλήσει. Προκάλεσε αντιδράσεις όταν έκανε δηλώσεις υπέρ του φασισμού και του Χίτλερ, ενώ κατηγορήθηκε ότι έκανε δημοσίως τον χαιρετισμό των Ναζί. Όπως δήλωσε αργότερα, “Ήμουν τελείως τρελός. Με ένοιαζε μόνο η μυθολογία. Όλο αυτό το πράγμα με τον Χίτλερ… ήταν λες και ανακάλυψα τον βασιλιά Αρθούρο”. Προς το τέλος της δεκαετίας, ο Μπάουι είχε εγκατασταθεί στη Γερμανία, είχε αρχίσει να απομακρύνεται απ’ τα ναρκωτικά και η μουσική του απέκτησε έναν πιο μίνιμαλ ήχο. Δημιούργησε τη λεγόμενη “Τριλογία του Βερολίνου”, η οποία απέσπασε θετικές κριτικές.
Η δεκαετία του ’80 σημαδεύτηκε από την επιστροφή του “Major Tom”, του ήρωα του Space Oddity”, με το τραγούδι “Ashes to Ashes”. Η θεατρικότητα του David Bowie βρήκε διέξοδο στο θεατρικό σανίδι, όταν πρωταγωνίστησε στο Broadway ως ο “Άνθρωπος Ελέφαντας”. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως ο Μικ Τζάγκερ, η Τίνα Τέρνερ και οι Queen, στο αξέχαστο “Under Pressure”.
Το 1989 εγκατέλειψε τη σόλο καριέρα, για να γίνει μέλος του συγκροτήματος “Tin Machine”, με το οποίο κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ, τα οποία πέρασαν απαρατήρητα.
Έγραψε τη μουσική για την παράσταση Lazarus που παρουσιάζεται στη θεατρική σκηνή Theatre Workshop της Νέας Υόρκης.Η παράσταση είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του 1963 «Ο Άνθρωπος που έπεσε στη Γη» του Ουόλτερ Τέβις το οποίο μιλάει για έναν εξωγήινο με ανθρώπινη μορφή, ο οποίος έρχεται στη Γη αναζητώντας νερό κι εθίζεται στο αλκοόλ και στην τηλεόραση.
Ο David Bowie, ο οποίος είχει σπουδάσει ηθοποιός, πρωταγωνίστησε στην ομότιτλη κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου το 1976 για την οποία ωστόσο δεν είχε γράψει μουσική. Πρωταγωνίστησε με επιτυχία και σε μία σειρά ταινιών, όπως το «The Man Who Fell from to Earth» (1976), το «Merry Christmas Mr Lawrence» με αποκορύφωμα το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου στην ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε «Ο Τελευταίος Πειρασμός».
Ήξερες ότι...
#Παντρεύεται την πρώτη γυναίκα του Αντζελα Μπάρνετ στο Μπρόμλι στις 20 Μαρτίου 1970 και εμφανίζεται στο εξώφυλλο του δίσκου του φορώντας φουστάνι, ξεσηκώνοντας τον σεμνότυφο βρετανικό Τύπο.
#Η αρχική εκδοχή του βιντεοκλίπ για το σινγκλ «China Girl» απαγορεύτηκε από το BBC λόγω των σκηνών στις οποίες ο Μπάουι έκανε έρωτα στη θάλασσα με την κινέζα ερωμένη του.
#Στις 4 Μαΐου του 1990, η κυρία Μπάουι σε συνέντευξή της ισχυρίστηκε ότι έχει πιάσει πολλές φορές τον Ντέιβιντ Μπόουι στο κρεβάτι με άντρες. Κορυφαία όλων, η φορά που τον βρήκε με τον Μικ Τζάγκερ. Λίγο καιρό αργότερα, σχολιάζοντας το ίδιο θέμα, άλλαξε λίγο την ιστορία «Εντάξει, μπορεί να ήταν γυμνοί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κοιμούνταν απλώς μαζί».
#Τον Απρίλιο του 1992 έγινε στο Γουέμπλεϊ συναυλία στη μνήμη του Φρέντι Μέρκιουρι των Queen. Ο Μπάουι ερμήνευσε το «Under Pressure» μαζί με την Αννι Λένοξ και φού τελείωσε, γονάτισε και προσευχήθηκε μπροστά στο κοινό.
#Το 2006, σε ηλικία 59 ετών, βραβεύτηκε για τη προσφορά του στη μουσική και έδωσε την τελευταία ζωντανή συναυλία σε φιλανθρωπική εκδήλωση στη Νέα Υόρκη.
#Στις 7 Ιανουαρίου του 2016, την ημέρα των γενεθλίων του, κυκλοφόρησε το καινούριο του άλμπουμ, “Blackstar”. Είναι το τελευταίο έργο της καριέρας του.
