Η ομορφιά λένε, είναι κάτι υποκειμενικό και δεν θα διαφωνήσω. Η εξωτερική. Γιατί η εσωτερική, είναι κάτι άκρως αντικειμενικό και αυτή είναι που κάνει λαμπερό έναν άνθρωπο εξωτερικά.

Κοίτα γύρω σου. Ψάξε στο παρελθόν σου. Δε μπορεί, έχεις γνωρίσει έναν τέτοιο άνθρωπο. Δεν είχε τίποτα το εξαιρετικό εκ πρώτης όψεως, τίποτα τέλειο που να σε θαμπώσει με την πρώτη ματιά. Είχε όμως αυτή την αύρα που σε μαγνητίζει, είχαν μια λάμψη τα μάτια του, μια καθαρότητα το βλέμμα του.

Είναι αυτοί οι άνθρωποι, που δίνουν χαρά, που χαίρονται να σε βλέπουν να χαμογελάς, που θυσιάζουν τα θέλω τους για το δικό σου το καλό, που σε σέβονται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες…. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο όμορφοι από όλους! Αυτοί είναι που τους βλέπεις και «ανοίγει η καρδιά σου» που λέει….

Άνθρωποι απλοί καθημερινοί, θα περάσουν δίπλα σου και ίσως δεν σου κάνουν καμία εντύπωση, αλλά αν περάσουν από τη ζωή σου σίγουρα θα σου κλέψουν όλες τις εντυπώσεις.

Τι σημασία έχει άλλωστε αν είναι κάποιος κοντός, ή παχύς, ή δεν έχει το τέλειο πρόσωπο, το τέλειο σώμα. Είναι ακομπλεξάριστοι, είναι άνετοι και η παρέα μαζί τους θα σε κάνει να είσαι κι εσύ άνετα, να απολαμβάνεις μαζί τους στιγμές και όχι στερεότυπα, εξάλλου μήπως κι εσύ είσαι τέλειος? Αυτοί είναι στ’αλήθεια οι ομορφότεροι άνθρωποι.

Το «τέλειο», το πολύ προσεγμένο, το λαμπερό που σε θολώνει με τα χρόνια φθείρεται, η καρδιά ενός ανθρώπου όμως ποτέ, η εσωτερική του ομορφιά είναι ανέγγιχτη από το πέρασμα του χρόνου,  θα σου δίνει πάντα μια γλυκύτητα, μια ζεστασιά, μια αγκαλιά.

Όπως και να το δείς και στην καθημερινότητα σου, παρατήρησε όλα όσα έχεις γύρω σου και σοφά η φύση δημιουργεί. Τα πιο γοητευτικά, παράξενα λουλούδια, είναι σε μέρη δυσπρόσιτα, είναι σε φυτά με αγκάθια, που αν δεν είναι ανθισμένα σου είναι αδιάφορα με την πρώτη ματιά. Και από την άλλη τα πιο τέλεια εμφανισιακά φυτά, τα πιο πολύχρωμα, ακόμα και στα ζώα, πολλές φορές αποδεικνύονται δηλητηριώδη.

Ένα πράγμα έχω μάθει στα σίγουρα στη ζωή μου και θα στο πώ:

Η ομορφιά, είναι αντιστρόφως ανάλογη του χρόνου.

Όσο πιο πολύ ζεις με έναν τέτοιο «όμορφο» άνθρωπο, τόσο πιο πολύ όμορφος σου μοιάζει. Γιατί είναι η ψυχή του φωτεινή και ακτινοβολεί στα μάτια του. Και αυτό είναι ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς της ζωής μας.

Η καλοσύνη είναι αυτή που βγάζει την πιο όμορφη μορφή μας προς τα έξω, και αυτό θα το παραδεχτούν οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύω.

Αντί λοιπόν να καλλωπιζόμαστε μόνο εξωτερικά, καλό θα ήταν να ομορφύνουμε και λίγο από μέσα μας, γιατί τα δώρα είναι ωραία με το περιτύλιγμα τους, αλλά τη μεγάλη τη χαρά στην δίνει το περιεχόμενο, και οι καλοί άνθρωποι, είναι  το καλύτερο δώρο της ζωής μας!

Μπορεί όχι το ομορφότερο, αλλά σίγουρα το πολυτιμότερο….