to top

Οθόνες κάτω από τα αστέρια – Αμύντας

Οθόνες κάτω από τα αστέρια - Αμύντας

Αμύντας – θερινό σινεμά γειτονιάς στην Πλατεία Υμηττού, πιστό στο ραντεβού του με τους θεατές κάθε καλοκαίρι από το 1958. Σημείο προβολής καλών ταινιών αλλά και συνάντησης, αφού η όμορφη κεντρική πλατεία δίπλα στο σινεμά είναι γεμάτη από εστιατόρια, μπαρ και καφέ, συνιστώντας σε μια ολοκληρωμένη έξοδο για όποιον το επιθυμεί.

Ο Αμύντας βρίσκεται σε μια φροντισμένη κάθετο της πλατείας (εύσημα στον Δήμο για το καλό του γούστο), εύκολα προσβάσιμο και με τη συγκοινωνία (που μάλλον θα τη συνιστούσα, γιατί, με μια γρήγορη ματιά, το πάρκινγκ μοιάζει εφιάλτης). Σε γωνιακό οικόπεδο, εντυπωσιάζει και με το κτίσμα στην πρόσοψη και εύκολα θα μπορούσε να ξεγελάσει και για χειμερινός. Πολλά ταμπλώ δίπλα στην είσοδο διαφημίζουν τις ταινίες της σαιζόν αλλά και ενημερώνουν για τον στεγασμένο χώρο 80 ατόμων σε περίπτωση βροχής. Το ταμείο και το μπαρ του σινεμά βρίσκονται εντός το κτιρίου, στο πίσω αριστερό μέρος της αίθουσας, ενώ στο δεξί βρίσκονται και οι προστατευμένες θέσεις.

Η αίθουσα είναι ικανοποιητικού μεγέθους, με τη μεγάλη κτιστή οθόνη να φαντάζει ακόμη μεγαλύτερη. Έκπληξη θα σας προκαλέσουν οι καρέκλες του, καθώς μάλλον θα έχετε πολλά χρόνια να δείτε την κλασσική θέση θερινού, με τις πλαστικές λωρίδες. Τραπεζάκια υπάρχουν αρκετά, ολόγυρα έχει αρκετό πράσινο και γενικά είναι φιλόξενο και φροντισμένο, αν και καλοδεχούμενα ρετρό. Η προβολή είναι ψηφιακή και εξασφαλίζει λαμπερή και φωτεινή εικόνα, ενώ ο στερεοφωνικός surround ήχος είναι καθαρός και σε ικανοποιητική ένταση.

• Αμύντας – Κωνσταντινουπόλεως 16, Υμηττός

Μάνος Θηραίος

Δεν ξέρω αν φταίει το ότι γύρω από τα Κάτω Πατήσια όπου γεννήθηκα και ζω υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι, το ότι είμαι μοναχοπαίδι ή ότι οι γονείς μου είχαν πάρει είδηση πως τους άφηνα στην ησυχία τους όταν έβλεπα ταινία. Κάπου εκεί πάντως έγινε η ζημιά, στα σίγουρα. Κι όσο, μεγαλώνοντας, ανακάλυπτα πως το σινεμά ήταν κάτι περισσότερο από περιπέτειες, κωμωδίες, από την Αλίκη ή την Έλενα Ναθαναήλ εκείνο το καλοκαίρι, τόσο μεγάλωνε και το ταξίδι. Πάντα γούσταρα να βλέπω ταινίες κι ύστερα να τις αφηγούμαι στους δικούς μου ανθρώπους. Κι ας μην τους γνώριζα όλους με το όνομά τους.

A
A
 Photos
A
 Followers
A
 Following