Οι λέξεις των άλλων, σε κείμενο Μάνου Θηραίου, σκηνοθεσία Θοδωρής Βουρνάς και πρωταγωνιστές τους: (αλφαβητικά): Χρίστος Γεωργίου, Βλάσης Πασιούδης. 

Αθήνα, μια νύχτα του Αυγούστου, λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Μια ξαφνική μπόρα εγκλωβίζει δύο άντρες σε ένα διαμέρισμα, γύρω από το τραπέζι της κουζίνας και μπροστά σε αλήθειες που ξεπλένονται με αλκοόλ και κατάφορη ανάγκη για λύτρωση.

Όταν ο νεαρός ντελιβεράς Άρης φτάνει μούσκεμα από την ξαφνική δυνατή βροχή στο διαμέρισμα του Αλέξη για να του φέρει την παραγγελία του, δέχεται απρόθυμα την πρότασή του να μείνει για λίγο μαζί του, έως ότου ανοίξει ο καιρός. Πολύ σύντομα, βάζει στην άκρη τις αρχικές αναστολές του και παραδίδεται στις χαλαρές αφηγήσεις του καλού του πελάτη, για τη δουλειά του στις μεταφράσεις ταινιών, την ιστορία της γειτονιάς και για κάποια χαριτωμένα περιστατικά από την προσωπική του ζωή. Γρήγορα, όμως, είναι εμφανές πως η δυναμική ανάμεσα στους δύο άντρες σκιάζεται από το παρελθόν του καθενός, το οποίο, άγνωστο καθώς είναι, οδηγεί διαρκώς σε λάθος συμπεράσματα.

 

 

• Θα χρησιμοποιησω κάτι που το εχω ξαναπεί, δε θέλω να γράφω για παραστάσεις, γιατί πάντα θα πιστεύω ότι το έργο ενός καλλιτέχνη, είτε σου αρέσει είτε όχι, δε μπορείς να το κρίνεις, είναι μια ματιά, μια άποψη, που αν εσένα δεν σε εκφράζει, προχώρα πιο κάτω. 

Οι λέξεις των άλλων, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια συνεδρία ψυχαναλυσης, σ´ενα ραντεβού που δεν ήταν κανονισμένο – με εναν τρόπο, που πέτυχε! Θα μπορούσε να ειναι η λύτρωση του καθενός σε κάτι που τον βασανίζει και ψάχνει χρόνια και που απρόσμενα, δίνεται από έναν άγνωστο, μια άκυρη βραδιά του Αυγούστου, μέσα στη βροχή. Θα μπορούσε να είναι ενα καλογραμμένο επεισόδιο σε μια καθημερινή σειρά, που ο πρωταγωνιστής παθαίνει τα πάντα και που εσύ, βρίσκεις κομμάτια σου μέσα από αυτόν.

Οι λέξεις των αλλων, θα σου πω έγω τι είναι – για μένα πάντα. Ενα σύγχρονο, καλογραμμένο, νέο κείμενο, από τον Μάνο Θηραίο, τον δικό μας Μανο – και που συνεχίζει ταπεινά πανω σε συζητήσεις, να μην καταλαβαίνει τι μπορεί να κάνει η πένα του. Είναι η ματιά του Θοδωρή Βουρνά σε κείμενα, που απασχολουν το τώρα – όπως έχει δείξει στις προηγούμενες δουλειες του. Είναι η ευκαιρία να γνωρίσεις υποκριτικά τον Βλάση Πασιούδη και να καταλάβεις τι σημαίνει οδοστρωτήρας πάνω στη σκηνή – χωρίς αυτο να μειώνει την ερμηνεία του Χριστου Γεωργίου – αλλά το παλληκάρι, είναι κυριολεκτικά οδοστρωτήρας! Είναι μια ματιά σε πολλά που έχεις συζητήσει ή που έχεις ακούσει και τώρα τα έχεις μπροστά σου, ταυτίσου άφοβα.

 

• Κάθε Δευτέρα στις 21:00, στο Θέατρο Άβατον.