Φαίνεται πως κάθε λίγα χρόνια, προκύπτει ένας νέος διατροφικός “κίνδυνος”. Κάποιοι ειδικοί πήγαν τόσο μακριά, ώστε να την αποκαλέσουν δηλητήριο για τον οργανισμό. Πώς μπορεί, όμως, ένα τρόφιμο που καταναλώνεται μαζικά εδώ και αιώνες να είναι τόσο καταστροφικό; Για την ακρίβεια, χρειαζόμαστε τη ζάχαρη. Είναι το καλύτερο “καύσιμο” για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Τα κακά νέα είναι ότι την καταναλώνουμε υπερβολικά. Η φυσική ζάχαρη, όπως αυτή που περιέχεται στα φρούτα, τα λαχανικά κ.α. , και τους δίνει την γλυκιά τους γεύση, είναι απόλυτα υγιεινή. Από την άλλη πλευρά, οι προσθήκες ζάχαρης στα επεξεργασμένα φαγητά, μάλλον μας κάνουν κακό. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κόψουμε τα γλυκά – απλά να μάθουμε να τρώμε με μέτρο.

Μελέτες έχουν αποδείξει πως η όρεξη για ζάχαρη βρίσκεται στο DNA μας. Υπάρχουν δύο, μάλιστα, γονίδια, τα οποία μπορούν να προβλέψουν τις προτιμήσεις του ατόμου όσον αφορά τα γλυκά. Η προτεινόμενη ποσότητα ζάχαρης για έναν μέσο άνθρωπο δεν είναι περισσότερο από 24 γραμμάρια σε ημερήσια βάση.   24 γραμμάρια μεταφράζονται σε 6 κουταλάκια του γλυκού, ή 100 θερμίδες, δηλαδή περίπου όση ζάχαρη θα βρούμε σε ένα κουτάκι αναψυκτικού. Το πρόβλημα είναι πως ο μέσος άνθρωπος καταναλώνει περίπου 18 κουταλάκια του γλυκού ημερησίως. Πολλές μεγάλες εταιρίες έχουν αρχίσει να συμβαδίζουν με αυτή την πρόταση. Διάφορες μάρκες δημητριακών έχουν μειώσει τις προσθήκες ζάχαρης, οι βιομηχανίες γαλακτοκομικών έχουν μειώσει τα γλυκαντικά στο σοκολατούχο γάλα που σερβίρεται στα σχολεία. Παρ’ όλα αυτά, η ζάχαρη παίζει σημαντικό ρόλο στη διατροφή μας. Άλλωστε, ποιος είναι ο σκοπός του να είμαστε υγιείς αν δεν ευχαριστιόμαστε τη ζωή μας;

Η “κακή” ζάχαρη βρίσκεται κρυμμένη σε τρόφιμα που δεν θα το περιμέναμε, όπως dressing για σαλάτες ‘η ακόμα και αλμυρά μπισκότα. Φροντίστε να διαβάζετε τις ετικέτες από τα τρόφιμα που αγοράζετε. Αν περιέχουν πρόσθετα γλυκαντικά, μάλλον θα θέλατε να τα αποφύγετε.

Η προσθήκη ζάχαρης συνδέονται με παθήσεις όπως η παχυσαρκία, καρδιαγγειακές νόσους και παιδικό διαβήτη. Η υπερβολική κατανάλωση προκαλεί συσσώρευση λίπους στο συκώτι, κάτι που συνδέεται με όλες τις παραπάνω νόσους. Και πάλι, όμως, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποφεύγουμε τα φυσικά σάκχαρα που βρίσκουμε στα φρούτα, τα λαχανικά και τα χαμηλά σε λιπαρά ή 0% γαλακτοκομικά, μιας και η περιεκτικότητά τους σε ζάχαρη είναι χαμηλή, και περιέχουν πολύτιμες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, μαζί με νερό και φυτικές ίνες που καθυστερούν την “κακή” δράση της ζάχαρης αλλά πάντα με μέτρο . Από την άλλη, υπάρχουν διάφορα “φυσικά” γλυκαντικά, που διαφημίζονται σαν καλές εναλλακτικές για τη ζάχαρη όπως το μέλι, για παράδειγμα, δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες διαφορές από τη ζάχαρη από άποψη θερμίδων – μπορεί να περιέχει και περισσότερες όμως από μόνο του θεωρείται μια υπερτραφή. Τα άλλα και τα γλυκαντικά χωρίς θερμίδες, όμως, όπως η στέβια, η ασπαρτάμη και η σουκραλόζη, θεωρούνται χαμηλής επικινδυνότητας, και προτείνονται από πολλούς ειδικούς, μιας και προσφέρουν όλη τη… γλύκα της ζάχαρης, χωρίς τους πιθανούς κινδύνους.