to top

Είδαμε την παράσταση | Για μια Ζωή

Είδαμε την παράσταση | Για μια Ζωή

“Για μια Ζωή”, κείμενο-σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαθανασίου & Μιχάλης Ρέππας, πρωταγωνιστούν: Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Σάρα Γανωτή, Δανάη Παππά, Γιάννης Σίντος, Αναστασία Τσιλιμπίου, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Μαρία Φιλίππου.

Η Ζωή, που ήταν παντρεμένη με τον Γιάννη, τρία χρόνια αφού εκείνος σκοτώνεται στο Αλβανικό Μέτωπο, αποφασίζει να παντρευτεί τον Στράτο, έναν νεαρό Χωροφύλακα. Εν τω μεταξύ, ο τέως πεθερός και πατέρας του εκλιπόντος Γιάννη, επιμένει το νέο ζευγάρι να εξακολουθεί να μένει στο σπίτι του, μαζί με τη συμπεθέρα του, παρ’ ότι οι δυο τους τρώγονται διαρκώς σαν τον σκύλο με τη γάτα. Ο Στράτος όμως έχει άλλα όνειρα για τη νέα του ζωή, τα οποία μάλλον δεν πρόκειται να εκπληρωθούν ποτέ, καθώς ο “νεκρός” Γιάννης επιστρέφει ολοζώντανος στο σπίτι.

 

 

Απολαυστική, ψυχαγωγική, γλυκόπικρη και πολύ γελαστική κωμωδία, μία από τις ελάχιστες που παίζονται στην Αθήνα, το νέο θεατρικό του Θανάση Παπαθανασίου και του Μιχάλη Ρέππα, επιστρέφει τρόπον τινά τους δημιουργούς του στη μεγάλη τους αγάπη, το παλιό, ελληνικό σινεμά που μας μεγάλωσε.

Με τους διαλόγους, το χιούμορ και τον καταιγιστικό ρυθμό που έχουν καταστήσει διακριτό το σύνολο του συγγραφικού έργου τους, το “Για μια Ζωή” είναι κάτι σαν “σακελλαρική κωμωδία revisited”, έτσι όπως βαδίζει με αθωότητα στα κινηματογραφικά μονοπάτια του παρελθόντος για να εμπνευστεί χαρακτήρες, συνθήκες και περιστατικά που ευωδιάζουν ηθογραφία ενόσω αναίσχυντα και ανερυθρίαστα εισβάλλουν στους κώδικες του μπουλβάρ -ξέρετε, πόρτες ανοίγουν, πόρτες κλείνουν και τα συναφή.

Το συγκρατημένο και προσαρμοσμένο κατά το δυνατό στα χρόνια του ’40 κείμενο, κλείνει το μάτι στις σύγχρονες γελαστικές συμβάσεις, χωρίς όμως ποτέ να ολισθαίνει στο σήμερα, περιγράφει χαρακτήρες, αντηχεί εξωστρέφεια και σε σφυροκοπά με μια ταχύτητα που κάποιες φορές δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα από το γέλιο. Η μαγκιά όμως είναι πως μέσα από όλες αυτές τις ακρότητες, προκύπτει συναίσθημα και ανθρώπινη ζεστασιά, καθώς η καλοσύνη είναι αυτή που εν τέλει κυριαρχεί και θριαμβεύει “Για μια Ζωή”.

Εξαίρετη παραγωγή στο σύνολό της, φιλοξενεί απλόχερο ταλέντο σε κάθε τομέα, με το σκηνικό της Μαρίας Φιλίππου και τα κοστούμια της Έβελυν Σιούπη να δίνουν τον τόνο της εποχής, της αισθητικής και του ρεαλισμού στην παράσταση, παρέα με τους κινηματογραφικής ανάγνωσης και αντίληψης φωτισμούς του Χρήστου Τζιόγκα. Την ίδια μεγαλοψυχία ταλέντου λαμβάνεις και από τους ηθοποιούς της παράστασης, οι οποίοι είναι ξεκάθαρο πως την απολαμβάνουν το ίδιο με εμάς.

Λατρεία μεγάλη ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, μέγας μάστορας της σκηνής και εμβληματικός ανέκαθεν στις συναισθηματικές μεταβάσεις του, προσφέρει έναν εξαιρετικό χαρακτήρα, αξιοπρεπή, μεγαλόψυχο, ευφυή και γκρινιάρη, που θέλει τόσο πολύ να πει περισσότερα όταν εκνευρίζεται αλλά τον εμποδίζει η καλή του ανατροφή. Είναι τόσο υπέροχα αστείος όταν μουτζώνει με λαχτάρα τη συμπεθέρα του, αλλά την ίδια στιγμή ντρέπεται κιόλας που το κάνει. Μοναδικός.

Όπως και η σαρωτική συμπεθέρα, η Σάρα Γανωτή, που κρατάει ψηλά τα ηχητικά και ξεκαρδιστικά ντεσιμπέλ της παράστασης, διατηρώντας σταθερά την ευαισθησία και το νοιάξιμο της μάνας. Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης που έχει αποδείξει εδώ και χρόνια πως το έχει με την κωμωδία, παραδίδει έναν υπέροχο “Γιάννη” που επιστρέφει από τους νεκρούς για να βρει τη γυναίκα του παντρεμένη με κάποιον άλλον.

Παντρεύοντας δεξιότεχνα το γοητευτικό του παράστημα με τη συναισθηματική συντριβή, κατορθώνει να γίνεται σούπερ αστείος ξεστομίζοντας πολύ σοβαρά πράγματα. Ο “Στράτος” του Γιάννη Σίντου είναι γεμάτος ρεαλισμό και κωμική σοβαρότητα, διεκδικώντας τη Ζωή από το φάντασμα του νεκρού της άντρα (πού νά ‘ξερε ότι ο νεκρός ζει και βασιλεύει στο υπόγειο), ενόσω η Ζωή της Δανάης Παππά ακροβατεί μεταξύ ανδρών, ζωών και επιλογών, σοφά τοποθετημένη με μέτρο, ως άγκυρα που συγκρατεί την ολούθε παράνοια.

Έμφυτο ταλέντο κωμίκας και σκηνικό εκτόπισμα συναισθηματικής ωριμότητας προσφέρει η Μαρία Φιλίππου στον ρόλο της γειτόνισσας που χώνει τη μύτη της παντού, με την Αναστασία Τσιλιμπίου να ταξιδεύει με ευαισθησία από την εύθραυστη, ερωτευμένη έφηβη στα καλοδουλεμένα κωμικά ξεσπάσματα όπου και ξεχωρίζει.

 

• Θέατρο Πειραιώς 131 – Πειραιώς 131, Γκάζι
Παραστάσεις: Τετάρτη στις 20:00, Πέμπτη & Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 18:00 & 21:00, Κυριακή στις 20:00.

Μάνος Θηραίος

Δεν ξέρω αν φταίει το ότι γύρω από τα Κάτω Πατήσια όπου γεννήθηκα και ζω υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι, το ότι είμαι μοναχοπαίδι ή ότι οι γονείς μου είχαν πάρει είδηση πως τους άφηνα στην ησυχία τους όταν έβλεπα ταινία. Κάπου εκεί πάντως έγινε η ζημιά, στα σίγουρα. Κι όσο, μεγαλώνοντας, ανακάλυπτα πως το σινεμά ήταν κάτι περισσότερο από περιπέτειες, κωμωδίες, από την Αλίκη ή την Έλενα Ναθαναήλ εκείνο το καλοκαίρι, τόσο μεγάλωνε και το ταξίδι. Πάντα γούσταρα να βλέπω ταινίες κι ύστερα να τις αφηγούμαι στους δικούς μου ανθρώπους. Κι ας μην τους γνώριζα όλους με το όνομά τους.

Invalid username, no pictures, or instagram servers not found
Invalid username, no pictures, or instagram servers not found