ΜΑΡΙΛΟΥ – Δεν υπάρχει πια έρωτας, όλα είναι χύμα – επίπεδα, το βλέπω, το ζω! Άλλαξαν οι εποχές, άλλαξαν οι καταστάσεις
Για τις Κούκλες είχα ακούσει χρόνια τώρα. Ένα μαγαζί που κρατεί 22 χρόνια στην νυχτερινή Αθήνα, με ένα πρόγραμμα γεμάτο κέφι, γέλιο, δημιουργία, έμπνευση.
Κατά καιρούς είχα δει αφιερώματα σε εκπομπές, βίντεο στο YouTube, παρουσιάσεις σε περιοδικά. Αυτό που εγώ ήθελα, ήταν να μάθω τι είναι οι Κούκλες, ποιος άνθρωπος είναι πίσω από αυτό το μαγαζί κι ας μην κρύβομαι, ήθελα να πάω να δω το πρόγραμμα…
Πριν 22 χρόνια, η τότε συντηρητική Αθήνα ( παραμένει και τώρα ), συναντάει τις κούκλες!! Δεν τρόμαζε λίγο, το πως θα βγει όλο αυτό προς τα έξω;
Αυτό δεν το είχα σκεφτεί, δεν μου είχε περάσει καθόλου από το μυαλό. Εγώ ήθελα απλά να κάνω το μαγαζί! Δεν σκέφτηκα ούτε το ρίσκο, ούτε το πώς θα το δεχτούν. Τολμώ σε κάτι τέτοια, είμαι λίγο τρελή (γέλια). Το άνοιξα χωρίς πολύ σκέψη αλλά το δέχτηκε καλά ο κόσμος από την πρώτη μέρα. Από Δεύτερα σε Δεύτερα που γινόταν το show πήγαινε πολύ καλά, ο κόσμος αγάπησε το μαγαζί, λάτρεψε το πρόγραμμα και τώρα το υπεραγαπούν.
Ζήσατε ακραίες αντιδράσεις όταν άνοιξε το μαγαζί;
Όχι, όχι. Ποτέ! Ούτε μια!! Δεν υπήρχε λόγος. Δεν είχαμε κάποιο άλλο μαγαζί να ανταγωνιστούμε! Είναι πολύ ιδιαίτερο μαγαζί οι Κούκλες.
Γιατί κάποιος να επιλέξει να έρθει με την παρέα του στις Κούκλες;
Καταρχήν το πρόγραμμα! Χωρίς να θέλω να ακουστεί εγωιστικό αλλά επειδή έχω γυρίσει σχεδόν όλη την Ευρώπη, μπορώ να σου πω ότι αυτό που παρουσιάζεται εδώ, δεν παρουσιάζεται έξω!! Έξω παρουσιάζουν φτερά και πούπουλα. Εμείς εδώ δεν κάνουμε show, κάνουμε παράσταση, έχει αρχή – μέση – τέλος και βέβαια για όλο αυτό το παρείστικο.
Έχετε σκεφτεί στο παρελθόν να αλλάξουν στέγη οι κούκλες; Ένα μεγαλύτερο μαγαζί, με μεγαλύτερες δυνατότητες!!
Όχι. Το είχα κάνει αυτό στο Βερολίνο. Είχα μαγαζί και την έκανα αυτή την κίνηση, πήγα σε άλλο το οποίο δεν έπιασε, ενώ το πρώτο πήγαινε σφαίρα. Πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αγαπήσει αυτό το μαγαζί. Όταν λένε πάμε στις Κούκλες στο μυαλό τους δεν έρχεται ένα αχανές μαγαζί αλλά αυτό εδώ, το πιο μικρό, το παρείστικο…
Κούκλες! Είναι επιχείρηση ή οικογένεια;
Οι Κούκλες είναι μια οικογένεια. Δεν ήθελα πότε την καθαρά επαγγελματική σχέση εργαζόμενου αφεντικού, ήθελα την οικογένεια, ήθελα ο άλλος να είναι μαζί μου και να είναι φίλος. Δεν υπάρχει αφεντικό εδώ μέσα και αν βγαίνει μια άλλη εικόνα προς τα έξω είναι γιατί τα κορίτσια το θέλουν. Ξέρουν όμως ότι δεν υπάρχει αφεντικό..
Όλο το μαγαζί είναι πάνω σας! Κούραση, άγχος, πίεση, τρέξιμο! Ελάχιστος χρόνος για τον εαυτό εσάς!! Αν όλο αυτό σταματούσε αύριο, πια θα ήταν η επόμενη μέρα;
Δεν σκέφτομαι το αύριο!! Μπορεί όπως είπες εσύ, αύριο να μην υπάρχουν οι Κούκλες, να πάω σπίτι μου και απλά να πάρω την απόφαση ότι αύριο, δεν ανοίγει το μαγαζί. Όπως ξαφνικά πάρθηκε η απόφαση και άνοιξαν, έτσι ξαφνικά κάποια στιγμή θα κλείσουν. Έτσι όμως παίρνω τις αποφάσεις μου! Δεν κάθομαι να τις υπολογίσω γιατί ξέρω ότι δεν θα τις κάνω! Αυτό που ξέρω είναι ότι οι Κούκλες είναι καλά τώρα, έχουν γράψει μια μεγάλη ιστορία & ίσως να είναι καιρός να σταματήσουν, για να μην χαλάσει ότι φτιάχτηκε..
Όλοι θα πουν ότι οι Κούκλες είναι η Μαριλού! Η Μαριλού, ποια είναι;
Η Μαριλου δεν είναι καμία! Άσε τι λένε! Οι Κούκλες είναι όλα τα κορίτσια του προγράμματος – Εύα, Μάνια, Νόρα, Ρία, Τάνια, Άλικη – η Άννα στο μπαρ, το παιδί στην πόρτα, ο dj, όλοι.
Μια έντονη ζωή, μια γεμάτη ζωή για κάποιους! Τι είναι αυτό που έχει μείνει; Τι είναι αυτό που λείπει;
Έχει μείνει ότι πέρασα τη ζωή μου όμορφα – πάρα πολύ όμως – έκανα τα καπρίτσια μου & γνώρισα πολλούς και υπέροχους ανθρώπους. Αυτό που λείπει είναι ότι δεν έχω πάρα πολύ χρόνο για μένα! Ήμουν ένας χαρακτήρας όσα έρθουν και όσα πάνε, με ένα σακίδιο στο ώμο και όπου γης πατρίς, πράγμα που τώρα δεν μπορώ να πω ή και να κάνω. Αυτό, λίγο με στριμώχνει.
Πως διασκεδάζετε; χαλαρώνετε;
Χαλαρώνω με καλούς φίλους, να δω μια ωραία παράσταση, να μείνω πάρα πολλές ώρες στο κρεβάτι μου και να παίζω με την κόρη μου, να πάω να δω μια ταινία, να βγω έξω για φαγητό.. Να πω όμως ότι είμαι και πολύ του σπιτιού. Μου αρέσει να κάθομαι σπίτι μου και να ασχολούμαι με διάφορα.
Τι ρόλο έπαιξε ο έρωτας στη ζωή;
Τότε μεγάλο, τώρα καθόλου. Δεν υπάρχει πια έρωτας, όλα είναι χύμα, όλα είναι επίπεδα, το βλέπω, το ζω! Άλλαξαν οι εποχές, άλλαξαν οι καταστάσεις. Ένα κορίτσι θέλει να πάει να περάσει καλά, ένα αγόρι το ίδιο και τέλος. Εδώ έχουν χαθεί οι ανθρώπινες σχέσεις, θα μείνουν οι ερωτικές;
Η φίλη μου η Νένα λέει, ότι το πάν, είναι μια καλή θέα από το παράθυρο! Ισχύει;
Ήμουν πολύ τυχερή στη ζωή μου γιατί είχα πάντα τις καλύτερες θέσεις στα δικά μου παράθυρα.
Αν σας ζητούσα να χαρακτηρίσετε εσάς με 3 προτάσεις:
Ευαίσθητη πολύ!
Αγαπώ τους ανθρώπους πολύ!
Αλλά δεν συγχωρώ την αχαριστία!
Αγαπημένος προορισμός!!
Μπορώ να σου πω με σιγουριά, ποιος δεν είναι ο αγαπημένος μου προορισμός και δεν είχα ποτέ την διάθεση να πάω. Είναι η Αμερική! Είχα την δυνατότητα παλιότερα από Βερολίνο αλλά δεν μου έκανε κάτι, ποτέ. Εκεί που θα θελα να πάω, είναι στην Ινδία αλλά θα σου πω κάτι που δεν το έχω ξαναπεί, δεν θέλω να μπω σε αεροπλάνο, μόνο και με την σκέψη με πιάνει πανικός και στο λέω εγώ που έχω κάνει χιλιάδες ταξίδια στο παρελθόν.
Πια είναι η άποψη σας για όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, δίπλα μας πια;
Οι εποχές αγριεύουν. Τα βρίσκω πολύ φυσικά όλα αυτά & πιστεύω ότι θα αγριέψουν περισσότερο. Αλλάζει πλέον ο κόσμος, αλλάζει ο χάρτης. Να προσευχόμαστε να μείνουμε κάπως έτσι, μην αγριέψουν τα πράγματα περισσότερο.
Ποιο θα ήταν το τραγούδι soundtrack της ζωής σας;
Είναι το Trouble Of The World-Mahalia Jackson
Πόσο αγώνα χρειάζεται, ακόμα και στην Ελλάδα του 2016, η αποδοχή του διαφορετικού, σαν κάτι καθημερινό;
Νομίζω ότι βαδίζουμε καλά!