Ο Αλέκος Σακελλάριος ήταν θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος δημοσιογράφος και σκηνοθέτης του θεάτρου του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Έγραψε 185 θεατρικά έργα, πλήθος σεναρίων, κάπου 2000 τραγούδια και καταπιάστηκε με τον κινηματογράφο ως σκηνοθέτης, χωρίς να έχει ιδέα για το μέσο, όπως είχε δηλώσει.

Ο Αλέκος Σακελλάριος γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1913 στην Αθήνα από τον Πύρρο Σακελλάριο και την Ελένη Ζάππα, απόγονο του γνωστού εθνικού ευεργέτη, Κωνσταντίνου Ζάππα. Οι πρώτες του αναμνήσεις ήταν από το αρχοντικό του παππού του, ευχάριστες, ξέγνοιαστες, οι οποίες στην συνέχεια άλλαξαν, αφού άλλαξαν δραματικά και τα οικονομικά της οικογένειας. Έδειξε από πολύ νωρίς την κλίση του στις τέχνες και τα γράμματα, αν και δεν αγαπούσε ιδιαίτερα το σχολείο!

Παρά τις μέτριες σχολικές επιδόσεις του, κατάφερε να γίνει δεκτός στη Νομική Σχολή. Ο Σακελλάριος πήρε το πτυχίο του δικηγόρου, με το οποίο δεν ασχολήθηκε ποτέ. Ως φοιτητής έστειλε ένα ποίημα στον εκδότη της «Καθημερινής», Γιώργο Βλάχο, ο οποίος του προσέφερε θέση στη φιλολογική στήλη της εφημερίδας!

Πέρασε ως ρεπόρτερ, χρονογράφος και ευθυμογράφος, από πλήθος ελληνικών εφημερίδων («Ελεύθερη Ελλάδα», «Ακρόπολις», «Απογευματινή», «Ελεύθερος Κόσμος», «Εθνικός Κήρυξ», «Ελεύθερος Τύπος» κ.ά.), ενώ άλλοτε λειτουργούσε ως εκδότης των δικών του περιοδικών.

 

 

Η σπουδαία πορεία του στον καλλιτεχνικό χώρο ξεκίνησε επισήμως το 1935, όταν στα 22 του χρόνια έγραψε την οπερέτα «Ο βασιλιάς του χαλβά» κατά παραγγελία του Πέτρου Κυριακού, μεγάλου ονόματος του μουσικού θεάτρου της εποχής.

Την ίδια εποχή γνωρίστηκε με τον παντοτινό του συνεργάτη Χρήστο Γιαννακόπουλο και από κοινού θ’ αλλάξουν τη μοίρα του σανιδιού και του πανιού ως «Διόσκουροι του Ελληνικού θεάτρου»!

Το 1947 ξεκίνησε εξίσου λαμπρή καριέρα και στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας ύστερα από παράκληση του Φίνου την ταινία «Παπούτσι από τον τόπο σου», σε σενάριο δικό του και του Χρήστου Γιαννακόπουλου.

Γύρισε συνολικά 70 ταινίες, από τις οποίες οι περισσότερες γνώρισαν μεγάλη επιτυχία: «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» (1948), « Ένα βότσαλο στην λίμνη» (1952), «Σάντα Τσικίτα» (1953), «Θανασάκης, ο πολιτευόμενος» (1953), «Ούτε γάτα ούτε ζημιά» (1955), «Δεσποινίς ετών 39» (1954), «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» (1955), «Η καφετζού» (1956), «Δελησταύρου και Υιός» (1957), «Η θεία απ’ το Σικάγο» (1957), «Ένας ήρωας με παντούφλες» (1958), «Ο Ηλίας τού 16ου» (1959), «Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο» (1959), «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (1960), «Τα κίτρινα γάντια» (1960), «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961), «Χαμένα όνειρα»(1961), «Αλλοίμονο στους νέους» (1961), « Όταν λείπει η γάτα» (1962), «Η νύφη τό ‘σκασε» (1962), «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1963), «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης» (1963), «Το δόλωμα» (1964), «Μοντέρνα σταχτοπούτα» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Η κόμισσα της Κέρκυρας» (1972) κ.ά.

Έγραψε στίχους για περισσότερα από 2.000 τραγούδια με πιο γνωστά τα «Άστα τα μαλλάκια σου ανακατεμένα», «Θα σε πάρω να φύγουμε», «Το τραμ το τελευταίο» και άλλα. Έβαλε την υπογραφή του και σε περίπου 40 τηλεοπτικές κωμωδίες.

 

 

Είχε πει ο Φρέντι Γερμανός για τις κωμωδίες του, «δεν ήταν απλώς μερικές απ’ τις ευφυέστερες κωμωδίες που γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα. Ήταν, πίσω απ’ την ανάλαφρη σαντιγί που σκέπαζε την εύγευστη τούρτα, βαθιές τομές στην ελληνική πραγματικότητα. Απλώς ο Σακελλάριος δεν διαφήμιζε το νυστέρι του. Σε εγχείριζε, χωρίς να το καταλάβεις».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε με την τρίτη του σύζυγο, Κωνσταντίνα Βρεττού- Σακελλάριου, μέχρι που έφυγε από τη ζωή στις 28 Αυγούστου του 1991. Ο πολυπράγμων δημιουργός γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1913 και μεγάλωσε στην Αθήνα.