Συμβουλή. Μήπως τελικά δεν είναι τόσο αθώα λέξη όσο νομίζουμε ή όσο θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε;

Σε συμβουλεύω να κάνεις αυτό είναι καλύτερο και πως ξέρεις εσύ πιο είναι το καλύτερο για μένα; Πώς ξέρεις αν το δικό σου καλύτερο θα εξελιχθεί το ίδιο και σε μένα και δε γυρίσει μπουμερανγκ; Σε συμβουλεύω να μη μεγαλώνεις έτσι το παιδί σου γιατί εγώ που έχω παιδί και ξέρω, δεν είναι ο σωστός τρόπος. Ναι οκ το ίδιο παιδί έχουμε και θα αντιδράσει το ίδιο με το δικό σου; Όλα τα παιδιά δηλαδή γεννιούνται το ίδιο; αντιδρούν το ίδιο; Μήπως κάνουν και την ανάγκη τους τις ίδιες ώρες;

Έχω να σου δώσω μια συμβουλή και ακολούθησε τη… Γιατί να μου τη δώσεις; Γιατί να με συμβουλεύσεις να κάνω το ίδιο με σένα; Έχεις αναρωτηθεί ότι είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες; Έχεις σκεφτεί πώς η επιλογή η δική σου μπορεί να μην είναι αυτή που θα επέλεγα εγώ; Η συμβουλή σου είναι η συνέπεια της πράξης σου που θεωρείς ότι βγήκε σε καλό όμως δε σημαίνει απαραίτητα και το δικό μου το καλό.

 

Γεμίσαμε σοφούς συμβουλάτορες που τα ξέρουν όλα, τα κάνουν καλύτερα και σωστότερα με τη δική τους πάντα κρίση και λογική. Ωστόσο δε μπορούν οι συμβουλές τους να εφαρμοστούν σε ένα διαφορετικό τύπο ανθρώπου νιώθει σκέφτεται και πράττει με τη δική του λογική και κρίση. .Με άλλες ευαισθησίες που τείνουν στους καιρούς μας να τις ξεχνάνε η να τις προσπερνάνε. Γιατί το συναίσθημα δυστυχώς τείνει να είναι σπάνιο πλέον και συχνά μη υπολογίσιμο.

Αντί να με συμβουλεύσεις λοιπόν, ενημέρωσε με, με επιχειρήματα και επιλογές και άσε με να κρίνω εγώ τι μου ταιριάζει. Βάλε με σε σκέψεις όχι σε υποδείξεις. Ενημέρωσε με δείχνοντας μου που να ψάξω πως να επιλέξω και δώσε μου κριτήρια. Άσε με να νιώσω και να πράξω με τη καρδία μου. Αν πράξω με τη δική σου καρδιά πιο το νόημα τελικά; Και αν κάνω λάθος η όχι πώς θα μάθω από αυτό; Μεγαλώνουμε και ξεχνάμε πως πρέπει να φερόμαστε στους ανθρώπους. Επειδή τα χρόνια φέρνουν και τη γνώση νομίζουμε δα πώς μάθαμε τα πάντα και νιώθουμε ικανοί να συμβουλεύουμε κιόλας.

 

Πρέπει να ξέρεις φίλε μου πως όταν σε χρειαστώ , θα προτιμούσα να μου προσφέρεις τη βοήθεια που εγώ θα ήθελα κι όχι αυτή που εσύ πιστεύεις πως θα ήταν σωστή για μένα. Στα δύσκολα σε θέλω πλάι μου εφόσον θέλεις να είσαι . μίλα μου, πες μου τη γνώμη σου αλλά να θυμάσαι πώς χρειάζομαι τη συμβολή και όχι τη συμβουλή σου που συνήθως είναι καλοπροαίρετη αλλά φέρνει τις περισσότερες φορές τ αντίθετα αποτελέσματα.

Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος αν έδινε λιγότερες συμβουλές και περισσότερη ενημέρωση; Μήπως η ενημέρωση είναι πιο κοντά στην έγνοια; Πιο κοντά στην αγάπη με περισσότερη διακριτικότητα τελικά;