Κωμωδία της MGM σε σκηνοθεσία Κρις Άντισον, με τους Ανν Χάθαγουέη, Ρέμπελ Γουίλσον, Άσλεϋ ΜακΓκουάιρ, Άλεξ Σαρπ, Νίκολας Γούντσαν.

Μία μεγαλοαπατεώνισσα πολυτελείας και μια ατσούμπαλη μικροκλέφτρα συναντιούνται τυχαία σε ένα τραίνο με κατεύθυνση την πόλη Μπωμόν-συρ-Μερ στην Κυανή Ακτή. Η μία προσελκύει το ενδιαφέρον της άλλης, μα για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Η επιτυχημένη στον “τομέα” της και ζάπλουτη Τζόζεφιν Τσέστερφηλντ ενοχλείται από την προχειρότητα και τη μικροπρέπεια αυτής της νεόφερτης στον κόσμο της κακοποιού, ενώ από την άλλη, η Πέννυ Ραστ, θαυμάζει τον τρόπο με τον οποίο η αριστοκρατική και πάντοτε στυλάτη εγκληματίας κατορθώνει να αποσπά μεγάλα ποσά από τα θύματά της. Παρά τις αρχικές παρεξηγήσεις, και με την επιμονή της Πένυ -η οποία πιστεύει πως η Τζόζεφιν είναι στην πραγματικότητα η θρυλική απατεώνισσα Μέδουσα- συνεργάζονται με σκοπό ακόμα μεγαλύτερα κέρδη, κατόπιν μιας μακράς εκπαιδευτικής περιόδου. Τα πράγματα όμως περιπλέκονται όταν και οι δύο ερωτεύονται τον πιο πρόσφατο στόχο τους.

Περί χαριτωμένης ξεπέτας πρόκειται και στην ουσία μιας ευκαιρίας για τη Ρέμπελ Γουίλσον να κάνει και πάλι τα δικά της. Γενικώς αναφέρεται ως ρημέικ της ταιίας του 1988 “Απατεώνες και Τζέντλεμεν”, αλλά αν δεν υπήρχαν τα δελτία τύπου δεν νομίζω ότι κανείς θα εντόπιζε τις ομοιότητες. Οι πλάκες είναι χοντροκομμένες, χημεία ανάμεσα στις δύο πρωταγωνίστριες δεν υπάρχει ενώ είναι φορές που η Χάθαγουέη δείχνει να μην μπορεί να ενταχθεί με την ψυχή της σε όλα όσα συμβαίνουν. Το έχω ξαναπεί, η Ρέμπελ Γουίλσον είναι πολύ αστεία κωμικός, αλλά δεν γίνεται σε κάθε ταινία να παίζει τον εαυτό της ή τέλος πάντων την stand-up περσόνα της. Θέλεις πάρα πολύ να τη δεις την ταινία, έτσι ανέμελα για να χαλαρώσεις, αλλά δεν σε αφήνει να αγιάσεις, καθώς ακόμα και υπό το κωμικό πλαίσιο της υπερβολής, τίποτε δεν μπορεί να σε πείσει. Ούτε καν η Μαγιόρκα δεν είναι πιστευτή ως Κυανή Ακτή.

cinemano.gr  | instagram