Το μνημείο του Θρασύλλου, γνωστό και ως Θρασύλλειο, βρίσκεται στη νότια κλιτύ της Ακροπόλεως, επάνω από το Διονυσιακό Θέατρο, και ήταν προσαρμοσμένο στο στόμιο σπηλαίου στον κατακόρυφα λαξευμένο βράχο στα ριζά του Ιερού Βράχου, τη λεγόμενη κατατομή.

Χρονολογημένο από την επιγραφή του επιστυλίου του στο 320/19 π.Χ., ακολουθεί τον τύπο των ναϊσκόμορφων χορηγικών μνημείων και βρίσκεται στο μεγαλύτερο σπηλαίο της νότιας κλιτύος της Ακρόπολης. Η χρήση του κατά την αρχαιότητα δεν έχει διευκρινιστεί.

Τα ευρήματα μαρτυρούν ότι κατά τα χριστιανικά χρόνια, μετατράπηκε σε εκκλησία προς τιμήν της Παναγιάς Σπηλιώτισσας. Οι γυναίκες κατέφευγαν στην Παναγία τη Σπηλιώτισσα για να ζητήσουν τη βοήθειά της. Προσεύχονταν για την υγεία των ασθενών παιδιών, ενώ έκαναν τάμα για να αποκτήσουν παιδί.

 

 

Το Θρασύλλειο πήρε το όνομα του δημιουργού του, του Θράσυλλου του Αθηναίου. Ήταν ένας πλούσιος άνδρας ο οποίος, ως εκπρόσωπος της Ιπποθοωντίδας φυλής των Αθηνών κέρδισε στα Μεγάλα Διονύσια, το 320 π.Χ. Ως έπαθλο του απονεμήθηκε ένας χάλκινος τρίποδας και για να τον αναδείξει, αποφάσισε να φτιάξει ένα μνημείο.

Στην αρχική του μορφή το Θρασύλλειο ξεπερνούσε τα 7 μέτρα, ήταν δηλαδή ψηλότερο από ένα διώροφο κτίριο και έμοιαζε με μικρό ναό. Τοποθετήθηκε στην είσοδο του μεγάλου φυσικού σπηλαίου της νότιας πλαγιάς του λόφου της Ακρόπολης και έμοιαζε σαν να το φράζει. Παρόλο που κατασκευάστηκε για να τιμήσει τη νίκη στους θεατρικούς αγώνες μιας συγκεκριμένης φυλής, την είσοδό του κοσμούσαν 10 στεφανάκια τα οποία συμβόλιζαν και τις 10 φυλές της Αθήνας.

Τα ρωμαϊκά χρόνια τη θέση του τρίποδα του Θρασύλλου πήρε το άγαλμα του Διόνυσου, το οποίο αποσπάστηκε από τον Έλγιν το 1802.

 

 

Το 1827 οι μαρμάρινες κολόνες καταστράφηκαν από οβίδες κανονιού που έστρεψαν οι Τούρκοι εναντίον των Ελλήνων.

Το κανόνι ήταν στημένο στους στύλους του Ολυμπίου Διός και οι οβίδες του κατέστρεψαν το Θρασύλλειο. Τα μαρμάρινα κομμάτια που έπεσαν στο έδαφος μεταφέρθηκαν λίγο αργότερα στη σημερινή οδό Φιλελλήνων και χρησιμοποιήθηκαν σε οικοδομικά υλικά, καθώς χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμο του ναού του Νικόδημου (ρωσική εκκλησία).

Σήμερα, παραμένει ακέραιος, με ελάχιστες αλλοιώσεις.