to top

H αποτίμηση της ανασφάλειας

H αποτίμηση της ανασφάλειας

Πριν από λίγο κοίταξα το θερμόμετρο πριν μπω σε από τα αγαπημένα μου μαγαζιά για να απολαύσω απόψε το unusual gin μου!!

Eχει 13 βαθμούς έξω! Είπα να αφιερώσω στον εαυτό μου αυτή τη βραδιά μιας και τις τελευταίες μέρες, βλέπω μπροστά μου περιπτώσεις ανθρώπων που βασανίζονται από τον ίδιο τους τον εαυτό! Ίσως γιατί δεν έχουν καταλάβει ακόμα κι εκτιμήσει ανάλογα το νόημα της ζωής και την βασική προϋπόθεση για να αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες καταστάσεις! Να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας!

 

Θεωρώ ότι η μάστιγα της εποχής μας δεν λέγεται πρέζα, τζόγος, πιώμα αλλά είναι η αϋλη και λέγεται… “ανασφάλεια”!

Προσωπική πεποίθηση είναι ότι η ανασφάλεια πηγάζει από τη φοβία να μείνουμε μόνοι και Πανάγια μου τι θα γίνουμε! Αρνούμαστε να τελειώσουμε μια διαδικασία που δεδομένα γνωρίζουμε ότι είναι ημίμετρο και να μείνουμε μόνοι, κάνοντας απολογισμό πριν προχωρήσουμε παρακάτω! Πέφτουμε στην παγίδα εν ολίγοις να πάμε στον επόμενο πριν ακόμα αφήσουμε τον προηγούμενο!

Πως όμως θα πας στο επόμενο αν δε μείνεις μόνος! Να καθαρίσει λίγο το μέσα σου! Να καταλάβεις ότι εκεί που ήσουν δεν πληρεί τις δικές σου προϋποθέσεις – διαφορετικά δεν θα επέτρεπες στο επόμενο να έρθει- και να κάνεις ένα συνολικό απολογισμό για τα “έπρεπε” και “δεν έπρεπε” ώστε να τα υιοθετήσεις και να προχωρήσεις πιο καθαρός παρακάτω! Όχι ότι δεν θα κάνεις λάθη και στο επόμενο βήμα.. αλλά δεν θα είναι τα ίδια και θα είναι σίγουρα πολύ λιγότερα!

Αν δε δώσεις χρόνο στον εαυτό σου για να καταλάβει και να θωρακιστεί για το επόμενο βήμα, πως θα αντιμετωπίσεις τη νέα πρόκληση!

 

Δεν είμαι κάθετος! Θα μπορούσες όντας μόνος να κρατάς τη νέα περίπτωση στη ζωή σου, διερευνώντας την ενώ παράλληλα δίνεις χρόνο στον εαυτό σου για να καθαρίσει και να επανέλθει από το προηγούμενο!

Μεγάλες θεωρίες που πολλοί θα πουν: άσε ρε,δε βαριέσαι! ποιος κάθεται να τα σκεφτεί όλα αυτά?

Μετα από τέτοια ερωτηματικά μην έχεις την απαίτηση να γνωρίζεις τι σου γίνεται και κυρίως να μην πέφτεις στα ίδια και τα ίδια ατοπήματα, βάζοντας τον ίδιο σου τον εαυτό απέναντι επειδή δεν του δίνεις βήμα και χώρο να κοιτάξει καθαρά!

 

Ξέρεις, στην τελική, αν εσύ ο ίδιος δεν αποφασίσεις ότι σέβεσαι τον εαυτό σου,μην περιμένεις να σε σεβαστεί ούτε η περίπτωση που είσαι τώρα και δεν σε πληρεί, ούτε η επόμενη που μπορεί να είναι το καλύτερο δυνατό που θα μπορούσες να έχεις και οντάς έρμαιο της ανασφάλειας σου και της αδυναμίας σου το χάνεις, ενώ παράλληλα χάνεις τον ίδιο σου τον εαυτό!

Το σκεφτόμουν όλη μέρα σήμερα γιατί βλέπω γύρω μου τους ανθρώπους να το βιώνουν όλο αυτοί, ανήμποροι να αντισταθούν στην ιδέα της περιορισμένης μοναχικότητας!!

Αυτά για απόψε.

Γιάννης Αλιφαντής

Αν η μόνιμη σύγκρουση μεταξύ συναισθημάτων και λογικής είχε πρόσωπο σίγουρα θα ήταν το δικό μου! Μετρ της κοινωνικότητας, λατρεύει να ταξιδεύει οδηγώντας με τις ώρες! Η ανακάλυψη νέων τόπων με εξιτάρει από μικρό..

A
A
 Photos
A
 Followers
A
 Following