Άτιμο πράμα η καραντίνα! Να θες να βγεις και να μη σε αφήνουν! Και να μη μπορούσες να πεις οκ! να θες, να μπορείς και να σου απαγορεύουν; Μεγάλη πίκρα! Που να τα πεις και να σε πιστέψουν;
Τόσος κόπος! Τόσος χρόνος στα γυμναστήρια. Να τα βάρη! Να οι διάδρομοι! Να και τα ποδήλατα! Και τι κατάλαβα; Τώρα μέσα από ένα σαλόνι, τι να δείξω; Να βάλω το αθλητικό σορτσάκι και να περιφέρομαι, σαν θέαμα μπροστά στη μάνα μου και τον πατέρα μου; Ε όχι! Και εντάξει θα βρω τη γωνιά μου. Το πετσετάκι της μάνας μου μαζεύεται όμως από το έπιπλο; Όχι βέβαια, τράβα άγγιξε το – κουμάντο σπίτι σου! θα πει.. Άσε με! Να πεις για τον πάτερα μου; Βίντεο τραβάω και θέλει να κυκλοφορεί με τη πυτζάμα και το φανελάκι! – Μαζέψου ρε άνθρωπε! Άσε που φοβάμαι μην αφήσει και καμία! Κανείς δεν καταλαβαίνει!
Ήρθε η αδερφή μου και πλήρωσε τις βλεφαρίδες πέργκολα και το νύχι σκαλιστήρι τσάμπα! Τι να έκανε; Παρασκευή κλείσανε τα μαγαζιά. Είχε υπολογίσει να βγει το βράδυ. Πήγε από το πρωί και τα έφτιαξε. Πως θα έβγαινε έξω; Πάνε τα selfie video στο αγαπημένο της τραγούδι! Ούτε μια απλή σωστή selfie δε πρόλαβε να βγάλει! Ποιος να της το έλεγε; Τόσα ρούχα ξεκολέ αφόρετα θα πάνε! Θα έχει μπει ο Ιούνιος όταν ξαναβρεθούμε! Άλλα ρούχα! Πάνε τα φετινά -έγιναν περσινά!
Άσε οι καύλες! Τι είναι αυτό; γιατί όλα να σηκώνονται περίοδο που δεν πρέπει; και να είχα δωμάτιο μόνος μου, οκ! Κλειδώνω! ξεκινάει το γλέντι! Ένα δωμάτιο κοινό με την αδερφή μου. Σηκώνεται το μόριο, πάω τουαλέτα λες και έχω κλήση και το τηλ είναι αλλού! και να τα καζανάκια! και να ο βήχας μην ακουστώ! και να η μάνα στο καπάκι: – γιατί βήχεις παιδί μου! Πόσα ντουζ αφημένα για θόρυβο. Τρέχει το νερό και εσύ παλεύεις! και μετά άντε να μην αφήσεις στοιχεία.. και αυτό που νομίζεις, ότι οι γονείς δεν θα καταλάβουν; Τι γελοίο! αλλά είπαμε! Άτιμο πράμα η καραντίνα!
Φτάσαμε να έχουμε μια τηλεόραση για 4 άτομα! Ναι! δε βλέπουμε τηλεόραση εμείς! ακούμε ράδιο!!.. έτσι λέγαμε πάντα! Φάτα τώρα! Να δω πως θα περάσει η ώρα.. Και τι να δεις; Κάναμε και συνδρομή στο netflix – εκεί να δεις καυγάδες για το τι θα δούμε!
Στο μεταξύ γνωριστήκαμε και σαν οικογένεια! Καλό τυπάκι ο μπαμπάς! Ήρεμος. Μιλάει κιόλας. Καλά και η μάνα μου μιλάει, αλλά εκείνη δε μαζεύεται. Και δε ξέρω τι την τρομάζει πιο πολύ, ο κορωνοιός και η απειλή στο κατώφλι μας ή ότι το ιδανικό όνειρο, μιας οικογένειας κάθε μέρα, όλη μέρα μαζί, δεν είναι παρά μόνο ένας εφιάλτης που καλείται να περάσει. Θυμάσαι που παρακαλούσε μια Κυριακή να μαζευτούμε, να φάμε σαν οικογένεια, σαν άνθρωποι. Ε κάθε μέρα Κυριακή είναι τώρα. Δεν την κόβω για χαρούμενη.
Άσε τα φαγητά της. Που είναι οι σαλάτες με κινόα και φιλέτο σολομού; Που είναι το shusi μου; Πως θα προσέξω τη διατροφή μου τώρα; Με τους λαχανοντολμάδες αυγολέμονο που έφτιαξε η μάνα μου σήμερα; Κανε το μάγκα και μη φας – δεν παίζει! Θα φας! Πολυ. Πάρα πολύ….Coca cola έχουμε;
Άσε η πίκρα η μεγάλη! Που θα βγάλω εγώ φωτογραφία να ανεβάσω; Το έκαψα το σαλόνι και το δωμάτιο. Άντε πήγα και στην κουζίνα. Κι αν κρατήσει πολύ; Τι θα βγάζω εγώ; Τη μούρη μου με φόντο το πλακάκι ή την τέντα φλοράλ της μάνας μου. Ανάθεμα. Να ήταν μονόχρωμη να κάνω ένα contrast. Άτιμο πράμα η καραντίνα, δεν ξέρω αν το είπα.
Ανέβασα tik tok. Ότι μαλακία είχα κάνει με το dubsmash, τώρα το λέω tik tok και κάνω τη διαφορά! Ερμηνείες ζωής! Οσκαρικές στιγμές! Κάποιες φορές κάνω και μεταμφίεση – άμα σου λέω εγώ! Δε μιλάμε για το τραγουδιστικό κομμάτι! Κοντεύουμε να γίνουμε τα Κατσαμπάκια με την αδερφή μου. Καριέρα! Ξέρεις τι σχόλια έχουμε; Άσε τα views. Ας βγει κάτι καλό από την καραντίνα! Να νιώσουμε κάποιοι. Να μας θέλουν.
Φτάσαμε άνοιξη πράμα να μας βρει τούτο το κακό. Ούτε ο θεός δε το θέλει! Άσε με… .. Ναι το είδα, το άκουσα! Καθάρισε η ατμόσφαιρα στον πλανήτη! Ακόμα και τα νερά της Βενετίας καθρέπτης έγιναν! Μπράβο. και τι να καταλάβω από αυτό; Ότι έπρεπε να αρρωστήσουμε όλοι για να κολυμπήσουν δελφίνια στα κανάλια; Δεν έβαλα εγώ την υπογραφή μου για την σωτηρία της πολικής αρκούδας, που πάει για εξαφάνιση; Να σωθεί! Το στηρίζω! Εμένα ποιος θα με βοηθήσει;
Αν πάει έτσι, θα χάσω followers. Τι έχω να πω στο κοινό μου πια; Πόσο πλακάκι να δείξω; Πόσο φίλτρο να βάλω για να αλλάξει το φλοράλ; Εμένα με ρώτησε κάνεις; Τι, να κάνω live; Να πρέπει να πω μια δύσκολη λέξη και να ξεφτιλιστώ; Κάναμε live ως Κατσαμπάκια. Πετάγεται η Γαρμπή με τον Σχοινά την ίδια ώρα, πάει το κοινό! Τι να κάνω πια, δεν έχουμε και τόσες επιτυχίες!
Θα πρέπει να σκεφτώ άλλα πράγματα! Βλέπεις το κοινό ζητάει από εμένα. Κορμί; φωνή; πρόσωπο; Κάτι θέλει.. και εγώ εκεί, να πρέπει να δώσω! με θέλουν, γιατί όχι; Αλλά δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Άτιμο πράμα η καραντίνα.