Βαρέθηκα.. Ο καιρός που έμεινα μόνος είναι πολύς και εγώ πια, βαρέθηκα!!

Ίσως να φταίει που μπήκε η άνοιξη και μεσουρανεί ο ερχομός του καλοκαιριού, ίσως να φταίει αυτό που έλεγαν παλιά ότι, είναι ο καιρός που ο πεταλουδίτσoς θέλει την πεταλουδίτσα και όλα αυτά μαζί..

Eνας έρωτας, κάτι ξαφνικό, κάτι ιδιαίτερο και τρελό πρέπει να μπει ξανά στη ζωή μου.. Πρέπει να αρχίσω πάλι να τα χάνω, πρέπει να αρχίσω πάλι να βλέπω τον κόσμο αλλιώς, έτσι όπως τον βλέπει ένας ερωτευμένος, ένας τρελός..

Μου έχουν λείψει πράγματα και εικόνες από αυτή την περίοδο, πράγματα που δεν μπορείς να τα ζήσεις – βιώσεις διαφορετικά, αν δεν ερωτευτείς. Και που αλίμονο αν τα έχουμε ξεχάσει, αλίμονο μας αν δεν τα έχουμε βιώσει! Τα θυμόμαστε έτσι;

 

Τα πρωινά είναι γαλάζια
κι ο ουρανός έχει πάντα ήλιο.
που φέγγει μόνο για μας!!

Τα πρωινά είναι ένα τηλέφωνο
και μια δικιά σου καλημέρα,
λίγο πριν πας στη δουλειά.
Είναι που με σκέφτηκες,
λίγο πριν ξεκινήσεις τη μέρα σου.
Σ ευχαριστώ!!
Είναι το μήνυμα κάπου στα μισά!

Το ραντεβού που θα κανονίσουμε για πιο μετά
το άγχος τι θα βάλεις..
το άγχος μου που θα σε πάω,
τι θα σου προσφέρω,
τι έχω για να σου προσφέρω,
και τι ζητάς;
Τα πιο απλά!!

Είναι ότι σε βλέπω παντού,
και σε φωνάζω κάποιες φορές,
είναι ότι δεν γυρνάς,
κι είχα μια ελπίδα,
δεν πειράζει – χαμογέλασα..

Είναι ότι σε μυρίζω παντού,
στο κρεβάτι μας,
στο σώμα μου,
στο μυαλό μου!
Εκεί είσαι,στο μυαλό μου…

Είναι η έξοδος μας,
κουράστηκες από τη παρέα,
η ματιά σου που μου μιλάει
σε κατάλαβα,
θα φύγουμε..
Ότι θες!!

Η διαδρομή στο σπίτι,
με τη μηχανή,
με κρατάς σφιχτά..
Δεν τρέχω. Προσέχω,
για σένα..

Tο κρύο που δεν αντέχεις,
το μπουφάν μου,
που πάλι ζητάς.
Το κρύο που τρώω,
Δεν θα στο πω..
Ας κρυώνω,
εσύ μην πάθεις κάτι..
Και εγώ είμαι καλά..

Είναι ένας καυγάς μαζί,
η γκρίνια σου,
η επιμονή σου,
το δίκιο που έχεις πάλι,
το άδικο που έχω ξανά,
με κατάφερες,
Μπορώ κι αλλιώς;

Είναι ο ερωτάς μετά,
το πάθος από το καυγά,
το κορμί σου πάνω μου!!
Είναι η απόδειξη σου ότι με θες,
Με αγαπάς!!

Η αγκαλιά που μου ζητάς στο τέλος,
και ο ύπνος που με πιάνει!
Δεν φταίω. Μη γκρινιάζεις!!!
Σ αγαπάω..
Δεν στο λέω όμως!!
Είναι νωρίς,
και έχω μάθει να φοβάμαι..
Είναι άμυνα,,
γιατί έχω πονέσει..

Σ αγαπάω.
Και όταν πρέπει θα στο πω,
Είναι μεγάλη κουβέντα,
Είναι μεγάλη ευθύνη.
Δεν αργεί όμως..

Κοιμήθηκες πρώτη,
Και σε κοιτάζω,
Είσαι ήρεμη,φαίνεται!!
Είναι η αγκαλιά που μου ζητάς,
την ώρα που κοιμάσαι,
και δεν το καταλαβαίνεις..
ανοίγω το χέρι μου,
είσαι από κάτω,
πλάι μου..

Είμαι εδώ.
Είμαστε μαζί.
Σ αγαπάω,
τώρα στο φωνάζω.
Στον ύπνο σου μπορεί και να το ακούσεις..
Καληνύχτα μάτια μου..