Στη σκηνή του Πολυχώρου Vault, παρουσιάζεται φέτος μια σύγχρονη και πραγματικά πολύ καλή κωμωδία, με τον τίτλο: Μπουμπουνιέρα (Πώς Έλυσα Τα Θέματά Μου)! Εμείς συναντήσαμε τον συγγραφέα και πρωταγωνιστή Βασίλη Τσιγκριστάρη και του ζητήσαμε να μας μιλήσει για την παράσταση, το θέατρο, τις δυσκολίες ενός νέου ηθοποιού και τα μελλοντικά του σχέδια.. 

 

Μπουμπουνιέρα, στον πολυχώρο Vault… Μίλησε μου για το έργο που υπογράφεις και πρωταγωνιστείς φέτος!
(γέλια) Η επίσημη ονομασία είναι Μπομπονιέρα, αλλά ναι, ίσως η λέξη μπουμπουνιέρα, με όλη την ειρωνία που περιέχει, να ταιριάζει ακόμα περισσότερο. Ο υπότιτλος είναι «Πώς Έλυσα Τα Θέματά Μου» και νομίζω ότι εκεί είναι το κλειδί. Πρόκειται για μία πολιτικά ορθή κωμωδία για τους μη πολιτικά ορθούς ανθρώπους. Ανθρώπους που βρίσκονται σε ένα μετ-εφηβικό στάδιο και προσπαθούν να ξεπεράσουν τα θέματά τους. Είναι ένα πολύ προσωπικό μου έργο, με την έννοια ότι περιέχει πολλούς δικούς μου ανθρώπους μέσα σε αυτό.

Είναι μία κομεντί (αν είναι και ρομαντική, δεν το ξέρω, εσείς θα το κρίνετε αυτό) για εμάς που ζούμε και μιλάμε σαν κανονικοί άνθρωποι, στην σύγχρονη Ελλάδα και στις τωρινές συνθήκες. Θα έλεγα ότι είναι ένα έργο που στόχο έχει την ανακούφιση. Τρεις άνθρωποι, σε μία ταράτσα, που αναγκάζονται να ανοιχτούν ο ένας στον άλλον και στο κοινό. Έχω την τύχη να έχω έναν εξαιρετικό σκηνοθέτη, τον Μάνο Κανναβό, που με απομάκρυνε από τον ρόλο του συγγραφεά στην διάρκεια των προβών (πράγμα δύσκολο), και δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς δίπλα μου, την Κατερίνα Γεωργάκη και τον Τάσο Δέδε.

 

Έχει αυτοβιογραφικό χαρακτήρα το κείμενο;
Αυτοβιογραφικό, με την έννοια της περιγραφής της ζωής μου, καθόλου. Έχει όμως ανθρώπους του περιβάλλοντός μου και στοιχεία από αυτούς. Άλλους ανεπτυγμένους και άλλους συμπτυγμένους. Έχω ξαναπεί ότι λειτουργώ λίγο σαν τον Σαρτρ. Οπότε, με αυτή την έννοια, έχει και ίχνη αυτοβιογραφίας, αλλά μέχρι εκεί. Είναι μυθοπλασία και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι απολύτως συμπτωματική και ουδεμία ευθύνη φέρω.

 

 

Πόσο κωμωδία περιέχει η καθημερινότητα μέσα στη σχέση δυο ανθρώπων;
Επειδή είμαι και θετικός άνθρωπος, νομίζω ότι η καθημερινότητα της σχέσης δύο ανθρώπων περιέχει κυρίως κωμωδία. Αναλωνόμαστε σε μικρά πράγματα, πράγμα τελείως θεμιτό και φυσικό, και ανάγουμε σε τραγωδίες όλες τις συγκρούσεις. Και είμαστε κυρίως αστείοι στα καθημερινότητά μας, ακόμα κι αν δεν το βλέπουμε.

Εάν η σχέση δύο ανθρώπων δεν μπορεί να αναχθεί σε κωμωδία, έστω και βλέποντάς την από απόσταση, πιστεύω πως είναι καλύτερο αυτοί οι άνθρωποι να απομακρυνθούν ο ένας από τον άλλον.

 

Κωμωδία ή δράμα; τηλεόραση η θέατρο;
Αλήθεια τώρα; Είναι ερώτηση αυτή; Όλα. Κωμωδία και δράμα, άσε που τα καλύτερα έργα είναι αυτά που τα έχουν και τα δύο, γιατί αυτά είναι τα πιο αληθινά. Το θέατρο είναι η χαρά μου, η αμεσότητα του, η επικοινωνία του, αλλά και η τηλεόραση μπορεί αν επιδείξει μικρά αριστουργήματα.

 

Αν θα έπρεπε να περιγράψεις με μια παράγραφο τον εαυτό σου, τι θα έγραφες;
Ότι αν μπορούσα να χωρέσω σε μία παράγραφο μόνο, θα αυτοκτονούσα.

 

Πόσο απέχει ο Βασίλης σήμερα, από εκείνο το παιδί που πάταγε για πρώτη μέρα, στη δραματική σχολή;
Άπειρα και καθόλου. Είναι κάτι περίεργο. Είμαι πιο σίγουρος, πατάω στα πόδια μου, είμαι πιο ήρεμος, με λίγα λόγια έχω εμπειρία, και δεν εννοώ μόνο στην δουλειά. Αλλά με παρατηρώ και ανακαλύπτω πολλές φορές ότι η πρώτη αντίδρασή μου στα πράγματα είναι όχι μόνο του Βασίλη του πρώτου έτους της σχολής, αλλά του Βασίλη των δεκαπέντε χρόνων.

• Τουλάχιστον, έμαθα να γλιτώνω από τα λάθη του παρελθόντος. Αφήνω καινούργια λάθη να κάνουν την δουλειά τους.

 

 

 

Τι είναι αυτό που ελπίζει ένας νέος ηθοποιός; ένα μεγάλο ρόλο, σπουδαίες συνεργασίες;
Και τα δύο υποθέτω. Κρίνεις κατά περίπτωση τι θα μπορούσε να σου προσφέρει η κάθε δουλειά, ο κάθε ρόλος, η κάθε συνεργασία. Επειδή η υποκριτική είναι χειρωνακτική εργασία, νομίζω ότι αυτό που θα έπρεπε να ελπίζει ένας νέος ηθοποιός είναι να κάνει όσα περισσότερα διαφορετικά πράγματα μπορεί. Κάποια θα «κουμπώσουν» και κάποια όχι. Αλλά θα μάθει.

Εγώ προσωπικά έχω αποδεχτεί ότι ίσως να μην κάνω όλους τους ρόλους ούτε να έχω όλες τις συνεργασίες που θα ήθελα, αλλά ελπίζω να είμαι τυχερός σε αυτά που θα μου προκύπτουν και κάθε φορά να εξελίσσομαι και λίγο παραπάνω.

 

Τι είναι ηθοποιός;
Είναι αυτός ο βαθιά ρομαντικός και παρανοϊκός άνθρωπος, που κάνει την δουλειά του ζωή του, που λατρεύει ακόμα το παιχνίδι, που λατρεύει την ζωή, θέλει να την ζήσει εξ ολοκλήρου και να δει όλες τις μορφές της, που αγαπάει τους ανθρώπους και που έχει ισχυρή θέληση. Και ένας καλός ηθοποιός είναι αυτός που έχει καταφέρει να βρίσκεται στο «εδώ και τώρα» και να εκμεταλλεύεται στο έπακρο το παρόν του.

 

Τι θυσίες καλείται ένας νέος ηθοποιός να κάνει για την τέχνη του;
Σίγουρα καλείται να αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο και να χάσει πράγματα από άλλους τομείς της ζωής του. Σίγουρα πρέπει να αποδεχτεί την ανασφάλεια, οικονομική και συναισθηματική. Πρέπει να ξεχάσει την ευκολία της σταθερότητας και καμιά φορά την κοινωνική αποδοχή. Εν συνόλω, καλείται πάντα να κάνει θυσίες, αλλά αυτές για κάθε ηθοποιό είναι διαφορετικές. Φερ’ειπείν, για μένα, και περισσότερο τα προηγούμενα χρόνια, το να χάνω χρόνο από τους αδερφικούς μου φίλους ή τις σχέσεις μου, λόγω ωραρίων και ημερών εργασίας, ήταν από τα πιο δύσκολα. Άλλες φορές, παίρνουν την σκυτάλη τα οικονομικά.

 

 

Που αλλού βρίσκεσαι φέτος;
Στον «Θησέα και Μινώταυρο» της Κάρμεν Ρουγγέρη στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σε σκηνοθεσία της ίδιας και της Χριστίνας Κουλουμπή. Άλλοι την λένε παιδική παράσταση, εγώ την λέω οικογενειακή. Κάθε Κυριακή. Και στη σειρά «Έλα στη θέση μου» στον Alpha, καθημερινά στις 20.00.

 

Τι να περιμένουμε με τη νέα χρονιά;
Τα πράγματα είναι κάπως ρευστά αυτές τις εποχές, παρόλα αυτά μιλάω για δύο πράγματα, αλλά μπορώ να πω μόνο το ένα, γιατί θα γίνει αργά ή γρήγορα. Πρόκειται για ένα δικό μου έργο και πάλι, είναι κομεντί ή κωμωδία, πες το όπως θες, και θα ανέβει την δεύτερη σαιζόν, σε κεντρικό θέατρο, από Φλεβάρη. Μάλλον θα σκηνοθετώ και δεν θα παίζω σε αυτό, αλλά είναι ακόμα υπό συζήτησιν. Υπόσχομαι μόλις μπορώ να πω περισσότερα, να ενημερώσω.

 

Μια ευχή για το τέλος!!!
Να έχουμε τύχη και υγεία και να είμαστε ήρεμοι μέσα μας. Μόνο τον εαυτό μας έχουμε, ας τον αγαπήσουμε. Έτσι, σαν δώρο.

 

«ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ (ή πώς έλυσα τα θέματα μου)»
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στο VAULT Theatre Plus / Πολυχώρος VAULT 
Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889

 

photos: Leonidas Vassilopoulos