Προσπαθώ να βρεθώ με τη Λίλα Μπακλέση σχεδόν δυο χρόνια τώρα. Η διάθεση πάντα υπήρχε αλλά το συγκεκριμένο κορίτσι, έχει καταφέρει μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να ξεχωρίζει και αυτό δεν τις αφήνει περιθώρια για ελεύθερο χρόνο. Γυρίσματα, περιοδείες, υποχρεώσεις, δεν είχαμε καταφέρει να βρεθούμε ποτέ..
Για 2η χρονιά, η Λίλα Μπακλέση μαζί με τον Κωνσταντίνο Μπιμπή, είναι ¨Οι κάτω απ’τ’αστέρια, στο θέατρο Άλφα – μια από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις που έχουμε δει. Σ ένα φορτωμένο πρόγραμμα, κάπου ανάμεσα σε γυρίσματα και πρόβες, κατάφερα να συναντήσω αυτό το κορίτσι και το γνωρίσω καλύτερα..
Για άλλη μια χρονιά, Οι κάτω απ’τ’αστέρια, ανεβαίνουν στη σκηνή του θεάτρου Άλφα! Μίλησε μας για την παράσταση!
Είναι μια μάχη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που έχουν ερωτευτεί βαθιά και παλεύουν να δικαιώσουν τον έρωτα τους αλλά και τις μετέπειτα επιλογές τους .Με φόντο ένα ελληνικό νησί στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 αρχές ‘90.
Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο λόγος που έχει αγαπηθεί τόσο πολύ, η παράσταση από το κοινό;
Νομίζω λόγω της αμεσότητας της παράστασης και του ότι μπορείς να ταυτιστείς με τη Μενίτα και τον Νικολή ανεξαρτήτως ηλικίας .Η αίσθηση Επίσης ότι βλέπεις αυτό το ζευγάρι να τσακώνεται και να κάνει πλάκα σα να το βλέπεις από την κλειδαρότρυπα .Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να σου τύχει σε μια καφετέρια στο διπλανό τραπέζι ,να δεις ένα ζευγάρι σε μια έντονη βραδιά του .
Έχεις κάνει θέατρο, κινηματογράφο και λίγη τηλεόραση! Αν τα έβαζες με μια σειρά προτίμησης, ποιο θα είχε την πρώτη θέση και γιατί;
Προτιμώ σίγουρα τον κινηματογράφο και το θέατρο γιατί έχεις χρόνο για να δημιουργήσεις και να εμπνευστείς. Πιστεύω όμως και στην καλή τηλεόραση. Δεν τα βάζω σε σειρά, θέλω να κάνω όμορφες δουλειές και να συνεργάζομαι με ανθρώπους που θα με πάνε ένα βήμα παραπέρα σε καλλιτεχνικό επίπεδο .
Μέσα από τις συνεργασίες που έχεις μέχρι την τώρα πορεία σου, πια θα ξεχώριζες;
Η αλήθεια είναι ότι «Οι κάτω απ’τ’αστέρια» με έχουν σημαδέψει. Είναι μια προσωπική δουλειά ,ο Τηλέμαχος Τσαρδάκας έγραψε αυτό το κείμενο έχοντας στο μυαλό του τον Κωνσταντίνο και εμένα και τη σκηνοθεσία την αναλάβαμε ο Κωνσταντίνος και εγώ, μαζί με την Άρτεμη Γρυμπλα. Εμείς οι τέσσερις είμαστε “Οι κάτω απ’τ’αστερια” και νιώθω τυχερή για αυτή τη συνάντηση που δεν θα είναι η τελευταία .
Ετοιμάζεται να βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία «Ευτυχία». Πες μας 2 λόγια για την ταινία και το ρόλο σου σε αυτήν.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια σπουδαία στιχουργός, ένα πλάσμα που ήρθε σε αυτόν τον κόσμο και έζησε ελεύθερα χωρίς να τη νοιάζει τι θα πει ο κόσμος, σε εποχές που μόνο αυτό είχε σημασία. Εγώ υποδύομαι την κόρη της Καίτη, την οποία η Ευτυχία φώναζε «Εισαγγελέα» γιατί ήταν η μόνη που προσπαθούσε να κρατήσει αυτήν την οικογένεια σε μια τάξη. Είμαι πολύ τυχερή που βρέθηκα σε αυτή τη δουλειά με υπέροχους συναδέλφους, με τον Άγγελο Φραντζή στη σκηνοθεσία, ένιωσα μεγάλη ασφάλεια. Ανυπομονώ να δω το αποτέλεσμα !
Αν γυρίσουμε το χρόνο και πάμε πίσω, από την πρώτη μέρα στη δραματική σχολή του Εθνικού, πως θα χαρακτήριζες το «ταξίδι» σου μέχρι τώρα;
Ονειρεμένο παρά τις μεγάλες δυσκολίες. Ξέρεις όταν ξεκινάς ότι θα ζεις μια ζωή γεμάτη απογοητεύσεις, αυτό όμως που κερδίζεις όταν κάτι πάει καλά είναι ανεκτίμητο. Όσο αυτό δεν με φθείρει θα συνεχίσω να παλεύω, για να κάνω αυτή τη δουλειά με όρους που με ικανοποιούν .
Τελικά τι είναι ηθοποιός;
Δεν ξέρω αν μπορώ να δώσω μια συγκεκριμένη ερμηνεία .Το σίγουρο είναι ότι όλοι έχουμε υπάρξει αδιανόητα καλοί ηθοποιοί γιατί έχουμε υπάρξει μωρά. Το τι συμβαίνει στο ενδιάμεσο -σε κοινωνικό πλαίσιο – είναι που μας αλλάζει. Εγώ προσπαθώ να διαβάζω όσο περισσότερο μπορώ, να βλέπω ταινίες, να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου και να είμαι σε επαφή με την παιδικότητα μου .
Τι να περιμένουμε στη χρονιά που έρχεται;
Δυστυχώς δεν μπορώ να ανακοινώσω ακόμα τι ετοιμάζω .
Τι πρέπει να ξέρει κάποιος για σένα, αν δε σε γνωρίζει προσωπικά;
Ότι μου αρέσει να ζω σε κοινωνίες ελεύθερες που μέλημα τους είναι η διαφύλαξη της διαφορετικότητας και της δικαιοσύνης .
