Ένα από τα ωραιότερα αγάλματα στον κόσμο, βρίσκεται στο Λούβρο και είναι ελληνικής καταγωγής. Η Αφροδίτη της Μήλου, είναι ένα καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, το οποίο συνδυάζει αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα. 

Είναι σκαλισμένη σε παριανό μάρμαρο και έχει ύψος 2,02 μ. Το έργο φτιάχτηκε μάλλον από τον γλύπτη Αγήσανδρο ή ο Αλέξανδρο, γιο του Μηνίδη από την Αντιόχεια του Μαιάνδρου. Το μισό όνομά του αναφερόταν στη βάση του γλυπτού όπου απέμενε χαραγμένη η φράση …ΝΔΡΟΣ ΜΗΝΙΔΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΥΣ ΑΠΟ ΜΑΙΑΝΔΡΟΥ ΕΠΟΙΗΣΕ.

H Αφροδίτη της Μήλου είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ώριμης τέχνης της ελληνιστικής εποχής, όταν εκείνη ξαναγύρναγε στις ρίζες της κλασικής αρχαιότητας αναζητώντας τα πρότυπα της

Βρέθηκε ακρωτηριασμένη και εικάζεται πως η θεά στο αριστερό της χέρι κρατούσε μήλο ή καθρέφτη ή ότι με τα δύο χέρια της κρατούσε την ασπίδα του Άρη. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι δεν έκανε τίποτε από αυτά και ότι ήταν έτοιμη να λουστεί. Εκείνο που πιθανόν αληθεύει είναι ότι τμήματα των χεριών είχαν βρεθεί σε διάφορα σημεία και ότι το αριστερό κρατούσε μήλο, αλλά χάθηκε κατά τη μεταφορά.

Το έργο έχει δουλευτεί σε χωριστά κομμάτια, τα δύο βασικά από τα οποία στη συνέχεια ο δημιουργός συνέδεσε στους γλουτούς, εκεί που πέφτουν και οι πτυχώσεις του ενδύματος. Χωριστά είχε δουλευτεί και το αριστερό χέρι αλλά και το αριστερό πόδι, όπως και το δεξί. Η Αφροδίτη στα μαλλιά, φέρει κεφαλόδεσμο (ταινία) από την οποία πίσω ξεφεύγουν βόστρυχοι. Έφερε επίσης κοσμήματα όπως φαίνεται από τα σημάδια που απέμειναν στα αυτιά (σκουλαρίκια) και ίσως περιδέραιο και διάδημα – όπως επίσης φανερώνουν κάποια χαρακτηριστικά σημάδια.

Πιθανόν να ήταν και πολύχρωμο γλυπτό αλλά το χρώμα έχει πια χαθεί και δεν γνωρίζει κανείς με σιγουριά τα χρώματα που ίσως είχαν χρησιμοποιηθεί.

 

 

• Βρέθηκε τον Απρίλιο του 1820 στο Κλήμα της Μήλου, από τον αγρότη Γεώργιος ή Θεόδωρος Κεντρωτάς, καθώς έσκαβε το χωράφι του. Η ιστορία αναφέρει ότι η Αφροδίτη της Μήλου πουλήθηκε για 1000 γρόσια, ενώ μετά από μεγάλη ταλαιπωρία και διεκδίκηση από Γάλλους και Τούρκους, βρέθηκε στο Μουσείο του Λούβρου, όπου βρίσκεται και σήμερα.

• Στο μουσείο της Μήλου υπάρχει πιστό αντίγραφό του, το οποίο έστειλε αργότερα ως δωρεά το Λούβρο.