Πόσο άδεια θα ήταν η ζωή μας χωρίς τους ανθρώπους μας; Χωρίς τις στιγμές, τα χαμόγελα και την αγάπη τους;
Δε μου αρέσει η λέξη σταθερά γιατί κρύβει μέσα της μια ρουτίνα και συνήθεια. Όταν σκέφτομαι τους ανθρώπους της ζωής μου τους σκιαγραφώ ως αστέρια! Τα αστέρια του δικού μου (πόσο ρομαντικιά θεέ μου!) ουρανού. Όλοι έχουμε τέτοιους ανθρώπους (ευτυχώς) δίπλα μας. Και σήμερα θέλω να υψώσουμε το ποτήρι μας στην υγεία τους.
Στην υγειά των τυχερών μας Αστεριών. Αυτών που υψώνουν λίγο παραπάνω την ψυχή μας. Αυτών που ο χρόνος δεν είναι ποτέ σπατάλη μαζί τους. Αυτών που σε ταξιδεύουν σε μια διάσταση κρυφή. Άλλοτε γεμάτη φως, άλλοτε βουτηγμένη στα σκοτάδια.
Στην υγεία των αστεριών που τρέφουν τα γρανάζια της ζωής μας. Των Αστεριών αυτών που μας προκαλούν να αναμετρηθούμε με κάθε φοβία που φωλιάζει μέσα μας. Και χάρη σε αυτά κερδίζουμε την κάθε αναμέτρηση μας. Των Αστεριών αυτών που μας προσφέρουν μια εναλλακτική προοπτική. Αυτών που κάνουν τις ανηφόρες να φαντάζουν λίγο πιο βατές.
Μιλώ για τα Αστέρια αυτά που είναι οι νότες του αγαπημένου τραγουδιού σου. Που σου πιάνουν το χέρι και νιώθεις ασφάλεια. Κι αν τυχόν στο αφήσουν νιώθεις να χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου. Που κάθε σας ταξίδι είναι μια βουτιά!
Στιγμές μαζί τους που σε έχεις αιχμαλωτίσει για να την βγάζεις καθαρή τις μέρες που όλα πάνε στραβά, που χάνεις λίγο την ελπίδα σου. Άνθρωποι που αγαπάς όλους τους εαυτούς τους, μυστικών και καλά κρυμμένων, όλους το ίδιο δυνατά.
Άνθρωποι που μοιράζεσαι μαζί την ρότα, τη ζωή σου, την κάθε σου σκέψη.
Άνθρωποι που είναι εκεί για εσένα, πάντα.
Άνθρωποι που μέσα από τα μάτια τους αντικρίζεις την χαρά.
Στη υγειά των αστεριών/βεγγαλικών που φωτίζουν λίγο αυτή μας την περιπέτεια που λέγεται ζωή.
Εσύ είσαι το τυχερό μου αστέρι
Όλη η φύση κι ο κόσμος το ξέρει
σαν μας βλέπουν μαζί αγκαλιά
Η μοίρα μου μ’ έστειλε στα βηματά σου
ζω μονάχα για να ‘μαι κοντά σου
ν’ αναπνέω να νιώθω ζωή
Δικά σου όλα τ’ άνθη που βλέπω στους δρόμους
Δικά σου τα γλυκά πρωινά αυτού του κόσμου
Για σένα είν’ η πρώτη βροχή του Χειμώνα
Για σένα ανθίζουνε κόκκινα ρόδα