Συνεχώς μιλάμε για το πως μας κάνει ο άλλος να νιώθουμε. “Με πλήγωσες, με στεναχώρησες, με έκανες χαρούμενο”. 

Πόσος εγωισμός χωράει μέσα μας ακόμη κι όταν δεν μπορούμε να το δούμε ή να το παραδεχτούμε. ‘

Ολα ξεκινούν από εμάς.
Εμεις αν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε την κριτική, τον θυμό του άλλου, την αγάπη που έχει να μας δώσει.

Είναι τόσο εύκολο το δάχτυλο μας να σηκωθεί και να δείξει τον άλλον. Άλλος να πάρει την ευθύνη, το βάρος, την απόφαση.
Ουσιαστικά όταν σε στεναχωρήσει κάτι που έκανε ή είπε κάποιος, η θλίψη σου προκαλείται καθαρά και μόνο από εσένα. Εσυ είχες άλλες απαιτήσεις, άλλες προσδοκίες, τις οποίες ο άλλος δεν μπόρεσε να εκπληρώσει.

 

Εκείνη την στιγμή αν το καλόσκεφτεις με εσένα θυμώνεις κι όχι με τον δίπλα σου.
Με εσένα που περίμενες άλλη αντίδραση, με εσένα που περίμενες την συμπεριφορά που ΕΣΥ χρειάζεσαι και ονειρεύεσαι.
Εγωιστικό ε;

 

Η λογική του καθένα μας διαφέρει και αν ρωτήσεις τώρα 4 διαφορετικούς ανθρώπους για κάτι που εσυ θεωρείς δεδομένο, θα λάβεις 4 διαφορετικές απαντήσεις. Για το ίδιο θέμα υπάρχουν εκεί έξω χιλιάδες μυαλά που λαμβάνουν το κάθε ερέθισμα τόσο διαφορετικά και τόσο αντίθετα από την δική σου λογική. Πως περιμένεις λοιπόν πως η αντίδραση στην δράση σου θα είναι η αναμενόμενη;
Εγωιστικό ε;

Kαι τελικά τι μας κάνει να επικοινωνούμε και να χτίζουμε σχέσεις; Η επικοινωνία, η διαφορετικότητα, η ανταλλαγή ιδιοσυγκρασίας και αντίληψης είναι αυτό που μας δένει, μας προσελκύει στους άλλους.

Σκέψου τώρα αν την επόμενη φορά που κάποιος δεν αντιδράσει όπως θα ήθελες να δεις μέσα σου γιατί εσύ ενοχλήθηκες πριν μιλήσεις σε δεύτερο ενικό για το πως ο άλλος σε έκανε να νιώσεις. Σκέψου το γιατί σε έκανε να ασθανθείς έτσι.

Γιατί όταν δε σου πει κάποιος καλημέρα εσύ θυμώνεις; Σκέφτηκες πως μπορεί ο άλλος να μην είναι σε καλή διάθεση; Πως μπορεί να μην διανύει καλή περίοδο; Εσυ, γιατί θύμωσες; Τι κενό μέσα σου ψάχνει θαλπωρή και εξαρτάσαι τόσο από το πως αντιδρά ο δίπλα σου;

 

• Όταν είσαι στις καλές σου μέρες σε επηρεάζει η καλημέρα του δίπλα ή η δική σου καλή διάθεση είναι πάνω από όλα που τίποτα δε μπορεί να σε αγγίξει;

• Όλα ξεκινούν και τελειώνουν στο δικό μας μέσα, στα δικά μας θέματα που περιμένουν να λυθούν και να ακουστούν. Γύρισε λοιπόν το δάχτυλο προς εσένα και αναρωτήσου.