Αθήνα μάναμ. Γιατί αυτή η πόλη κάθε μέρα και ώρα έχει άλλο χρώμα. Λούζεται με φως τις ηλιόλουστες μέρες, βάζει τα γκρι της ρούχα τις πιο μουντές και συννεφιασμένες, μενεξεδιές ανταύγειες βάφουν τα κτίρια της το ηλιοβασίλεμα και όταν η νύχτα πέσει τότε πλημμυρίζει από έντονα πολύχρωμα φώτα! Αυτή η πόλη είναι όμορφα άσχημη. Και ταυτόχρονα άσχημα όμορφη..

Αυτή την δίχως σχήμα πόλη μας δεν χορταίνω να κοιτάζω από ψηλά. Αλλά και να την ξεδιπλώνω καθημερινά.. Αυτή τη πόλη δεν χορταίνω να φωτογραφίζω. Μία ολοζώντανη πόλη, με ρυθμούς όσο παράλογους θέλεις εσύ να είναι, με μέρη τόσο πολύβουα όσο και ήρεμα, μία πόλη χαμαιλέοντας..

Αθήνα μάναμ. Γιατί όσο και αν περπατήσεις τα στενά της δρομάκια πάντα θα βρεις κάτι που δεν έχεις ανακαλύψει. Αθήνα γιατί κάθε της γωνιά είναι μια έκπληξη. Αθήνα γιατί μπορείς άνετα να χαθείς στο πολύβουο πλήθος. Η πόλη με τα 1000 πρόσωπα κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μία πόλη που ζει, αναπνέει, κινείται, γελάει και κλαίει. Η πόλη που μας βασανίζει καθημερινά αλλά την αγαπάμε και γυρνάμε πίσω σε αυτή. Αθήνα μάναμ…. η πόλη μας.