Η Ρίτα Αντωνοπούλου είναι μία από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες στην Ελλάδα. Στο βιογραφικό θα συναντήσει κανείς συνεργασίες με Μίμη Πλέσσα, Σταμάτη Κραουνάκη, Μανώλη Μητσιά, Γιώργο Ανδρέου, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Ελένη Βιτάλη και πολλούς άλλους καλλιτέχνες.

Το 2006 συναντάει τον Θάνο Μικρούτσικο και η καριέρα της αλλάζει, μια που μέσα από τις συνεργασία τους, η Ρίτα Αντωνοπούλου έχει ταυτιστεί όσο κανείς άλλος καλλιτέχνης με το έργο του σπουδαίου δημιουργού.

Με αφορμή την μεγάλη συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου στο θέατρο Βράχων, την Πέμπτη 7 και Παρασκευή 8 Ιουνίου, συναντήσαμε την Ρίτα Αντωνοπούλου και ζητήσαμε να την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. 

 

 

Πολλές και ενδιαφέρουσες συνεργασίες ανά τα έτη. Ποια ξεχωρίζεις και γιατί;
Θα πρέπει οπωσδήποτε να σταθώ στη συνεργασία μου με τον Θάνο Μικρούτσικο, διότι είναι ο άνθρωπος που πίστεψε σε μένα όσο κανένας άλλος και με παρουσίασε στο ευρύτερο κοινό. Συνεργαζόμαστε από το 2006 κι έχω την τιμή να έχω ταυτιστεί με το έργο του. Για μένα η γνωριμία μας άλλαξε τη ζωή μου και θα τον ευγνωμονώ πάντα.

 

Εν έτη 2018 κάποιος καλλιτέχνης που αγαπάει πολύ αυτό που κάνει είναι εύκολο να ευδοκιμήσει σ’ αυτό το χώρο και να λάβει κάποια καταξίωση;
Είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο. Ειδικά αν ξεκινάει τώρα. Τα πράγματα όμως είναι πολύ δύσκολα ακόμη και για αυτούς που ήδη είχαν καταφέρει να κάνουνε νωρίτερα τα πρώτα τους βήματα και βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς. Δίνουμε όλοι τη μάχη μας.

 

Στην εποχή που το internet διαπρέπει μα ταυτόχρονα είναι και χαοτικό και οι παραγωγοί παίζουν κυρίως με λίστες, πόσο εύκολο είναι ένας καλλιτέχνης να ακουστεί και να τον γνωρίσει το κοινό;
Κοίτα, από τα ραδιόφωνα των playlist είμαστε σχεδόν όλοι αποκλεισμένοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Παίζονται πολύ συγκεκριμένες μουσικές,, κυρίως παλιές και από καινούρια ακούσματα προβάλλονται πάλι μόνο συγκεκριμένα ονόματα. Η κατάσταση είναι εξωφρενική και δε μπορεί να συνεχιστεί έτσι, γιατί οδηγείται η μουσική δημιουργία της χώρας σε αφανισμό.

 

Ποιος καλλιτέχνης θα σου έκοβε την ανάσα αν σου ζήταγε συνεργασία;
Η Tori Amos…χα!

 

Τι σε εμπνέει να επιλέξεις τους συνεργάτες σου;
Η χημεία μας και το ταλέντο τους.

 

Ο Σταμάτης Κραουνάκης είπε πως «ποτέ δεν ξέρεις αν αυτό που γεννάς είναι καλό ή όχι. Αυτή είναι η μαγεία της τέχνης». Συμφωνείς;
Νομίζω ότι μια εικόνα την έχεις. Ας πούμε όταν σχεδίαζα αυτή την παράσταση που παρουσιάζουμε στη Σφίγγα ένιωθα ότι θα είναι κάτι καλό. Όταν την εμπιστεύτηκα στο Θοδωρή Οικονόμου και κάναμε τις πρώτες πρόβες κατάλαβα ότι ετοιμάζαμε κάτι πολύ καλό. Όταν την παρουσιάσαμε σε κοινό και είδαμε και νιώσαμε τις αντιδράσεις του κόσμου καταλάβαμε ότι είχαμε ετοιμάσει κάτι που ήταν και σημαντικό. Ίσως κάποιες φορές να πέσεις έξω γιατί μπορεί να νιώθεις αλλιώς εσύ το έργο σου επειδή όπως και να χει είναι δικό σου, αλλά δε νομίζω να έχεις μεγάλη απόκλιση αν σε γενικές γραμμές έχεις σώας τας φρένας και τα πόδια σου στη γη.

 

//Η κατάσταση που επικρατεί στο ραδιόφωνο είναι εξωφρενική και δε μπορεί να συνεχιστεί έτσι, γιατί οδηγείται η μουσική δημιουργία της χώρας σε αφανισμό.//

 

Θυμάσαι την πρώτη φορά που άκουσες το τραγούδι σου στο ραδιόφωνο;
Ναι. Σχεδόν δεν το πίστευα. Ήμουν στο αυτοκίνητο κι άναψα τα alarm κι έκανα στην άκρη του δρόμου για να απολαύσω τη στιγμή.

 

Θυμάσαι ένα περίεργο live σου που ήθελε «κόπο» να κερδίσεις το κοινό;
Φυσικά. Όλοι έχουμε τέτοιες εμπειρίες. Αλλά δηλώνω ευτυχής που έχει συμβεί ελάχιστες φορές στη μέχρι τώρα πορεία μου και που πάντα στο τέλος έχω καταφέρει να «επικοινωνήσω» με το κοινό όσο δύσκολο κι αν είναι.

 

Έχεις θυμώσει με θεατές;
Έλα κάπνισε στο μπροστινό τραπέζι πούρο και μίλα δυνατά και θα δεις…

 

Ποιο κομμάτι είναι το τραγούδι της ζωής σου;
Δεν έχω απάντηση σε αυτήν την ερώτηση…κάθε περίοδο της ζωής μου μπορεί να με σημαδεύει κάτι άλλο. Εδώ και χρόνια, το τραγούδι που με διαπερνά είναι ο Μικρόκοσμος του Μικρούτσικου και του Χικμέτ.

 

Πρώτη φορά στο Ηρώδειο…
Παναγιούλα μου! Άστα μην τα ρωτάς. 23 Ιουνίου του 2009 με καμεράτα, Αλέξανδρο Μυράτ στη διεύθυνση και Θάνο Μικρούτσικο στο πιάνο. Δε θα το ξεχάσω ποτέ. Κόντεψα να μείνω πάνω στη σκηνή από το τρακ…ήμουν λίγο πριν τη λιποθυμία. Ευτυχώς είχα και δεύτερη παράσταση την επόμενη μέρα και μπόρεσα να με συνεφέρω και να το ευχαριστηθώ.

 

//Σημασία έχει ότι εμείς καταθέτουμε την αλήθεια μας εκεί πάνω και για αυτό μας αγκάλιασε ο κόσμος και μας αγκαλιάζει ακόμη τόσο ζεστά//

 

Ποια ήταν η πιο έντονη στιγμή της μέχρι τώρα περιοδείας σας με τον Θοδωρή Οικονόμου και ποια η πιο αναπάντεχη;
Νομίζω μέσα μου ταυτίζονται…είχα την ιδέα μιας διασκευής στο Σιγά μην κλάψω του Αγγελάκα…ήταν παρακινδυνευμένη διασκευή αλλά την ένιωθα, οπότε οι αντιδράσεις του κόσμου μετά την πρώτη φορά που το παίξαμε που φώναζαν, χειροκροτούσαν, σφύριζαν κλπ ήταν και εξακολουθούν να είναι για μένα από τα πιο έντονα συναισθήματα που έχω ζήσει, αλλά ταυτόχρονα κι αναπάντεχα, γιατί δεν περίμενα ότι θα το εισέπρατταν με αυτόν τον τρόπο.

 

Τι θα παρακολουθήσουμε στην Σφίγγα σε αυτές σου τις εμφανίσεις με τον Θοδωρή Οικονόμου;
Αυτό που λέει και το δελτίο τύπου. Δύο ανθρώπους να καίγονται επί σκηνής και να δίνουν το 100% της ψυχής τους. Δεν έχει σημασία η περιγραφή του προγράμματος. Εξάλλου τώρα που επαναλαμβάνουμε την παράσταση υπάρχουν ήδη τόσες κριτικές στο διαδίκτυο που όποιος θέλει μπορεί να μπει να διαβάσει.

 

Ποιο είναι το συναίσθημα, το πρώτο χρονικά που νιώθεις όταν κατεβαίνεις από τη σκηνή μετά από μια μεγάλη συναυλία;
Λύτρωση.

 

Η εμπειρία σου στο θέατρο σε απελευθέρωσε περισσότερο πάνω στην μουσική σκηνή;
Σίγουρα βοηθάει πολύ. Γι αυτό και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία τα συνδυάζω!

 

Το καλοκαίρι θα σε βρει..
…με μια βαλίτσα στο χέρι όπως πάντα! Σε περιοδεία με τον Θοδωρή, σε κάποιες συναυλίες με τον Θάνο Μικρούτσικο και σε διαφορετικά projects που προκύπτουν συνεχώς…ελπίζω να με βρει και σε καμιά παραλία γιατί το χρειάζομαι.

 

 

Ρίτα Αντωνοπούλου social media:

facebook: πατήστε εδώ
instagram: πατήστε εδώ