Άνοιξαν οι μέρες και οι Κυριακές έγιναν στόχος της εβδομάδας! Να περάσουν οι μέρες να έρθει η Κυριακή!
Να πάμε στο κέντρο, για περπάτημα, ένα καφεδάκι στο χέρι και απλά μίλα μου! Πες μου χαζομάρες και εγώ θα γελάσω – όχι γιατί με αναγκάζει κανείς αλλά γιατί αυτό χρειάζομαι! Σαν ταινία! 2 άνθρωποι, σε μια όμορφη ηλικία, με μεγάλα χαμόγελα, ένα καφεδάκι στο χέρι και γέλια – θα βάλω και λίγο βροχή αν θες!
Σαν μαζεμένα ρεπό που δόθηκαν αυτή τη μέρα και για τους 2 μας! Σαν άδεια! Σαν μικρή εκδρομή, που ανακοινώθηκε ξαφνικά στην έναρξη της ημέρας του σχολείου!
Σήμερα Κυριακή και αν η μέρα μεγάλωσε, εγώ ένιωσα μικρός σ ένα διπλό κρεβάτι! Ίσως γιατί το ρεπό μου ήρθε αλλά το δικό σου που θα σε φέρει εδώ αργεί! και το μαξιλάρι δίπλα άδειο! Όχι ότι με ξαφνιάζει, εγώ το τοποθέτησα εκεί! Το ξέρω! Το έχω ξαναδεί! Απλά σήμερα με ενόχλησε! Και δεν ξέρω! Δεν μπορώ να το γεμίσω ή απλά δεν θέλω; Πόσο δύσκολο είναι να γεμίσει ένα μαξιλάρι δίπλα μας; Πόσος κόσμος περιμένει να βρει και εκείνος ένα δικό του Κυριακάτικο πρωινό να ανήκει;
Τα χρόνια πέρασαν και το διπλανό μας μαξιλάρι πρέπει να έχει λόγο που γέμισε! Ποτέ πια από ανάγκη για παρέα – πάρε σκύλο! Πρέπει να είναι το πακέτο! το όλα μαζί σ ένα, σαν σαμπουάν με conditioner! Πρέπει να μου χτυπάς κόκκινα, χωρίς ίχνος πορτοκαλί! Έτσι πρέπει να είναι..
Και μπορεί να μην είναι εύκολο να βρεθεί αλλά ξέρεις κάτι; που χρόνος για μετριότητες! Τα μέτρια, τα μισά, τα λίγα, τα έζησα όταν έπρεπε, όταν τα ήθελα, όταν δεν χρειαζόμουν κάτι άλλο! Χόρτασα!
Τώρα πια πρέπει να χτυπάς την καύλα μέσα στο κεφάλι και η καρδιά θα ακολουθήσει! Θα φτάσω στην ηλικία που ίσως να πρέπει να συμβιβαστώ με κάτι λιγότερο, όταν απλά θα θέλω μια παρέα μόνιμη στις συνεχόμενες Κυριακές, μιας τρίτης ηλικίας!
Τώρα όμως το αίμα βράζει και το σώμα ζητάει! Να αποθεωθεί, να νιώσει χάδι, να νιώσει ότι το θέλουν! δεν έχω λόγο να το σωπάσω αυτό. Αντιθέτως έχω λόγους να το αφήσω ελεύθερο να διεκδικήσει ότι θέλει! Ποιος εγώ, να σταματήσω, τι; Και αν δεν βρεθεί αυτό το κάτι που θα τα ανατινάξει όλα, δεν θα τρομάξω!! Θα έχω προσπαθήσει!
Για την ώρα ησυχία μέσα μου! Ίσως γιατί όταν ξέρεις τι θέλεις, έρχεται μια ηρεμία που σχεδόν τρομάζει! Σαν το λιοντάρι πριν πιάσει το θήραμα του! Δεν θα ακούσεις τίποτα νωρίτερα! Απλά θα δεις το αρπακτικό!!
Ξημέρωσε Κυριακή και αν δεν κατάφερα να γεμίσω το μαξιλάρι δίπλα μου και σήμερα, θα σηκωθώ, θα ντυθώ, θα βάλω μουσική στα αυτιά μου και θα βγω έξω. Τις κυριακάτικες βόλτες με όμορφη μέρα, τις κάνεις και μόνος σου και επειδή μένουμε σε αυτό τον ηλιόλουστο τόπο, δεν είναι να τις χάνεις!!
