to top

..κάποιοι καλοί μας φίλοι

Τους καλύτερους σου φίλους Ίσως να μην τους γνώρισες ακόμα. Τους ξέρεις,έχετε μιλήσει άπειρες ώρες για χαρές και για λύπες,για ζόρια δυσκολίες και άσχημες στιγμές,σου εχουν συμπαρασταθεί όταν οι άλλοι απλά απομακρύνονταν… ⇒ Αλλά δεν τους έχεις γνωρίσει ακόμα….

 

«Βρεθήκατε» τυχαία σε κάποιο γκρουπ ιντερνετικό, σε κάποια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης…ή απλά ήταν κάποιοι άνθρωποι που σου σύστησαν όταν χρειάστηκες κάτι, ανταποκρίθηκαν κι έτσι κρατήσατε επαφή. Ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που έτσι ξαφνικά σε ανύποπτη στιγμή σου έστειλαν ένα μνμ «ξέρω ότι δεν είσαι καλά, σε έχω στη σκέψη μου, δεν θέλω να σε ενοχλήσω, όμως να ξέρεις είμαι εδώ αν χρειαστείς κατι».. Και είναι άτομα που ούτε καν «ξερεις». Που εσύ δεν έχεις βρεθεί ποτέ στα δύσκολα τους….

 

Δεν έχετε βρεθεί ποτέ η με ορισμένους κάποτε ήπιατε ένα καφέ τυχαία μιας και η απόσταση δεν βοηθαει, κάποιον άλλο τον συνάντησες πραγματικά για 10 λεπτά γιατί έτρεξε έστω και για τόσο λίγο να σε δει όταν έμαθε πως βρέθηκες στην πόλη του,παραμερίζοντας τις προτεραιότητες του….κάποιος άλλος μάλιστα, άνοιξε ακόμα και το ίδιο του το σπίτι να σε φιλοξενήσει…..
Άνθρωποι «ξενοι».

→ Και όταν ένιωσες την ευτυχία να σου χτυπάει την πόρτα και άνοιξες δειλά, αυτοί οι «ξενοι» άνθρωποι ήταν τα πρώτα πρόσωπα που σου ήρθαν στο νου και ήθελες να μοιραστείς αυτή την πρώτη σου χαρά μαζί τους. Γιατί ήξερες πώς μόλις για όλα όσα πλέον σε κάνουν ευτυχισμένο. Όχι μόνο θα χαρούν μαζί σου θα αντιδράσουν σαν να ήταν μια πραγματικά δική τους χαρά!

→ Και κάπως έτσι θα γεμίσεις ακόμα περισσότερη χαράαπό τις αντιδράσεις τους ναι θα ξέρεις πως αυτό είναι ότι πιο γνήσιο μπορείς να συναντήσεις στη ζωή σου.

 

Γιατί οι φίλοι δεν φαίνονται αν λυπηθούν στη στεναχώρια μας τόσο, όσο φαίνονται αν και πόσο θα χαρούν με τη χαρά μας.
Και αυτοί αξίζουν να είναι οι καλύτεροι μας φίλοι….
Κι ας μη τους έχουμε «γνωρισει»…..ακομα!

Μαρια Τσακίρη

Γέννημα αλλά όχι θρέμμα της Σύρου, πέρασαν αρκετά χρόνια περιπλάνησης σε τόπους κατοικίας, εσωτερικής δόμησης και ψυχολογίας και ούσα λάτρης του καλοκαιριού κ της θάλασσας μόνο νησί μου ταιριάζει τελικά! Σταθερά πλέον στην αρχόντισσα των Κυκλάδων (αν μπορούσα στα Bora bora θα πήγαινα) να φωτογραφίζω είτε με τη μηχανή μου είτε με κείμενα, όλα όσα ζω ή προσδοκώ, με ενα yolo σαν συννεφάκι σκέψης πάνω μου, μιας κ θεωρώ οτι είναι η πιο μεγάλη αλήθεια της ζωής μας! Λατρεύω τις αλλαγές και κάνω άνετα κ με κάθε ευκαιρία,γιατι δε μπορώ τα στάσιμα κ βαρετά πράγματα! Τα "λέμε" λοιπόν.

A
A
 Photos
A
 Followers
A
 Following